آب را گل نکنیم
در فرودست انگار، کفتری میخورد آب.
یا که در بیشه دور، سیرهیی پر میشوید.
یا در آبادی، کوزهیی پر میگردد.
آب را گل نکنیم:
شاید این آب روان، میرود پای سپیداری، تا فرو شوید اندوه دلی.
دست درویشی شاید، نان خشکیده فرو برده در آب.
زن زیبایی آمد لب رود،
آب را گل نکنیم:
روی زیبا دو برابر شده است.
چه گوارا این آب!
چه زلال این رود!
مردم بالادست، چه صفایی دارند!
چشمههاشان جوشان، گاوهاشان شیرافشان باد!
من ندیدم دهشان،
بیگمان پای چپرهاشان جا پای خداست.
ماهتاب آنجا، میکند روشن پهنای کلام.
بیگمان در ده بالادست، چینهها کوتاه است.
مردمش میدانند، که شقایق چه گلی است.
بیگمان آنجا آبی، آبی است.
غنچهیی میشکفد، اهل ده باخبرند.
چه دهی باید باشد!
کوچه باغش پر موسیقی باد!
مردمان سر رود، آب را میفهمند.
گل نکردندش، ما نیز
آب را گل نکنیم.
بیشتر بخوانید:
شعر زیبای عقاب و زاغ از دکتر پرویز خانلری
شعر: دوستان شرح پریشانی من گوش کنید از وحشی بافقی
با بطری پلاستیکی فانوس نیلوفر آبی بساز!
من در روز ۱۰ تا درست میکنم و میفروشم ! با ۴ تا تیکه پارچه کیف دستی درست کن
چالش ۳۰ روزه بدون قند: همه چیزهایی که باید بدانید
ساخت کاردستی بادبزن هندوانه ای / ایده کاردستی برای بچه ها
آموزش لازانیا خوشمزه / از این لازانیا خوشمزه تر ام مگه وجود داره
هردمبیل یعنی چی و ریشه این کلمه چیست ؟
طرز تهیه دسر بدون تخم مرغ و بدون فر در ۸ دقیقه !
ایده خلاقانه کادو کردن با حلقه های رول های مقوایی دستمال توالت !
نحوه ورود و ثبت نام در اسکب سرویس مدرسه اسنپ
دیدگاه ها