با سلام. شعر حکیم جوزجانی غلط املایی دارد. البته با توجه به شناختی که از دوستان تاجیک دارم شک ندارم شعر رو یک دوست تاجیک به الفبای خودمون نوشته ولی شما باید ویرایشش میکردید. در زبان تاجیکی حرف и صدای اِ میده. مثلا واژهی فرشته رو اینجوری مینویسند: фаришта ولی وقتی به فارسی برگردان میشه باید همون فرشته نوشته بشه. 2 میدونیم صدای " اِ "در آخر واژههای فارسی تلفظ میشه ولی نوشته نمیشه. مثلا میگوییم مردِ تنها ولی نشانهی _ِ رو نمینویسم. در زبان تاجیکی ولی и پایان واژهها رو مینویسند. مثلا مرد تنها رو مینویسند: марди танҳо. به هر حال وقتی میخواهیم نوشتار تاجیکی رو به فارسی بنویسیم باید این и ( پایانی ) حذف بشه وگرنه هم غلط املایی ایجاد میشه و هم وزن شعر به هم میخوره چون تاجیکها این حرف رو مثل حرف اییِ بلند تلفظ میکنن که دو هجا محسوب میشه. ضمنا حرف ایی بلند رو اینجوری مینویسند: ӣ. اگه با الفبای تاجیکی آشنایی ندارید و کمکی خواستید، بنده در خدمتتون هستم. اگه دوست داشتید زیر همین پست جواب بدید تا بعدا ایمیل بدم خدمتتون.
شعر حکیم جوزجانی غلط املایی دارد. البته با توجه به شناختی که از دوستان تاجیک دارم شک ندارم شعر رو یک دوست تاجیک به الفبای خودمون نوشته ولی شما باید ویرایشش میکردید.
در زبان تاجیکی حرف и صدای اِ میده. مثلا واژهی فرشته رو اینجوری مینویسند: фаришта ولی وقتی به فارسی برگردان میشه باید همون فرشته نوشته بشه.
2 میدونیم صدای " اِ "در آخر واژههای فارسی تلفظ میشه ولی نوشته نمیشه. مثلا میگوییم مردِ تنها ولی نشانهی _ِ رو نمینویسم. در زبان تاجیکی ولی и پایان واژهها رو مینویسند. مثلا مرد تنها رو مینویسند: марди танҳо.
به هر حال وقتی میخواهیم نوشتار تاجیکی رو به فارسی بنویسیم باید این и ( پایانی ) حذف بشه وگرنه هم غلط املایی ایجاد میشه و هم وزن شعر به هم میخوره چون تاجیکها این حرف رو مثل حرف اییِ بلند تلفظ میکنن که دو هجا محسوب میشه.
ضمنا حرف ایی بلند رو اینجوری مینویسند: ӣ.
اگه با الفبای تاجیکی آشنایی ندارید و کمکی خواستید، بنده در خدمتتون هستم.
اگه دوست داشتید زیر همین پست جواب بدید تا بعدا ایمیل بدم خدمتتون.