مراقب باشیم خود کشی در ایران اپیدمی نشود
آمار نشان میدهد خودکشی در ایران هر ساله بیشتر میشود و این میتواند دلایل مهمی از جمله کاهش امید به زندگی و عدم شادی، نشاط، گسترش افسردگی و احساس بی کفایتی افراد در جامعه باشد . با دلگرم همراه باشید.
هر روز 5/10 نفر در کشور خودکشی میکنند. آمار خودکشی در زنان بیش از مردان است.
خودکشی در ایران علتهای مختلفی دارد
اختلافات زناشویی، عشق و تمایلات شدید عاطفی و علل ناموسی ناراحتیهای روانی، شکست در عشق و اختلالات روانی و شخصیتی مشکلات ناشی از شکستهای تحصیلی، استرسها، فشارهای روانی و روحی ناشی از آنها (فشارهای عاطفی، فشارهای تحصیلی مانند کنکور، نقایص جسمی و فیزیکی در نسل جوان) و احساس پوچی و بیهدفی و افسردگی فقر و تنگدستی، بیکاری، اخراج از کار و شرایط نامساعد اقتصادی مسائل و معضلات زندگی شهری و وضعیت نابسامان زندگی ضعیف شدن اعتقادات مذهبی برملا شدن اسرار و حقایق خصوصی زندگی فرد.
«خودکشی زن 48 ساله در برج میلاد»، «دختری خودش را در مقابل قطار مترو انداخت»، «دو مرد در شیراز خودشان را از پل عابر پیاده حلقآویز کردند»، «مردی خودش را در مقابل دیدگان همه در میدان انقلاب به آتش کشید». این تنها چند نمونه از اخباری است که ممکن است در طول هفته چندین بار در رسانهها منتشر شود.
خودکشی از منظر جامعه شناسان و رفتار شناسان اجتماعی هنگامی رخ می دهد که فرد از دایره نظارت اجتماعی خارج شود.این نظارت به معنای تحت نظر بودن نیست بلکه احساسی است که فرد در جریان اجتماعی شدن به دست می آورد و آن حس مهم بودن وتحت توجه بودن از طرف جامعه است.
در بسیاری از کشورها که وضعیت اقتصادی نامناسب می شود موج اخراج از کار اگر توام با بیمه های بیکاری قابل توجه نباشد فرد را به این فکر می اندازد که از دایره تقسیم کار اجتماعی خارج شده و دیگر برای جامعه مهم نیست.این انگیزه ها احتمال انجام خودکشی را افزایش می دهد . همچنین ناتوانی از تامین معاش خانواده می تواند موجب این کار شود.
نوع دیگر از خودکشی که بیشتر در بین زنان در جوامع سنتی روی می دهد همان خودکشی سرنوشت گرایانه است که دایره وسیعی از خودسوزی تا خوردن سم را در بر میگیرد. این نوع خودکشی به خاطر عدم توانایی فرد از سرنوشتی است که دیگران برایش رقم می زنند مثل ازدواج اجباری نداشتن جهیزیه مناسب وموضوعات ناموسی و عاطفی.
این روزها اما در ایران نیز با وجود اعتقادات قوی مذهبی، عواملی چون بیکاری، فقر، فحشا و فشارهای مختلف اقتصادی که ناشی از تورم و گرانی هستند ،آمار خودکشی در کشور را بالابرده اند.
آنقدر خودکشی در ملاءعام زیاد شده است که دیگر نمیشود آنها را شمرد.
اتفاقی که به زعم جامعهشناسان بیشتر از اینکه دلایل فردی داشته باشد، دلایل اجتماعی دارد. انگار آنقدر عرصه بر بعضیها تنگ آمده که تصمیم گرفتهاند خودشان را چنان بکشند که ثبت در تاریخ شوند!
گرچه تمام مرگها تلخ هستند و عزاداران بسیاری دارند اما سوال اصلی اینجاست که چرا افرادی دست به چنین مرگهایی میزنند؟
مرگهایی در مقابل دیدگان همه و اینقدر تلخ و آزاردهنده. آنقدر آزاردهنده که برای همیشه در ذهن بینندگانش باقی میماند.
قبلترها بیشتر خبرها از خودکشی، فقط آماری بود که از بیمارستان فارابی (بیمارستانی که بیشترین موارد خودکشی را به آنجا میبرند) منتشر میشد.
کادر و پرستاران این بیمارستان هم بیشتر از هرکسی دیگر افرادی را دیدهاند که با عنوان خودکشی به این بیمارستان برده شدهاند که اکثر آنها زنده نمیمانند. آنموقعها مردم وقتی میخواستند به اصطلاح خودشان «از این زندگی کوفتی» خلاص شوند دست به خودکشی میزدند، آنهم جایی که کمتر کسی آنها را ببیند.
اما الان هجرتی از خفا به آشکار صورت گرفته؛ مردمیرا میبینیم که خودشان را در مقابل میلیونها چشم به کشتن میدهند. البته این اتفاق تنها در کشور ما رخ نمیدهد. انقلابهای عربی که از آن با عنوان بهار عربی یاد میشود با خودسوزی مردی در تونس آغاز شد.
اما باید فهمید چرا خودکشی در ملاءعام مخصوصا در ایران اینقدر طرفدار پیدا کرده. خودکشیای که شاید به آن نوعی اعتراض هم گفته شود. در این پرونده سعی شده به چرایی این اتفاق و کشیده شدن خودکشی از سکوت به شلوغی پرداخته شود.
حالا به آمار خودکشی در سالهای 88 و 89 توجه کنید؛ در سال 88، سههزار و 122 خودکشی و در سال 89، سههزار و 649 خودکشی گزارش شده است.
خودکشی در سال 89 نسبت به سال 88 افزایش 17درصدی داشته است، 4/9درصد هم در سال 90، حالا محاسبه کنید افزایش آمار خودکشی را در سه ماه اول سال 91؟! به قول «فروید»، در خشم، آدمها آرزو دارند کسی را بکشند یا به عامل ناکامی آسیب برسانند و اگر نتوانند خودشان را میکشند.
امیل دورکیمدر اثر معروف خود به نام «خودکشی» آن را پدیدهای اجتماعی تعریف میکند و مینویسد:
«خودکشی عبارت است از هرنوع مرگی که نتیجه مستقیم یا غیرمستقیم کردار منفی یا مثبت خود قربانی است که باید چنان نتیجهای به بار آورد.» در ایران سالها طول کشید تا مسوولان در قبال آسیبهای اجتماعی از «انکار» دست بکشند. اما موضع «انکار» به اعلام نکردن آمار خودکشی بدل شده است.
در سال ۹۱
از کل مرگهای مشکوک به خودکشی در کشور، بیشترین موارد خودکشی در گروه سنی ۱۸ تا ۲۴سال ثبت شده است که 2/28درصد از کل موارد خودکشی این سالها را در بر میگیرد و پس از آن گروه سنی ۳۰ تا ۳۹ سال با 2/22درصد، ۲۵ تا ۲۹ سال با 6/17درصد، بالای ۵۰سال با 9/12درصد، ۴۰ تا ۴۹ سال با 1/11درصد و زیر ۱۸سال با 9/7درصد به ترتیب بیشترین موارد خودکشی را به خود اختصاص دادهاند.
هر چند ایران در ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﻧﯿﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ﺧﻮدﮐﺸﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﻰ از ارایهدﻫﻨﺪﮔﺎن آﻣﺎر رﺗﺒﻪ ۴۸ و ﺑﺮﺧﻰ دﯾﮕﺮ رﺗﺒﻪ ۵۸ را دارد اﻣﺎ در عین حال نمی توان از این آمار بالای خودکشی در کشور گذشت .
البته این امار بدون محاسبه افرادی است که روزانه به بیمارستان ها اورده می شوند تا معده هایشان که از قرص های مختلف پر شده است ، شستشو داده شود تا از مرگ نجات یابند یا رگ دستشان که خونریزی شدید دارد ، با بخیه یا جراحی قطع شود!
در این میان بسیاری از خانواده ها به دلیل ناپسند بودن خودکشی در دین اسلام، خودکشی های اتفاق افتاده در خانواده را پنهان می کنند و از قبول ان سر باز می زنند و به همین دلیل این مساله به تابو تبدیل شده است که باید شکسته شود تا دلایل اقدام به این عمل ناپسند شناسایی شده و از وقوع آن در جامعه جلوگیری شود.
روزانه بیش از 11 نفر در کشور خودکشی میکنند
آمارها نشان میدهد در 9 ماه ابتدایی سال92
روزی بیش از 11 نفر در کشور خودکشی کردهاند، بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان پزشکی قانونی کشور در 9 ماهه سال 92، 3125 نفر خودکشی کردهاند و از میان این افراد 982 تن را زنان و 2143 تن را مردان تشکیل میدهند.
بر همین اساس در مدت مشابه سال 91 نیز 2740 تن به علت آنچه که پزشکی قانونی آن را خودکشی تشخیص داده بود، جان خود را از دست دادهاند. در سال 91، از کل مرگهای مشکوک به خودکشی در کشور، بیشترین موارد خودکشی در گروه سنی 18 تا 24 سال ثبت شده است که 28.2 درصد از کل موارد خودکشی این سالها را در برمیگیرد
و پس از آن گروه سنی 30 تا 39 سال با 22.2 درصد، 25 تا 29 سال با 17.6 درصد، بالای 20 سال با 12.9 درصد، 40 تا 49 سال با 11.1 درصد و زیر 18 سال با 7.9 درصد به ترتیب بیشترین موارد خودکشی را به خود اختصاص دادهاند.
ایران در ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﻧﯿﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ﺧﻮدﮐﺸﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﻰ از اراﺋﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن آﻣﺎر رﺗﺒﻪ 48 و ﺑﺮﺧﻰ دﯾﮕﺮ رﺗﺒﻪ 58 را دارد. اﻣﺎ از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ آﻣﺎرﻫﺎی اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﯿﺰان ﺧﻮدﮐﺸﻰ در اﯾﺮان را ﺳﻪ در صد ﻫﺰار ﺑﺮای زﻧﺎن و ﯾﮏ در صد ﻫﺰار ﺑﺮای ﻣﺮدان ﻧﺸﺎن ﻣﻰدﻫﺪ. ﺷﻮاﻫﺪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﯾﻦ آﻣﺎرﻫﺎ را ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻤﻰداﻧﺪ.
میزان خودکشی در سال 1363
برابر 1.3 در صد هزار نفر بود، در اوایل انقلاب هم میزان خودکشی بسیار کم بود، اکنون آمارهایی وجود دارد که حاکی از آن است که سالانه 5 تا 7 هزار نفر از طریق خودکشی جان خود را میگیرند که نیمی از آنها در شهرهای بزرگ، یک چهارم در شهرها کوچک و متوسط و بقیه در روستاها اتفاق میافتد.
بر اساس تحلیلی که سازمان بهداشت جهانی در مورد بیلان خودکشی از ایران ارائه داده، ایران جزو کشورهای در بدو ورود به مرحله صنعتی شدن است که در جدا شدن و بریدن از سنتها و بافت سنتی و در ورود به جهان صنعتی دچار دوگانگی و تضاد فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی شده است. این دوران گذار به دلیل ایجاد تضادهای شدید بین باورها و واقعیتها، انگیزه خودکشی را در افراد زیاد کرده است و به همین دلیل آمار خودکشی در ایران بالا است!
خودکشی در سال94
سال ۹۴ نیز شروع میشود و هنوز سوگ هموطنانی را که به دلیل مشکلات مختلف اقدام به خودکشی کردهاند، فراموش نکردهایم که در روزهای پایانی اولین ماه سال جدید زنی ۲۵ ساله پس از ورود قطار به ایستگاه متروی امام علی (ع) خود را جلوی قطار پرتاب میکند.
چند روز بعد در سوم اردیبهشت ماه نیز زنی ۴۸ ساله و مجرد از طبقه چهارم برج میلاد اقدام به خودکشی کرده و جان خود را از دست میدهد. سایه این خبر هنوز از رسانهها کنار نرفته است که هشتم اردیبهشت ماه کارگر خدماتی ۴۵ ساله شرکت دارو پخش «علی اکبری» با داشتن ۴ فرزند دست به خودکشی میزند، در حالیکه دقایقی پیش از این اقدام به دفتر مدیرعامل مراجعه و درباره دریافت وام با یکی از مدیران امور مالی دارو پخش گفتگو کرده بود. اما روز ۱۵ اردیبهشت نیز خانواده دیگری داغدار عزیزی میشود که خودخواسته زندگی خود را پایان میدهد.
در این تاریخ دانشجوی رشته مدیرت دولتی دانشگاه تهران با پریدن از پل مدیریت دست به خودکشی میزند.
در سال ۲۰۱۴ منتشر شد
حاکی از این است که روزانه بالغ بر ۸۰۰ هزار نفر در اثر خودکشی در جهان میمیرند و هر ۴۰ ثانیه، یک نفر در اثر خودکشی جان خود را از دست میدهد. براساس این گزارش، بالغ بر ۷۵ درصد از موارد خودکشی، در کشورهای با درآمد کم و یا متوسط صورت میگیرد. کشور ما نیز از این پدیده اسفانگیز دور نمانده است.
اگرچه سازمان پزشکی قانونی تاکنون آمار دقیقی از آمار خودکشی در کشور ارائه نداده است، اما انعکاس اخباری مبنی بر خودکشی افراد مختلف در رسانهها تا حدودی میتواند این سکوت را بشکند.
هفدهم اردیبهشت سال گذشته یکی از ماموران نیروی انتظامی در مقر فرماندهی نیروی انتظامی میانه با اسلحه خود سهواً یا عمداً خودکشی میکند و غدیر معاون دادستان شهرستان میانه نیز ضمن تشریح علل و عوامل خودکشی، از آمار ۱۳ نفری کشتهشدگان ناشی از خودکشی در سطح شهرستان میانه، با میانگین سنی ۱۵ تا ۲۸ سال خبر میدهد.
زنگ خطر خودکشی در مسجد سلیمان
بیست و هفتم اردیبهشت ماه سال گذشته نیز خبر خودکشی یک زن معلم در شهرستان مسجدسلیمان اینگونه انعکاس مییابد؛ یک زن معلم در شهرستان مسجدسلیمان بوسیله چادر خود را به دار آویخت تا آمار خودکشیهای یک هفته اخیر این شهر نفتخیز اما محروم را به «سه خودکشی در یک هفته» برساند.
از دیگر خودکشیهای صورت گرفته در هفته مذکور مربوطه به یک وکیل پایه یک دادگستری بود که با طناب خود را به دار آویخت و جان سپرد. و حادثه بعدی نیز مرگ دختری هجده ساله بود که با خوردن تعداد زیادی قرص زندگی خود را پایان داده بود.
اما خودکشیهای مسجد سلیمان به همین جا ختم نمیشود و در ۲۴ شهریور همان سال خبر خودکشی پسری جوان به علت دعوای خانوادگی گزارش میشود تا به گفته رسانهها دهمین خودکشی در شهرستان مسجدسلیمان از ابتدای سال ۹۳ تا تاریخ مذکور رقم بخورد.
آمار خودکشیهای مسجد سلیمان چنان زنگ خطر را در این شهرستان به صدا درمیآورد که حجت الاسلام امینی امام جمعه مسجد سلیمان با اشاره به آمار خودکشیها در سال ۹۳ میگوید: براساس آمار آخر سال به نسبت جمعیت مسجدسلیمان در هیچ شهری مثل مسجدسلیمان این همه پدیده ناهنجار خودکشی رخ نمیدهد.
خودسوزی در تهران و خرمشهر
در شهریور ماه نیز ستار عبدالی کارآفرین ایلامی، به تهران سفر کرده و آنچنان که رسانهها میگویند در پی گرفتارشدن به بروکراسی بانک صنعت و معدن آنچنان امید به زندگی خود را از دست میدهد که بنزین روی خودش ریخته و خود را آتش میزند. یک ماه پس از او پیرمردی که چند ماهی برای دریافت کمک مالی به ساختمان صلح هلال احمر رفت و آمد میکرده، خود را از طبقه چهارم ساختمان جمعیت هلال احمر به پایین پرتاب کرده و در دم جان میدهد. آمار خودکشی در شهریور ماه ۹۳ به همین جا ختم نمیشود.
در همین ماه زنی ۳۰ ساله در ایستگاه متروی ولیعصر خود را زیر ترن درحال حرکت میاندازد و یک پای خود را از دست میدهد.
مهرماه ۹۳ نیز آرام نمیگذرد و سرپرست فرمانداری شهرستان داراب ازماجرای ۳۹ مورد اقدام به خودکشی در یک ماه پرده برمیدارد. آنچه که از سوی نماینده مردم داراب در مجلس شورای اسلامی کذب خوانده شده و از سوی دیگر همان نماینده مشکل اشتغال را مهمترین عامل خودکشی در میان مردم این شهرستان میداند.
در بهمن ماه نیز یکی از کارگران بیکار شده معدن طلای آقدره اقدام به خود کشی میکند؛ رسانهها رد پای خودکشی را تا ۵ اسفند ماه ۹۳ دنبال میکنند و سرانجام در این تاریخ یکی از دانشجویان جدیدالورود دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری خود را در خوابگاه این دانشگاه حلق آویز میکند جسد این دانشجوی ۱۹ ساله در حالی پیدا میشود که یادداشتی با این عنوان زیر پایش افتاده بود: «خودکشی؛ محمداصغرزاده»
روزهای پایانی سال۹۳ نیز در حالی میگذرد که ماموران شهرداری بساط میوه فروشی شهروند ۳۴ ساله خرمشهری را که به صورت دستفروشی اقدام به فروش میوه میکرد، جمع و مانع از کار او میشوند. وی پس از مراجعه به شهرداری خرمشهر برای تحویل گرفتن وسایل کار خود و نگرفتن جواب با ریختن بنزین بر روی خود در محوطه شهرداری اقدام به خودسوزی میکند.
خداحافظی قبل از خودکشی
خودکشیها در سال جاری با خودکشی یک جوان ۱۸ ساله پس از یک سلسله ماجرای عاشقانه به پیش میرود. این نوجوان به قصد قتل دختر دلخواه خود از دیوار منزل بالا رفت و با کاردی که همراه داشت چند ضربه مهلک به سینه و بازوی معشوقه وارد میکند و سپس خود را از بالای ساختمان که ۳۰ متر ارتفاع دارد به خیابان پرتاب کرد و و جان خود را ازدست میدهد. روند خودکشیها در سه ماهه نخست سال ۹۴ با خودکشی یکی از دختران دانشجوی دانشگاه محقق اردبیلی از اهالی شهرستان خلخال در بامداد پنجشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه ادامه مییابد. این دانشجو در آخرین پیامک خود از خانوادهاش خداحافظی و طلب حلالی میکند و دقایقی بعد با مصرف قرص برنج به زندگی خود پایان میدهد.
عصر همان روز مدیر روابط عمومی اورژانس تهران نیز از اقدام به خودکشی مردی ۳۵ساله در ایستگاه مترو منیریه تهران خبر میدهد. خودکشیهای مرگبار در ۲۴ اردیبهشت ماه ادامه دارد و رسانهها از خودکشی جوان ۲۴ ساله اهل داران (مرکز شهرستان فریدن) بنام سجاد سلیمی خبر میدهند، مرگی که سجاد با حلق آویز کردن خود از درختی در حاشیه خیابان رقم میزند. مسئولان علت خودکشی این مرد را مشکلات روحی و روانی میدانند.
در ادامه خودکشیهای صورت گرفته در سال جاری خبری به این صورت در رسانهها منتشر میشود، «در حالی که هنوز یکماه از تهدید به خودکشی سه نفر از بام یکی از موسسههای مالی و اعتباری مشهد به دلیل مشکلات بازپرداخت پول نگذشته، یک مرد ساکن قزوین صبح سهشنبه خود را در شرکت مربوط به مسکنسازی قزوین به آتش کشید و تلفات و خسارات زیادی بر جای گذاشت. فاضلعلی ۵۰ ساله که پیش از به آتش کشیدن شرکت، مسئولان شرکت را تهدید کرده بود اگر خواستهاش را عملی نکنند، آنجا را به آتش میکشد. وقتی نتیجهای از تهدید کردن نگرفت، ۲۰ لیتر بنزین را در اتاقها و راهپله شرکت خالی کرد و با زدن فندک، مصدومیت خود و شش نفر را رقم زد.»
اقدام به خودکشی برای وصول مطالبات
خودکشیهای سال ۹۴ با اقدام به خودکشی یکی از پرسنل پروژه پدیده شاندیز مشهد برای وصول مطالباتش از مسئولان ادامه مییابد، جوانی که در ارتفاع ۴٠متری بالای یک تاورکرین قصد خودکشی داشت و در نهایت با حضور گروههای امدادی اورژانساجتماعی، پلیس شهرستان طرقبهشاندیز، آتشنشانی شهر شاندیز و بیش از سه ساعت مذاکره تلفنی مددکاران و روانکاوان اورژانس و آتشنشانی و همچنین با قول مساعدت مسئولان پدیده شاندیز این جوان حدودا ٣٠ساله از اقدام خود منصرف و توسط امدادگران نجات مییابد.
موارد گفته شده شاید تنها بخشی از خودکشیهای انجام شده در کشور باشد، خودکشیهایی که به دلایل مختلف رسانهای شده و در اخبار منعکس شده است، اما هستند خودکشیهایی که به فرجام رسیده یا نارسیده هیچکس از آنها باخبر نمیشود.
۱۲۶۷ تماس تلفنی در ارتباط با خودکشی
حسین اسدبیگی رئیس اورژانس اجتماعی کشور درباره آمار مراجعه به این مرکز درباره خودکشی در سال گذشته میگوید: از ۱۲۶۷ تماس تلفنی در این رابطه ۸۰۰ مورد مربوط به زنان و ۴۶۰مورد مرتبط با مردان بوده است، همچنین از ۶۶۰ مراجعه مرتبط با خودکشی به مراکز مداخله در بحران اورژانس اجتماعی ۱۴۵ مراجعه توسط مردان و ۵۱۵ مراجعه توسط زنان صورت گرفته است.
وی ادامه میدهد: همچنین از حدود هزار و ۴۰۰ مورد مراجعه به خودروهای خدمات سیار اورژانس اجتماعی درسال ۹۳ حدود ۹۰۰ مراجعه توسط زنان و حدود ۵۰۰ مراجعه توسط مردان صورت گرفته است. کاظم ملکوتی روانپزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره پدیده خودکشی در ایران میگوید: براساس آمارهای بدست آمده از تحقیقاتی که دوسال پیش انجام شد؛ در ایران، از هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت کشور ۶ نفر در سال به دلیل خودکشی جان خود را از دست میدهند.
وی ادامه میدهد: این آمار میانگین کشوری است، اما آمار خودکشی در شهرستانهای غرب کشور همچون ایلام، لرستان، کرمانشاه و همدان بیشتر است. ملکوتی میافزاید: رقم اقدام به خودکشی بسیار بالا بوده و حدود ۱۰ یا ۲۰ برابر مرگهای ناشی از این پدیده اقدام به خودکشی به روشهای مختلف وجود دارد.
روند رو به رشد خودکشی در دهههای اخیر
این روانپزشک با بیان اینکه طی دهههای اخیر روند خودکشی در کشور رو به افزایش بوده است، میافزاید: عواملی که موجب اقدام به خودکشی در میان افراد میشود؛ شامل زن بودن، زنان خانهدار، زنان متاهل، تازه ازدواج کرده (زنانی که ۵ ـ ۶ سال از ازدواج آنها میگذرد) است. همچنین افسردگی به عنوان مهمترین عامل، مصرف الکل، سیگار و بیکاری نیز مطرح است.
ملکوتی با اشاره به اینکه اقدام به خودکشی در میان مردان مجرد و زنان متاهل بیشتر است، اظهار کرد: زنان متاهل تازه ازدواج کرده در سالهای اولیه ازدواج به دلیل جا نیفتادن مسائل فرهنگی زندگی مشترک و مسائل مربوط به آن، در گیریهای ناشی از عدم تمکین و ناکافی بودن حمایتهای خانوادگی، اجتماعی و قانونی ممکن است، طلاق گرفته یا در صورتی که راه بجایی نداشته باشند، دست به خودکشی بزنند.
افسردگی امکان خودکشی را ۶ برابر افزایش میدهد
برای اینکه فردی اقدام به خودکشی کند باید پارامترهای مختلفی دست به دست هم دهند و شاید بتوان گفت ۶ درصد این پدیده مربوط به افسردگی است، ۲۰ درصد بیکاری، ۱۰ درصد مشکلات خانوادگی و ۵ درصد زن بودن است. این استاد دانشگاه با تاکید بر ضرورت فراهم کردن امکانات درمانی بیماران اعصاب و روان اظهار کرد: وجود این عامل در فرد امکان خودکشی را ۶ برابر افزایش میدهد. لذا باید خدمات مشاوره و درمان را برای این گروه افراد فراهم کرد.
ملکوتی ادامه با بیان اینکه گاهی علیرغم وجود امکانات درمانی، افراد به دلیل ترس از انگ خوردن و دیوانه شناختهشدن برای درمان خود اقدام نمیکنند، گفت: تحقیقات انجام شده در شهرهای مختلف نشانگر آن است که تنها ۲ درصد افراد معرفی شده، برای دریافت خدمات درمانی اعصاب و روان به مراکز مربوطه مراجعه میکنند.
بیمهها هزینه درمانی اقدام به خودکشی را نمیپردازند
استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران اضافه کرد: برخی بیمهها نیز هزینه درمان اشخاصی را که اقدام به خودکشی میکنند، نمیپردازند. بنابراین فراهم کردن امکانات خدمات درمانی برای این گروه از افراد و نیز فرهنگ سازی برای استفاده از این امکانات از مهمترین اقداماتی است که در جهت کاهش پدیده خودکشی در کشور میتوان انجام داد. وی با اظهار تاسف ازاین موضوع که از هر ۱۰ نفر که اقدام به خودکشی کردهاند، تنها یک نفر برای درمان اقدام میکند، علت این موضوع را ترس از طرد شدن یا انگ خوردن دانست.
ملکوتی با بیان اینکه در پدیده خودکشی عوامل بهداشتی و اجتماعی دست به دست یکدیگر میدهند، تاکید کرد: توجه به بهداشت عمومی در این خصوص بسیار مهم است؛ یعنی وزارت بهداشت در تامین خدمات و استیگما زدایی (ترس از انگ خوردن) نقش بسیار مهمی دارد.
پرهیز از نگاه سیاسی به پدیده خودکشی
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز موظف است به ایجاد اشتغال بپردازد چرا که بیکاری امکان اقدام به خودکشی را دوبرابر افزایش میدهد، صدا وسیما نیز در این خصوص وظایفی بر عهده داشته و به عنوان مثال باید از پخش اخبار مبنی بر خودکشی که میتواند جنبه بدآموزی اجتماعی داشته باشد، پرهیز کند.
ویدئو های مربوط به خود کشی در ایران
گرد آوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
۵ دیدگاه