اختلال سلفیتیس (سلفی گرفتن) چیست ؟ تست تشخیص سلفیتیس

سلفیتیس چیست ؟

سلفیتیس یک وضعیت روحی خاص است و کسانی که فکر می‌کنند باید بی‌وقفه عکس‌هایی از خودشان در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند شاید نیاز به کمک داشته باشند.

امروزه تأیید شده است که سلفیتیس در واقعیت وجود دارد و حتی معیاری برای سنجش رفتار سلفیتیس هر فرد وجود دارد تا برای ارزیابی شدت آن استفاده شود.

از دیدگاه روان‌شناختی، سلفی گرفتن کاری است معطوف به خود که به فرد سلفی‌گیرنده امکان می‌دهد شخصیت و اهمیت شخصی خود را اثبات کند؛ همچنین سلفی گرفتن با گونه‌هایی از خصوصیات شخصیتی مانند خودشیفتگی رابطه دارد.

البته سلفی گرفتن محدود به عکس گرفتن نیست؛ این کار می‌تواند شامل ویرایش رنگ و کنتراست، تغییر پس‌زمینه و اضافه کردن افکت‌های دیگر به عکس پیش از بارگذاری در اینترنت باشد.

این امکانات اضافی و استفاده از ویرایشِ همه‌جوره باعث افزایش رفتار سلفی گرفتن، به‌ویژه در بین نوجوانان و بزرگ‌سالان شده است. در این مطلب با مفهوم سلفیتیس یا التهاب سلفی «selfitis» آشنا می‌شویم: اینکه نخستین بار چگونه مطرح شد و نتیجه تحقیقات علمی روی آن چه بود.

سلفیتیس یا التهاب سلفی از کجا آمد ؟

در ۳۱ مارس ۲۰۱۴، مطلبی در وب‌سایت Adobo Chronicles منتشر شد که ادعا می‌کرد انجمن روان‌پزشکی آمریکا (APA) «سلفیتیس» را به‌عنوان یکی از اختلالات روانی جدید طبقه‌بندی کرده است.

نویسندهٔ متن تعریف این انجمن را این‌گونه نقل کرده بود: «تمایل وسواس‌گونه و اجباری برای عکس‌برداری از خود و انتشار آن در رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان راهی برای جبران کمبود عزت نفس و برطرف کردن فقدان صمیمیت.»

سطوح سلفیتیس

1. مرزی: گرفتن حداقل سه عکس از خودتان در روز بدون اینکه آن‌ها را در رسانه‌های اجتماعی بگذارید.
2. متوسط: گرفتن حداقل سه عکس در روز از خودتان و گذاشتن همه در رسانه‌های اجتماعی.
3. شدید: میل غیرقابل‌کنترل به گرفتن عکس از خودتان در هر ساعت و پست کردن عکس‌ها در رسانه‌های اجتماعی برای بیشتر از شش بار در روز.

پروفسوری از دپارتمان روان‌شناسی ناتینگهام می‌گوید:
سال‌ها قبل، داستانی در رسانه‌های اجتماعی شروع شد که ادعا می‌کرد شرایط یک فرد سلفیتیس باید به عنوان یک اختلال روحی طبقه‌بندی شود.

به نظر می‌رسید این دسته‌بندی واقعیتی نداشته باشد، اما نه اینکه خود شرایط سلفیتیس وجود ندارد. حالا ثابت شده است این وضعیت وجود داشته و اولین سنجش ارزیابی رفتار سلفیتیس برای ارزیابی شرایط بیمار ساخته شده است.

در سال 2013 لغت سلفیتیس وارد دیکشنری آکسفورد شد و به نظر می‌رسید این کلمه می‌خواهد ماندگار شود.

البته برای قرن‌هاست که انسان از خودش عکس گرفته یا پرتره می‌کشد اما در زندگی امروزی این سلفی‌های سریع بخشی همیشه حاضر شده‌اند.

اما چه زمانی عکس می‌تواند نشانه‌ی یک علاقه‌مندی بیش‌ازحد باشد؟

اگر مرتباً از خودتان عکس می‌گیرید و آن‌ها را نگاه می‌کنید شاید شما هم گرفتار سلفیتیس هستید.

امروزه وجود این شرایط تأیید شده است و امید می‌رود با تحقیقات بیشتر بتوانند درک بیشتری از چگونگی و علت سلفیتیس در افرادی که دچار این اختلال رفتاری هستند پیدا کنند. و باید فهمید برای کمک به کسانی که تحت تأثیر این اختلال قرار دارند چه کار می‌توان کرد.

ملاکهای تشخیص سلفیتیس

1. بهسازی محیط اطراف: سلفی گرفتن در مکان های ویژه به منظور افزایش احساس مثبت نسبت به خود و شرایطی که در آن قرار دارند و به رخ کشیدن امکانات به دیگران.
2. افزایش دادن رقابت اجتماعی با دیگران: گرفتن سلفی برای کسب توجه یا اصطلاحا لایک و کامنت بیشتر در فضای مجازی.
3. توجه طلبی و کمبود محبت: سلفی گرفتن به منظور جلب نظر و توجه اطرافیان که ریشه در چشم و هم چشمی دارد.
4. تغییر دادن خلق و خو: سلفی گرفتن برای فرد جنبه تغییر حال و هوا داشته باشد و بصورت کوتاه مدت موجب بهتر شدن حال او می گردد.
5. بالا بردن اعتماد به نفس: سلفی گرفتن برای دریافت حس بهتر به خود که توسط دیگران به فرد القا می شود.
6. همرنگ شدن با جماعت: گرفتن سلفی به منظور اینکه مورد تایید گروه همسالان یا اطرافیان قرار بگیرند که ریشه در تقلید کورکورانه دارد.

تست تشخیص سلفیتیس : آیا شما سلفیتیس دارید ؟

به سؤال‌های زیر عددی بین یک تا پنج بدهید، پنج برای کاملاً موافق و یک برای کاملاً مخالف است. سپس امتیازها را با هم جمع کنید.

هرچه عدد شما بالاتر باشد ( بالاترین آن 200 است ) احتمال بیشتری به سلفیتیس دچار هستید.

• شرایط روانی من بهتر می‌ شود.
• احساس اعتمادبه‌نفس می‌کنم.
• می‌خواهم دوستانم مرا تحسین کنند.
• عضوی قوی از گروه خودمان می‌ شوم.
• احساس شهرت بیشتری خواهم داشت.
• با نگاه به آن‌ها اعتمادبه‌نفسم بالا می‌ رود.
• برای ثبت خاطرات در آینده سلفی می‌گیرم.
• خاطرات بهتری از این شرایط خواهم داشت.
• می‌توانم خود را در محیط بهتر توصیف کنم.
• نسبت به خودم حس مثبت‌تری خواهم داشت.
• برای گرفتن لایک و کامنت بیشتر تلاش می‌کنم.
• گرفتن سلفی باعث می‌شود بهتر از محیط لذت ببرم.
• وقتی سلفی نمی‌گیرم حس می‌کنم از گروه دور شده‌ام.
• با اشتراک‌گذاری سلفی‌ ها توجه زیادی به من جلب خواهد شد.
• گرفتن سلفی‌های مختلف به وضعیت اجتماعی من کمک می‌کند.
• وضعیت روانی مرا بهبود بخشیده و احساس شادی بیشتری دارم.
• از ابزارهای ویرایش عکس برای بهتر دیده شدن سلفی‌ها استفاده می‌کنم.
• اشتراک‌گذاری سلفی‌ها رقابتی سالم بین دوستان و همکاران ایجاد می‌ کند.
• با گرفتن سلفی و اشتراک‌گذاری آن در بین گروه خود بهتر پذیرفته خواهم شد.

یافته های پژوهشی تشخیص اختلال سلفیتیس

براساس یافته های پژوهشی متخصصین، افرادی که بصورت مشهود و مزمن درگیر سلفیتیس هستند، احتمال بیشتری دارد به علت کسب توجه و نگاه اطرافیان رغبت بیشتری داشته باشند تا از خود سلفی گیرند.

با این حال براساس یافته های این پژوهش تخصصی که صورت گرفته است به تنهایی نمی توان تأیید کرد که سلفیتیس، نوعی اختلال روانی است.

در قسمت زیر اگر در 2 ملاک اصلی، در هرکدام بیش از دو مورد جواب شما مثبت می باشد، درصد ابتلای شما به اختلال وسواسی سلفی گرفتن در شما بیشتر خواهد بود.

ازم به ذکر است که هر چقدر جوابهای مثبت شما به گزینه ها بیشتر باشد، درصد و شدت ابتلا در فرد مورد نظر بیشتر می باشد.

بیشتر بخوانید :

شخصیت‌ شناسی از روی سلفی گرفتن

راهنمای سلفی گرفتن : چگونه ژست سلفی بگیریم؟