معرفی سگ سرابی (ماستیف ایرانی) نژادی قدیمی و بومی ایران

معرفی سگ سرابی (ماستیف ایرانی) | چرا معروف شده به سگ افغان؟

به دنبال خرید و قیمت نژادهای مختلف سگ بودم. که ناگهان چشمم به خرید و فروش سگ افغان خورد. و طی تحقیقات و بررسی این نژاد دریافتم که این نژاد همان نژاد سگ سرابی (ماستیف ایرانی، شپرد ایرانی) است. در این مطلب به شما ثابت خواهم کرد. از دارندگان سگ نژاد افغان خواهشمندم اگر در این مورد اشتباه میکنم، و واقعا این نژاد وجود دارد، در پایان همین مقاله برای 

سگ سرابی را چگونه میتوان تشخیص داد

در سگ های بالغ لب های پایین ریخته و حالتی لوچه ای و آویزان دارد. پنجه های این سگ ها باید پهن ،بزرگ ، گرد و بهم پیوسته باشد.

در زیر این پنجه ها بالشتک های قرار دارد که حیوان را در برابر برف و سرما ، گرما و زمین های سنگ لاخی یاری می کند.

در سگهای پرمو پاهای آنها دارای موی زیادی است و راه رفتن روی برف و یخ را برای انها آسان می سازد و در سگهای کم مو آنها دارای پنجه های بزرگ و محکمی هستند که اینکار را برایشان راحت خواهد کرد.

سگ سرابی با گامهای بزرگ و رها و شل مانند گربه سانان می خرامد.

بسیار سگهای مقاومی هستند و به گرما گرسنگی سرما و کمبود ورزش مقاومند و به سرعت خود را به شرایط وقف می دهند.

دارای حس بویایی قوی بوده و همچنین نسبت به حوادث و اتفاقات، حس ششم خوبی دارند.

از دیگر نشانه های این نژاد وجود رگه ای سیاه بر روی دم و کمر در سگ های با رنگ روشن و در سگهای که رنگ تیره دارند رگه های زرد و کرم قابل قبول است.

از نظر قدمت نمی توان زمان معینی را تعیین نمود ولی بی شک با توجه به صعب العبور بودن خواستگاه این سگ ،نژادی قدیمی و بومی ایران بود و از کشور های مجاور وارد کشور نشده است.

این سگها دارای قدمت خیلی زیادی در ایران هستند و به نام ماستیف ایرانی نیز شناخته میشوند. سر منشا اصلی نژادهای کانگال و قفقازی را این سگ را دانست. جز سگهای گله و کاری دسته بندی می شوند.

خصوصیت اخلاقی سگ شپرد ایرانی

از نظر خصوصیات اخلاقی می توان به فرمان برداری از صاحب ،هوشیاری و گوش به زنگی ،و قدرت بالا در مقابله ی با حیوانات مهاجم را ذکر کرد

در زمانهای گذشته از این سگ به خاطر مبارزه خوبش با خرسها و حیوانات وحشی و نترس بودن برای نگهبانی از گله ها و خانه های خود استفاده میکردند.

این سگ با ظاهر وحشتناک و خشمناک دارای خلق و خویی ارام و بدون کینه ای میباشد و بی جهت پارس نمیکند.

از هیچ کاری مانند همراهی صاحبش لذت نمی برد.

بر خلاف ویژگی سگهای بزرگ جثه که کمی سلطه جو هستند در مقابل صاحب خود مطیع هستند،

این نژاد با واژه ترس بیگانه است و این حس را در خود کشته است و تا پای جان از حریم خود و صاحبش پاسداری می کند حتی اگر بهایش از دست دادن جان باشد.

صدای پارس این نژاد بلند و هولناک بوده ولی خوشبختانه سگ های کم پارسی هستند.

سگ سرابی دارای 4 تیپ می باشد که عبارتند از::

1. سگهای بی مو
2. سگهای پرمو
3. سگهای دومو
4. سرابی سیاه

که قابل بحث و گفتگو است. سگهای سرابی دارای پوستی آویزان و کلفت هستند که دندان حیوانات وحشی مهاجم به سختی در آن فرو می ورد و به سختی زخم بر می دارد.

رنگ پوست سگهای سرابی

سگهای سرابی دارای تنوع رنگی زیادی بوده و به رنگ های نخودی ،قهوه ای سوخته، سیاه ،قرمز ،کرم های کم رنگ و پر رنگ، ابلق، طوسی و خاکستری دیده می شود.

یکی دیگر از شاخصه های سگهای سرابی وجود ماسک سیاه بر روی صورت است که از ابتدای پوزه شروع شده و تا پیشانی امتداد می یابد.

پوزه های کرم و سرخ نیز در بعضی از رنگ ها قابل قبول است.

رنگ چشم سگهای سرابی

چشم های این نژاد گرد ، براق و به رنگ های قهوه ای ، سرخ ،مشکی است و از شجاعت او حکایت می کند. جمجمه این سگ ها مکعبی شکل و دارای پوزه ای پهن ،کوتاه و گرد است. دندان ها به صورت منظم بر روی هم قرار گرفته و توسط آرواره نیرومند این نژاد نیروی زیادی را هنگام گازگرفتن ایجاد می کند ، که خرد کننده و برنده است.

قد و وزن سگ سرابی

از نظر ارتفاع نمی شود حداکثری برای این نژاد معین کرد اما سگهای نر بالغ باید قدی بیش از 80 سانتی متر و سگان ماده بیش از 70 سانتی متر قد داشته باشند.از نظر وزنی نیز سگان قابل قبول دارای وزنی بیش از 75 در نر ها و در سگان ماده کمی کمتر می باشند و هر چه وزن و قد بیش تر باشد قابل قبول تر است وزن این سگها در نرها بین 70 کیلوگرم تا100 کیلوگرم در برخی موارد تا 120 کیلو گرم نیز مشاهده شده و ارتفاع انها حداقل 78 سانتیمتر تا 96 و حتی بالاتر میباشد. قابل به ذکر است که بزرگ ترین سگ های ایران از این نژاد بوده اند که شناخته شده هستند.

بیماری های که سگ سرابی را تهدید می کند

از نظر بیماری سگی مقاوم بوده و فقط در سگ های پیر بدلیل وزن زیاد آنها مشکل بیماری مفصل و رماتیسم و در سگ های ماده به دلیل بزرگ بودن توله ها به ندرت ، سخت زائی دیده شده است.

از نظر تغذیه نیز بر خلاف جثه بزرگش به حداقل ها راضی است و سگی پرخور به حساب نمی آید. دادن تمرین و ورزش های هفتگی در سلامتی و شادابی آنها نقش به سزای دارد و باعث شادابی و قبراقی آنها خواهد شد.

بیماری‌های سگ‌های سرابی

سگ سرابی به طور کلی نژاد بی‌دردسریه و مریضی خاصی که بین سگ‌های این نژاد مشترک باشه وجود نداره. رایج ترین بیماری در بین سگ‌های سرابی دیسپلازی مفصل لگنی_ رانی هست که در ادامه، کمی بیشتر در موردش توضیح میدیم.

دیسپلازی مفصلی لگنی و رانی

این مشکل استخوانی فقط مربوط به سگ سرابی نیست و بین خیلی از نژادها مثل ژرمن شپرد  رایج هست. زمانی این بیماری اتفاق می‌افته که مفصل سگ به اندازه‌ی کافی بزرگ نمی‌شه و توی استخوانش فضای خالی باقی می‌مونه که باعث در رفتگی کشکک لگنش می‌شه. میزان شدت این ماجرا بین سگ‌هایی که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنن متفاوت هست ولی در کل می‌تونه باعث بشه که سگ نتونه به راحتی راه بره.

توصیه دامپزشک

اگر سگتون علائم زیر رو داشت ممکنه دچار این مشکل شده باشه.

1. تلوتلو خوردن
2. ·        احساس ضعف در پاهای عقب
3. ·        درد در لگنش
4. ·        ناتوانی در دویدن
5. ·        کاهش سطح فعالیت
6. ·        دشواری در راه رفتن

در بعضی موارد حتی ممکنه صدای کلیک مانندی رو موقع راه رفتن از لگن سگتون بشنوید.

در این موارد سریعا سگ رو به کلینیک یا بیمارستان دامپزشکی ببرید.
تشخیص دیسپلازی مفصل لگنی- رانی

اگر به اینکه سگتون این مشکل رو داره یا نه مشکوک شدین، حتما سگ سرابی رو به کلینیک دامپزشکی ببرید تا با معاینه حضوری مشکلش تشخیص داده بشه.

اگر دامپزشک هم به اینکه سگتون این مشکل رو داره مشکوک شد، قدم بعدی تصویر برداری با اشعه‌ی ایکس از لگن سگتون هست.
 سگ سرابی ایرانی
درمان دیسپلازی مفصل لگنی- رانی

درمان قطعی دیسپلازی مفصل لگنی-رانی بستگی به شدت وخیم بودن اوضاع سگتون داره. در مواردی که مشکل زیاد جدی نباشه، تغییر سبک زندگی سگتون می‌تونه کافی باشه.

برای مثال

    تغییر رژیم غذایی
    مکمل‌های غذایی
    کاهش وزن
    داروهای ضد التهاب
    ورزش‌های مناسب

می‌تونه راهگشا باشه. اما در مواردی که مشکل سگ جدی‌تره ممکنه جراحی و عوض کردن لگن به طور کلی ممکنه لازم باشه.

شما چه تجربه‌ای در نگهداری از سگ‌های سرابی دارید، با ما توی قسمت‌ها کامنت‌ها در ارتباط باشید؟

برای دریافت روزانه توصیه های دامپزشک در خصوص بیماری ها و  نگهداری از حیوانات خانگی و حقایق جالب و جذاب حیوانات،  میتونین با کلیک روی لینک زیر عضو کانال تلگرام پت پرس بشین:

شرایط نگهداری و طول عمر

این سگها برای نگهداری در آپارتمان نیز مناسبند به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی داشته باشند. اصولا در خانه آرام ، مهربان و مطیع بوده و داشتن یک حیاط کوچک برای بازی آنها کافیست. از همدمی با صاحب خود اوج لذت را میبرد و بهتر است برای پیاده روی روزانه این سگ با وفا را به دنبال خود ببرید.

این سگها تا 2سالگی رشد کرده و نباید فعالیتهای خیلی سنگین مانند جنگ و جفتگیری برای انها برنامه ریزی کنید. طول عمر انها اگر نجنگانید بین 12 تا 15 سال و اگر انها را بجنگانید بین 7 تا 10 سال میباشد. برای اراستن این سگها هر گونه اراستن برای انها مناسب می باشد. برس کشیدن و شانه زدن منظم و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود.

شاید به این دلیل است که سگهای نژادهای ایرانی مانند نژاد سگ سرابی معروف به سگ افغان یا سگ شاه افغان معروف شده است.

تفریحات عجیب و غریبی در همه جای جهان وجود دارد که یکی از این تفریحات ایجاد جنگ بین سگ ها در افغانستان است جنگی که در آن منجر به کشته شدن یا زخمی شدن یکی از این سگ ها می شود

اگرچه طرفداران حقوق حیوانات مخالف این گونه مسابقات یا تفریحات هستند ولی برگزار کنندگان همچنان به این کار خود ادامه می دهند و از این طریق هزاران دلار به جیب می زنند.

در کابل پایتخت افغانستان هر هفته دو بار در روز جمعه جنگ سگ ها برگزار می شود.

مسابقه بزرگ تر صبح ها در یک آمفی تئاتر در حومه شهر برگزار می شود.

همانند سایر ورزش ها در افغانستان فقط مردها می توانند این مسابقه را از نزدیک تماشا کنند.

این مسابقه هزاران مرد و پسربچه را به این مکان هیجان انگیز می کشاند.

به رسم معمول این مسابقات دو سگ توسط صاحبان شان وارد رینگ شده و سپس آزاد می شوند.

دو سگ به جان هم می افتند و هر کدام از آنها سعی می کند بر دیگری غلبه کند.

صاحبان سگ ها با فریادهای خود آنها را برای ادامه جنگیدن تشویق می کنند و یک فیلمبردار در حال ضبط این مسابقه است.

این جنگ هم همانند سایر جنگ ها در عرض چند دقیقه زمانی که یکی از سگ ها دیگری را مغلوب می کند به پایان می رسد در نهایت صاحبان سگ ها آنها را از رینگ خارج میکنند.

باو جودی که در این گونه مسابقات سگی به عنوان پیروز تلقی می شود که در طول مسابقه برتری اش را نشان دهد یا در برخی از مواقع جنگ سگ ها تا زمان کشته شدن یکی از آنها ادامه پیدا میکند.

شرط بندی روی سگ ها برای اکثر افغان ها یک سرمایه گذاری پرهزینه محسوب می شود؛ به طور میانگین در هر مسابقه رقمی بین 10 تا 50 هزار دلار بر روی سگ ها شرط بندی می شود که در کابل رقم قابل توجهی به شمار می رود.

جنگ سگ ها در افغانستان در دوره حکومت طالبان ممنوع شده بود. اما پس از سقوط طالبان در سال 2001 این سرگرمی دوباره رایج شد و اکنون در شهرهای بزرگ و اصلی افغانستان هر هفته مسابقه جنگ سگ ها در زمین هایی خاکی برگزار می شود.

"رحمت گول" عکاس اسوشیتدپرس از جنگ سگ ها در کابل را در زیر می بینید.

بیشتر بخوانید::

معرفی کامل سگ نژاد آکیتا (Akita)

سگ نژاد بیچون فرایز (Bichon Frise)

معرفی و نحوه نگهداری سگ نژاد گریت دین ( Great Dane )

معرفی نژاد سگ اشپیتز : قبل از خرید سگ اشپیتز با ما همراه شوید

سگ نژاد ژرمن شپرد (German Shepherd): سگ اصیل آلمانی + گالری

معرفی نژاد سگ تریر اسکاتلندی (Aberdeen Terrier)

مراقبت سگ آپارتمانی نژاد ( پیکنیز Pekinese )،سگهای عروسکی + ...

معرفی سگ نژاد بیگل (Beagle)