حکم رابطه نامشروع از دیدگاه اسلام چیست؟
رابطه نامشروع چیست؟
رابطه نامشروع را قانونگذار در ماده 632 قانون مجازات اسلامی بیان نموده است که: هرگاه زن و مردی که بین آنها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل (بوسیدن) یا مضاجعه (همبستری و همخوابگی) شوند به شلاق تا 99 ضربه محکوم می شوند و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می شود(مجازات شلاق تعزیری معمولا 75 ضربه شلاق است). جرم رابطه نامشروع ، مجازات عمومی نیز دارد و مدعی العموم (دادستان) بدون شکایت شاکی نیز می تواند وارد رسیدگی گردد.
تفاوت رابطه نامشروع با زنا
رابطه نامشروع به اعمال منافی اخلاق و عفت از قبیل تقبیل و مضاجعه که بین زن و مردی که ازدواج نکرده اند، گفته می شود ولیکن در جرم زنا بین زن و مرد که علقه ازدواج بین آنها نباشد، عمل دخول در قُبُل یا دُبُر (جماع) باید صورت گیرد و مجازات رابطه نامشروع 99 ضربه شلاق است و در حالیکه مجازات زنا در مواردی اعدام و گاهی رجم (سنگسار) و در مواردی 100 ضربه شلاق می باشد که شرح آن در مواد 221 تا 232 قانون مجازات اسلامی مصوب 1/2/1392 بیان گردیده است.
مجازات جرم رابطه نامشروع
قانونگذار در ماده 637 قانون مجازات اسلامی برای رابطه نامشروع 99 ضربه شلاق تعیین نموده است و البته اگر یکی از طرفین رابطه، مکَره باشد تعزیر نمی شود (یعنی مجازات نمی گردد) و فقط اکراه کننده مجازات می شود. با توجه به اینکه ماده 637 به نحوی تنظیم شده است که بدون تماس فیزیکی بین زن و مرد، رابطه نامشروع را ثابت تشخیص می دهد فلذا مرتکب چنین جرمی به 99 ضربه شلاق محکوم می شود.
برای فهم بیشتر جرم؛ رابطه نامشروع باید به منشاء جرم انگاری آن یعنی منابع اسلامی مراجعه نمود. در ماده 637 قانون مجازات اسلامی روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر زنا را از قبیل تقبیل و یا مضاجعه را مستوجب مجازات دانسته است و فلسفه تعیین این مجازات در دین اسلام آن است که احکام شرعی اسلامی تابع ملاکات (مصالح و مفاسد) می باشند، بنابراین اگر دین اسلام عملی را نهی کرده و آنرا حرام دانسته است به تعیین ارتکاب آن دارای مفاسدی است و اگر عمل را امر نموده و آنرا واجب شمرده، قطعاً انجام آن دارای مصالحی است
و البته در همین مبانی اسلامی بسیار تائید شده است که درخصوص مسائل اخلاقی و جنسی خیلی تحقیق انجام نشود، بنابراین زمانی که این جرم شکل علنی داشته باشد و آشکار باشد و ارتکابش عفت جامعه را جریحه دار نماید و در ضمن تا کسی از این جرم اطمینان حاصل نکرده است حق ندارد آنرا مطرح کند و آنچنان که در آیه ها سوره نور ذکر شده است که؛ « کسانی که زنان عفیف را به زنا متهم می نمایند و 4 شاهد نمی آورند 80 ضربه تازیانه بزنید و آن پس هرگز شهادتشان را نپذیرید که مردمی فاسق اند.»
اثبات جرم رابطه نامشروع
مسلماً این بزه با اقرار شهادت شهود و علم قاضی قابل اثبات است و لیکن گاهی ادله ای همچون پرینت مکالمات، پیامک ها و نیز تصویر، فیلم و صوت روابط بین زن و مرد که علقه زوجیت بین آنها نبوده و حاکی از رابطه عاشقانه و یا جنسی باشد، در مواردی که از طریق رسانه های جمعی مانند تلفنی، موبایل های هوشمند، کامپیوترها و شبکه های مجازی مانند؛ تلگرام، اینستاگرام و…. واقع می گردد نیز قابل اثبات است.
زنان و مردان در شکایت رابطه نامشروع چه میگویند؟
وقتی این سوال را از یک قاضی دادگستری میپرسم، پاسخ میدهد: در شکایتهایی که خانمها علیه همسران خود مطرح میکنند مواردی که سبب شکایت شده اینگونه است که زنی آمده از همسر خود شکایت کرده که با زنی رابطه نامشروع دارد، اما در بررسی دادسرا مشخص شده که رابطه شوهرش با یک زن دیگر صرفا رابطه کاری بوده است و فقط در طول یک مسیر مشخص مرد همکار خانمش را سوار خودروی خود کرده و زن با دیدن این صحنه از این مساله تلقی رابطه نامشروع کرده است.
در پروندهای دیگر زنی از تلفن همراه همسرش پیامکی را پیدا کرده که از طرف دوست مذکر مرد ارسال شده، اما چون الفاظ موجود در پیامک ناجور و مشکوک بوده، همسر مرد تصور کرده فرستنده آن یک زن بوده و این تصور ایجادشده که میان او و همسرش رابطه نامشروع وجود داشته است.در مورد مردها نیز در یک پرونده زنی به دیدن پدر و مادرش میرفته و چون شوهرش سختگیری میکرده به شوهرش چیزی نگفته و همسرش نسبت به این رابطه مشکوک شده است.
در پرونده ای دیگر زنی بدون اطلاع همسرش به خانواده خود کمک میکرده و این مساله سبب مشکوکشدن همسر و طرح شکایت شده است.یا در پروندهای دیگر زنی بدون اطلاع همسرش به ورزشگاه میرفته و شوهرش وقتی خانه تلفن میکرده او جواب نمیداده و حضور نداشته و این مساله سبب شکایت شوهر شده است. در تمامی این موارد، ادعاهای شاکی بررسی و مشخص شده این ادعاها صحت نداشته است.
بهتر است همسران شرایط و اوضاع و احوال خود را در نظر بگیرند و اگر روابط کاری یا مسائلی از این دست دارند، با صداقت آن را با همسر خود در میان بگذارند.او همچنین به مساله «دفاع مشروع» نیز به عنوان یکی از مسائل مرتبط با این موضوع اشاره میکند و میگوید: «در قانون بحثی با عنوان دفاع مشروع وجود دارد و معنی آن این است که اگر مردی همسر خود را در حین ارتکاب عمل زنا با شخص دیگری ببیند میتواند هم مرد و هم همسر خود را بکشد.
این مساله نیز تنها در شرایطی قابل پذیرش است که مرد این دو نفر را اصطلاحا در یک فراش یعنی روی تخت یا میز ببیند. البته اگر مرد برای چنین کاری برنامهریزی کند و برای همسرش توطئه یا دام بچیند، با قتل همسرش و فرد دیگر مرتکب قتل شده و قصاص خواهد شد. اگر هم به آنها صدمهای جز کشتن بزند متناسب با آن مجازات میشود.
رابطه نامشروع میان زن و شوهر!
شکلی غیرطبیعی ابراز محبت کنند. جالب است بدانید در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی در ارتباط با جرایم و اعمال منافی عفت آمده است هر کس علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، این شاید برخی تصور کنند وجود رابطه زوجیت میان همسران به آنها اجازه میدهد تا در ملاءعام به یکدیگر به کار او مجازات دارد و به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم میشود.
در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس عمل دچار کیفر نمیباشد مثل روبوسی زن و شوهر ولی عفت عمومی را جریحهدار نماید، فقط به حبس از ۲ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم میشود. این مساله نشان میدهد روابط زن و شوهر در خارج از چارچوب حریم منزل از نظر قانون قبیح است.
بررسی جرم رابطه نامشروع
البته قانون در رسیدگی به چنین جرائمیُِ همه شرایط و اوضاع و احوال را در نظر میگیرد و تنها در صورتی مرتکب جرم را مجازات میکند که مشخص شود او سوءنیت داشته است. مثلا اگر زن و شوهری بعد از یک سفر طولانی در فرودگاه با هم مواجه شوند، طبیعتا این مساله جرم تلقی نمیشود، اما مواردی وجود داشته که مردی با همسر خودش و زنی دیگر در خانهای تنها بوده و با همسر خودش رفتاری را کرده تا در زن دیگر زمینه سوءاستفاده ایجاد کند و قانون نیز با چنین مسالهای برخورد کرده است
دیدگاه ها