دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
چه زباله‌هایی را هرگز نباید در طبیعت رها کنیم ؟
9
زمان مطالعه: 10 دقیقه
شاید هیچ یک از ما ندانیم با رها کردن زباله ها در طبیعت، ناخواسته چه بلایی بر سر محیط زیست می آوریم. در این مطلب با ما باشید تا دست در دست هم از نابودی محیط زیست جلوگیری کنیم .

زباله هایی که هرگز نباید در طبیعت رها شوند

با این که بعضی از زباله ها آرام آرام در طبیعت تجزیه می شوند، بعضی دیگر نه تنها تجزیه نمی شوند، اثرات مخربی هم به طبیعت وارد می نمایند.

برای نجات طبیعت باید تا دیر نشده هرکس از خودش آغاز کند! چراکه نجات محیط زیست، نجات انسان است و طبیعت زباله دان ما نیست.

آیا می دانید زباله هایی که در طبیعت رها می کنیم چقدر زمان برای تجزیه شدن احتیاج دارند؟

به جدول زیر نگاهی بیندازید.

مضرات ریختن زباله در طبیعت

مضرات ریختن زباله در طبیعت

پسماند غذاها در محیط زیست، علاوه بر این که چهره طبیعت را زشت می نماید، جولانگاه انواع حشرات و جوندگان می گردد که باعث شیوع بیماری های عفونی هستند.

بیشترین زباله های ریخته شده در طبیعت، پسماند غذا، پوست میوه و ضایعات استخوان گوشت و مرغ و ماهی است.

اگرچه این زباله ها مثل پلاستیک ها زمان زیادی برای تجزیه احتیاج ندارند، انباشت این زباله ها در محیط های طبیعی مثل جنگل ها، هم در پوشش های گیاهی تأثیر می گذارد و هم باعث آلوده شدن محیط اطراف می گردد.

از انباشت زباله ها در طبیعت شیرابه ای به وجود می آید که اگر به درون زمین نفوذ کند، سفره آب های زیرزمینی و چاه ها را آلوده می نماید.

این آب ها در صورتی که مستقیم به مصرف برسند و یا به وسیله محصولات کشاورزی و دامی وارد بدن شوند، انسان را مسموم می نمایند.

زباله های ریخته شده در طبیعت، فاسد می شوند و بوی بدی هم فراوری می نمایند. یکی از گازهایی که زباله ها فراوری می نمایند، گاز متان است که قابل اشتعال است و ممکن است باعث ایجاد آتش سوزی در محیط گردد.

علاوه بر زباله های خانگی، ریختن ظروفیک بارمصرف در طبیعت ضربه مهلکی بر پیکر محیط زیست وارد می نماید.

همان طور که در تصویر دیدیم زباله هایی مثل انواع ظروف مصرفی پلاستیکی و یک بارمصرف و شیشه های نوشیدنی، به حدی دیر تجزیه می شوند که اثر آن ها تا سالیان سال در طبیعت باقی می ماند.

این ظروف حتی قابلیت واکنش پذیری دارند که زندگی ما و دیگر گونه های جانوری را هم شدیداً تهدید می نمایند.

زباله ها تجزیه ناپذیر در طبیعت

زباله ها تجزیه ناپذیر در طبیعت

  1. - بردهای الکترونیکی در طبیعت بسیار دیر تجزیه می شوند. تجزیه یک کارت عابر بانک، ممکن است تا حدود هزار سال طول بکشد.
  2. - زباله هایی که حاوی فلزات سنگینی مثل یون های کادمیُم، روی، مس و سرب هستند باعث آلودگی آب های زیرزمینی می شوند. ریختن این زباله ها به رودخانه و دریاها علاوه بر بالا بردن سطح آب و خسارت به زمین های اطراف، جانداران آبزی را هم از بین می برد.
  3. - از سوی دیگر فلزات سنگینی که وارد بدن ماهی ها می شوند، بعدها به وسیله غذا به مصرف ما انسان ها می رسند.
  4. - کیسه های پلاستیکی که باد آن ها را همه جا پخش می نماید هم بیشتر از دریا سر درمی آورند. تعداد بسیار زیادی از ماهی ها به دلیل بلعیدن همین پلاستیک های بزرگ می میرند.

گروه زیادی از سایر موجودات مثل مرغان دریایی با بلعیدن پلاستیک ها و پر شدن معده شان از گرسنگی می میرند. همچنین گاهی گروهی از پرندگان به محل انباشت زباله ها می آیند و از آن تغذیه می نمایند.

ریختن زباله، ایجاد آلودگی های آب وخاک و تخریب و برهم زدن طبیعت سلامت جامعه را به خطر می اندازد.

برای تمیز کردن زباله ها از طبیعت باید هزینه زیادی گردد و تضمینی هم برای پاک سازی کامل آن نیست؛ پس بهتر است از همان اول زباله هایمان را در طبیعت رها نکنیم.

مدت زمان مورد نیاز برای تجزیه زباله های انسانی در طبیعت بسته به نوع زبانه می تواند بیش از هزار سال طول بکشد.

در این رابطه تصاویری منتظر شده است که نشان می دهد برای بازیافت زباله هایی که انسانهای کره زمین در دامان طبیعت رها می کنند، چقدر مدت زمان نیاز است.

طبق مطلب منتشر شده، شیشه 4000 سال، پلاستیک 100 تا 1000 سال، پوست میوه 6 ماه و آدامس 5 سال زمان برای بازیافت و بازگشت به طبیعت نیاز دارند.

با این که برخی از زباله ها نیز آرام آرام در طبیعت تجزیه می شود ولی برخی دیگر نه تنها تجزیه نمی شود، بلکه اثرات مخربی نیز بر آن وارد می کنند.

در دیگر تصاویر نیز می توان مشاهده نمود که برخی از زباله ها همچون یطری پلاستیکی و ظروف شیشه ای ممکن است هیچگاه تجزیه نشده و این موضوع می توان عواقب زیست محیطی فاجعه باری را به همراه داشته باشد.

بطری نوشابه یا پوست پفک و چیپسی که ما با بی تفاوتی در طبیعت رها می کنیم فقط محیط زیست را آلوده نمی کنند. این زباله ها حیات هزاران گونه جانوری موجود بر روی کره زمین را تهدید یا دستخوش تغییر می کنند.

این یک آموزه اخلاقی یا هشدار صرف نیست. سالانه میلیونها تن زباله تجزیه ناپذیر توسط افراد زیادی در گوشه و کنار کره زمین و همچنین کشور ایران در جنگل ها، کوهستان ها، دشت ها ، رودخانه ها و دریاها رها می شود.

اگر چه ما این زباله ها را به اصطلاح دور می اندازیم و از جلوی چشم خود پنهان می کنیم اما در عمق طبیعت این تازه شروع یک داستان مخرب و کشنده برای گونه های مختلف جانوری است.

به عنوان مثال انباشت زباله های پلاستیکی در سواحل و آب های ساحلی حیات انواع مختلف آبزیانی را که از مواد غذایی همراه این زباله ها تغذیه می کنند،به خطرانداخته است.

پیش از این اعلام شده بود زباله های از جنس مواد پلاستیکی و مشابه آن در بهترین حالت بیشتر از 500 سال طول خواهد کشید تا تجزیه شوند.

زباله ها تجزیه ناپذیر در طبیعت

البته برخی بررسی های جدیدتر انجام شده از سوی محققان حوزه محیط زیست ثابت کرده است حتی پس از 500 سال این مواد تجزیه نمی شوند و تنها به تکه های ریز و مولکولی بدل می شوند و در چنین حالتی حتی برای طبیعت و انواع گیاهان و جانوران خطرناک تر نیز هستند.

به همین دلیل نیز جریان های دریایی سالانه حجم بسیار عظیمی از زباله های پلاستیکی را از این سو و آن سوی کره زمین گرد آوری کرده و در جاهایی دیگر از سواحل آب های آزاد انبار می کنند.

طبق نظر کارشناسان علوم دریایی زباله های پلاستیکی در دریاها و اقیانوس ها ، حیات دستکم 267 گونه جانوری از جمله مرغ های دریایی، لاک پشت ها، فُک ها وانواع ماهی ها را که در پی خوردن مواد غذایی همراه با زباله های پلاستیکی هستند به خطر می اندازد.

از سویی نتایج یک تحقیق نشان می دهد تنها 20 درصد زباله هایی که از جنس پلاستیک هستند از خشکی به دریا راه می یابند و مابقی به طور مستقیم در آب دریاها فرو رفته و ته نشین می شوند.

زباله های پلاستیکی در ابعاد ریز و درشت مشکل تمامی دریاهای عالم است . به طوری که برخی از جانداران دریایی مانند انواعی از صدف ها می توانند به این زباله ها بچسبند و همراه جریان آب هزاران کیلو متر جابجا شوند که ورود این جانداران به محیط زیست جدید می تواند جانداران بومی را با مشکل روبرو کند.

همچنین برخی گونه های آبزی نیز این زباله های پلاستیک را با طعمه اشتباه می گیرند و ازآنها تغذیه می کنندکه این امر می تواند بیش از گذشته به آبزیان آسیب برساند.

علاوه بر این برخی از مرغ های در یایی بزرگ از زباله های پلاستیکی تغذیه می کنند و با وجود آنکه معده آنها پر می شود اما باز به علت نرسیدن مواد غذایی به بدنشان از گرسنگی می میرند.

اخیراً یک مستند ساز علاقمند به حوزه محیط زیست به نام "کریس جردن" فیلم مستندی از یک جزیره دوره افتاده در میان آب های اقیانوس آرام به نام جزیره "میدوی" تهیه کرده است که تصاویر آن به راستی درد آور و ناراحت کننده است.

به گفته این کارگردان جزیره میدوی پیش از این یکی از مهمترین و بهترین زیستگاه تعداد بی شماری پرنده از گونه های مختلف بود که برای تخم گذاری زادآوری و زندگی در آن سکونت داشتند.

با این حال به دلیل آنکه سالانه هزاران تن زباله پلاستیکی توسط آب های اقیانوس به سواحل آن رسید حالا به یک زباله دان بزرگ در اقیانوس آرام و یک قبرستان پرندگان بدل شده است.

مستند تهیه شده توسط کریس جردن چندی پیش در جشنواره فیلم تورنتوی کانادا پخش شد. این فیلم شرح دقیق و مستندی است از کشتار جمعی بزرگی و ضربه هولناکی به طبیعت است که همه انسان ها به دلیل تولید زباله در آن به یک اندازه سهم دارند.

در بخشی از این فیلم تصاویری از زباله های پلاستیکی شناور بر سطح آب های آزاد مانند اقیانوس ها نشان می دهد که سطح آن گاه به چندین هکتار می رسد.

این زباله ها توسط آب دریاها آنقدر جا به جا می شود تا در نهایت در سواحلی مانند جزیره میدوی به ساحل برسد و حیات زیستمندان آنجا را از بین ببرد.

به گفته کارشناسانی که در این فیلم با آنها مصاحبه شده است این میزان زباله تنها نوک کوه یخی از حجم فوق العاده ترسناکی از زباله است که ما در طبیعت رها کرده ایم و تنها این مقدارش را می بینیم.

در این مستند تصاویر نشان می دهد که پرندگان بزرگ برای جوجه های خود به اشتباه این زباله های پلاستیکی رنگ وارنگ را به عنوان غذا می آورند و درون منقار آنها می گذارند. همین هم در ادامه باعث مرگ آنها می شود.

البته این زباله ها تنها موجب مرگ جوجه این پرندگان نمی شود، بسیاری از پرنده های بالغ هم این زباله های پلاستیکی را با غذا اشتباه گرفته و آنها را می بلعند ، با این کار حجم معده آنها پر می شود و نمی توانند غذای مورد نیاز بدنشان را بخورند.

این داستان تراژیک و دردناک با مرگ و میر گسترده این پرندگان در جزیره ای که برای صدها سال زیستگاه اصلی آنها بود پایان می یابد.

تصاویر این مستند نشان می دهد به زودی گونه های زیادی از پرنده ها به دلیل خوردن زباله ها به انقراض نزدیک می شوند.

زباله های تولید شده توسط انسان ها تنها موجب مرگ پرندگان نمی شود. تا کنون عکسهای بسیاری از جانوران مختلف منتشر شده است که به دلیل گرفتار شدن در انواع زباله ها یا خوردن آنها دچار تغییر شکل فیزیکی و ایراد در ساختار فیزیولوژیک بدنشان شده است.

اگر چه جزیره میدوی در عمق 3 هزار کیلومتری از خشکی و با چندین هزار کیلومتر فاصله از ایران در دل آب های اقیانوس آرام واقع شده است، اما بدون هیچ تردیدی همه ما انسان‌های ساکن بر روی کره زمین به یک اندازه در جنایتی که در حق ساکنان این جزیره در حال وقوع است شریک هستیم.

علاوه بر این مستند جزیره میدوی تنها نشان دهنده بخشی از تاثیرات هولناک و مخرب زباله ها بر گونه های مختلف جانوری است.

بدون تردید در دل طبیعت ایران و در عمق جنگل ها و دشت و کوه های کشور زباله هایی که توسط افراد مختلف ریخته می شود زندگی گونه‌های بسیاری از جانوران و گیاهان را با خطرهای جدی و همچنین نابودی مواجه می کند.

separator line

بیشتر بخوانید :

چگون می توان محیط زیست را پاک نگه داشت ؟

تاریخ دقیق روز جهانی محیط زیست در تقویم چه روزی است ؟



این مطلب چقدر مفید بود ؟
3.7 از 5 (9 رای)  

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits