چه عواملی باعث پرکنی در کوتوله برزیلی می شود؟ راههای سریع درمان

عارضه ی پرکنی در کوتوله برزیلی

عارضه پرکنی یک سندرم یا علل مختلف است که در اکثر طوطی ها شایع است.علت این رفتار پیچیده است و فقط بستگی به یک عامل ندارد اما اکثرا ایجاد این وضعیت اختلالی در پرنده ریشه ای روحی روانی دارد که انرا می توان با جویدن ناخن در انسان مقایسه کرد اما این بیماری کندن و جویدن پرها فقط میان منقار کج ها یعنی طوطی ها دیده میشود که تا حدودی عجیب است.پرنده قسمتهای در دسترس منقار را میجود و این عارضه به همین راحتی شکل میگیرد، در ابتدا با تکه تکه شدن پرها مواجه ایم و با پیشرفت پرکنی شاهد لخت شدن قسمتهایی مانند سینه هستیم و در انتها پرنده پرهای هر جایی که در دسترس منقار باشد را میکند.درمان عارضه پرکنی کار راحتی نیست و در این کار باید تمام تلاش خود را برای بهبود پرنده مبذول داشت در ابتدا به عوامل مختلف این عارضه میپردازیم و در انتها به درمان یکایک موارد خواهیم پرداخت.

چه عواملی باعث پر کنی در طوطی برزیلی می شود

فعالیت جنسی سرکوب شده: (اکثر طوطی هایی که بدون جفت بمانند و همدمی نداشته باشند احتمال پرکنی در انها تشدید میشود)

تنها ماندن در زندگی کنار انسانها: (طوطی هایی که همدمشان انسانها هستند تحمل دوری و تنهایی را نداشته و علاقه مندند همیشه در کنار صاحبشان باقی بمانند. عدم وقت کافی و تنها گذاردن طوطی یکی از دلایل روحی روانی در پرکنیست).

تغذیه نامناسب: (یکی از دلایل پرکنی طوطی ها نرسیدن مواد مورد نیاز و ضروری برای بدن می باشد )

تغیر مکان: (طوطی هایی که مدت زیادی در یک مکان خاص نگهداری شدند و به انجا خو گرفته اند با تغیر مکان مخصوصا زمانی که با تغیر صاحب نیز همراه باشد عصبی و افسرده میشوند و احتمال پرکنی در انها وجود دارد)

انگلهای خارجی یا التهابات پوستی: (انگلها و یا التهابات پوستی که ممکن است پرهای طوطی را الوده کرده باشد و طوطی در راه خلاص شدن از این انگلها شروع به کندن پرها میکند)

همچنین بخوانید:

۱۰ راه ساده برای تشخیص جنسیت کوتوله (طوطی) برزیلی

کمبود اشتغال و سرگرمی: (طوطی ها اکثر روز را در کند و کاو و اشتغال به سر میبرند و عدم این تحرک باعث پرکنی میشود که ممکن است به دلایلی مانند قرار گرفتن طوطی در قفس کوچک در زمان زیاد یا عدم وجود وسایل بازی و اشتغال پیش اید)

حمام ندادن طوطی: (استحمام ندادن طوطی باعث خشکی و شکنندگی پرها شده و یکی دیگر از علل پر کنیست که جنبه روحی روانی نداشته و غفلت ما باعث این عارضه شده) عوامل زیاد دیگری هم وجود دارد که مهمترین انها در بالا ذکر شد و در اصل منظور از اطلاعات بالا ریشه یابی علل پرکنیست ،زیرا درمان پرنده پرکن بدون دانستن علل پرکنی میسر نیست عوامل دیگری را به صورت تیتر وار ذکر میکنم تا بیشتر بتوان در مورد پرکنی پرنده تصمیم گرفت:

عوامل دیگر به صورت تیتر وار: وجود حیوان دیگری نزد صاحب پرنده،گرمای بیش از حد، هوای خشک زیرا موطن اصلی طوطی ها هوایی مرطوب دارد نه خشک و…

روش های جلوگیری (درمان) از عارضه ی پرکنی

تمرینات ورزشی: استفاده از تمرینات ورزشی یرای پرنده و توجه کافی به غذای آن و ایجاد ارتباط عاطفی و محبت آمیز با پرنده و بازی کردن با آن.

تمرین بال زدن: باید این کار را در جایی که زمین نرمی دارد انجام داد تا در صورت سقوط پرنده، آسیبی به آن وارد نشود، برای این کار باید پرنده را بر روی دست نگه دارید وسپس او را به ملایمت به چپ و راست حرکت دهید تا توازن و تعادل پرنده به هم بخورد و شروع به بال زدن نماید و باید توجه داشته باشید که پرنده شما را گاز نگیرد.

حمام گرفتن: برای بر طرف کردن استرس پرنده هر روز برای پرنده شرایط استفاده از آب ولرم برای حمام کردن را فراهم کنید و چه بسا که ممکن است.
علت عارضه ی پرکنی رطوبت کم و تراکم گرد و غبار بر روی بال و پر پرنده باشک که در این حالت حمام کردن باعث تمیز شدن بال و پر و سبکی پرنده شده و از سوی دیگر باعث سرزندگی و نشاط آن می گردد.

پاشیدن مواد تلخ مزه: برای جلوگیری از عارضه ی پرکنی بهتر است که مواد غیر سمی تلخ مزه ای را انتخاب کرده و بر روی پر و بال پرنده بریزید.
و با توجه به این که پرنده با منقار و دهان خود اقدام به تمیز کردن بال و پر می کند و دهان پرنده دارای حسگر های مزه و طعم غذا می باشد و پرنده بعد از پاشیدن ماده فکر می کند پر و بالش کثیف شده و اقدام به تمیز کردن آن با منقار خود می کند و در این هنگام است که طعم تلخ مواد را حس کرده و از ادامه کار خودداری خواهد کرد و به تدریج عادت پرکنی از سر آن خواهد افتاد.

قفس: شرایط نامناسب قفس می تواند یکی از عوامل مسبب عارضه پرکنی باشد.از این رو باید قفس بزرگ، تمیز و درجای مناسب باشد، زیرا که گذاشتن قفس در جای پرت و نامناسب باعث گوشه گیری پرنده و افسردگی آن می گردد باید در داخل قفس لانه ای کوچک تهیه کرد تا پرنده در صورت نیاز به درون آن پناه ببرد و در داخل قفس اسباب بازی های مختلف قرار دهید و سعی کنید یک تکه چوب برای گاز گرفتن بگذارید تا پرنده با گاز گرفتن آن بتواند غریزه طبیعی خود را ارضا نموده و اقدام به کوتاه کردن منقار خود نماید.

همچنین بخوانید:

آشنایی با بهترین رژیم غذایی کوتوله (طوطی) برزیلی

خواب: طوطی برزیلی همانند سایر طوطی سانان روزانه 10 تا 12 ساعت بخوابد و بهتر است که پرنده این مدت را در تاریکی شب بخوابد.

استفاده از دارو های آرامبخش: برخی افراد برای آرام کردن پرنده از دارو های آرامبخش نظیر: فلوگزتین استفاده میکنند که چندان ضروری به نظر نمی رسد. درصورتی که تمام را ها به شکست منتهی شوند می توان از گردنبند الیزابت (به شکل مخروط ناقص که به پرنده اجازه نمی دهد به بدن خود دسترسی داشته باشد) استفاده کرد.