دعای روز دوازدهم ماه رمضان
در متن دعای روز دوازدهم ماه رمضان می خوانیم:
معنی دعای روز دوازدهم ماه رمضان: خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى و وا دارم کن در آن بر عدل و انصاف و آسوده ام دار در آن از هر چیز که میترسم به نگاهدارى خودت اى نگه دار خائفان.
دانلود فایل صوتی دعای روز دوازدهم ماه رمضان
تفسیر دعای روز دوازدهم ماه رمضان
در قسمت اول دعای روز دوازدهم ماه رمضان می خوانیم:
خدایا، در ماه رمضان مرا با دو چیز زینت ده؛ یکی: ستر و دیگری؛ عفاف؛ "ستر" یعنی؛ عیبهای من پوشیده باشد و یا اینکه علاوهبر این، عیبهای دیگران را هم، من بپوشانم، اگر عیبهای دیگران را بپوشانم، خدا نیز که ستار العیوب است، عیوب مرا خواهد پوشاند.
"عفاف" پاکی باطنی خود شخص است، اما «ستر»، پوشش بر اشکالات و عیب هاست؛ خدایا مرا با عفاف زینت بخش تا عیوبی نداشته باشم و اگر هم عیبهایی دارم پوشیده باشد.
در قسمت دوم دعای روز دوازدهم ماه رمضان می خوانیم:
خدایا؛ مرا در پوشش خودت قرار ده، با پوشش قناعت و کفاف؛ چون بسیاری از گناهان از طمع بوجود میآید و تعرض به حقوق دیگران، همه از طمع ناشی میشود. در حدیثى از پیامبر (ص) میخوانیم:
«قناعت سرمایهاى فناناپذیر است»
و در کلمات قصار نهج البلاغه میخوانیم:
«هیچ گنجى پرمایهتر از قناعت نیست»
«قناعت ملک مهّمى است»
تفاوت قناعت و ولع: «قناعت»، نقطه مقابل «حرص و ولع» است که مفهوم آن را به قرینه مقابلش مىتوان شناخت. «حرص»، یک نوع تضادّ میان روح و جسم از نظر اشباع نیازهاى مادّى است،
و «حریص»، به کسى میگویند که به اندازه کافى جسم او در برابر نیازهاى مادّى اشباع شده، اما روح او همچنان فقیر و گرسنه است، پس بدون دلیل، در پى ثروت اندوزى بیشتر، انحصارطلبى احمقانهتر، و حتّى در پى غصب سهم و حقّ دیگران است.
حریص گاهى چنان به مرحلههای بحرانى حرص مىرسد که در این راه، تمام خواب، استراحت و حتّى اخلاق و ایمان خود را از دست میدهد تا درآمد مادّى بیشترى از هر طریق که میسّر شود، به دست آورد
و سرانجام به موجودى ناتوان و بی اراده، که همه چیز خود را از دست داده، تبدیل شود، در حالى که وی هنوز از نظر روحى اشباع نشده است، زیرا، آن چه را یافته است، از نظر اشباع روحى، سرابى بیش نبوده است.
ولى «قانع»، کسى است که در میان جسم و روح او هماهنگى برقرار شده، و هنگامى که به مقدار کفایت و نیاز بیابد، روح و جسم او اشباع می گردد، پس بی جهت حرص نمیزند و به حقوق کسى تجاوز نمی کند.
در حقیقت «قناعت»، یک نوع بىنیازى روحى و برخوردارى از سرمایه اعتماد به نفس و قدرت هاى اخلاقى است.
در قسمت سوم دعای روز دوازدهم ماه رمضان آورده اند:
خدایا؛ مرا اهل عدل و انصاف قرار ده؛ قانون عدل و انصاف یکی از قواعد فقهی میباشد که روایات ما هم بر آن تاکید دارند. «عدل»، همان قانونى است که تمام نظام هستى بر محور آن می گردد.
و به معنى واقعى کلمه، آن است که هر چیزى در جاى خود باشد؛ بنابراین، هرگونه انحراف، افراط، تفریط، تجاوز از حد تجاوز به حقوق دیگران، بر خلاف اصل «عدل» است.
در قسمت چهارم دعای روز دوازدهم ماه رمضان می خوانیم:
خدایا؛ از هرچیزی که از آن میترسم در امانم بدار؛ در دنیا حوادث طبیعی فراوانی هستند مثل؛ زلزله ها؛ و بلایایی زمینی؛ در قیامت نیز که «فزع اکبر» است و خلق اولین و آخرین هستند نیز، بلایایی فراوانی است که از خدا می خواهیم ما را از آن بلایا هم محفوظ دارد.
و در قسمت پایانی دعای روز دوازدهم ماه رمضان بیان می کند:
به عصمت خودت؛ به حفظ خودت ؛ به نگهبانی خودت قسم که مرا از امور مورد ترس نگهداری کن و دعاهای امروز را در حق من مستجاب کن.
کلیپ دعای روز دوازدهم ماه رمضان
دیدگاه ها