علت حساسیت واژن به مایع منی (اسپرم) چیست؟ + درمان سوزش واژن بعد از ريختن منی

نشانه های حساسیت به مایع منی چیست؟

مطالعات انجام شده نشان می دهد، ممکن است فرد به مایع منی خود نیز حساسیت نشان دهد و این حساسیت تنها در زنانی که با مردان رابطه جنسی دارند دیده نمی شود. در این مقاله قصد داریم حساسیت واژن به اسپرم را با هم مرور کنیم و ببینیم نشانه های این شرایط چه چیزی است و چه گزینه های درمانی وجود دارد.

اگر بعد از رابطه جنسی، یک یا چند مورد از نشانه های زیر را داشته باشید به احتمال زیاد به مایع منی حساسیت دارید:

• قرمزی
• سوزش
• تورم
• درد
• کهیر
• خارش

در خانم ها این نشانه ها معمولا در فرج یا داخل کانال واژینال رخ می دهد. با این وجود در افرادی که به این مایع حساسیت دارند، نشانه ها هر جایی که در تماس با مایع منی باشد رخ می دهد.

این قسمت ها عبارتند از :

• دست
• دهان
• قفسه سینه
• مقعد

واکنش های آلرژیک معمولا به صورت منطقه ای رخ می دهد اما برخی از افراد این نشانه ها را در کل بدن خود تجربه می کنند. به طور کلی، نشانه های این نوع حساسیت بین 20 الی 30 دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی دیده می شود و ممکن است بسته به شدت حساسیت بین چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد حادتر، ممکن است فرد با شرایطی به نام آنافیلاکسی دست و پنجه نرم کند. نشانه های آنافیلاکسی در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی دیده می شود و نیازمند درمان فوری است.

نشانه های آنافیلاکسی در برگیرنده موارد زیر است:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• ضربان قلب تند، ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

چه چیزی باعث ایجاد این حساسیت می شود و چه کسانی در معرض خطر هستند؟

حساسیت به مایع منی عمدتا به خاطر پروتئینی رخ می دهد که در اسپرم مردان یافت می شود. برخی از تحقیقات نشان می دهد داروهای خاص یا آلرژن های غذایی نیز می توانند این شرایط را تحریک کنند. به جز داشتن رابطه جنسی کنترل نشده، سایر فاکتورهای خطر برای این نوع حساسیت هنوز شناخته نشده است. حساسیت به اسپرم و مایع منی ممکن است در زنانی که قبلا هیچ نشانه ای نداشته اند نیز دیده شود. اگرچه این نوع حساسیت ممکن است در هر سنی توسعه یابد اما گزارش های موجود نشان می دهد این نشانه ها در طول اوایل 30 سالگی فرد آغاز می شود.

این حساسیت چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر بعد از تماس با مایع منی، نشانه های غیر عادی تجربه می کنید حتما با یک پزشک مشورت نمایید. اگر فکر می کنید نشانه هایی که دارید به خاطر حساسیت به مایع منی و اسپرم است، باید به دنبال درمان آن باشید. با پزشک خود صادق باشید و هر اتفاقی که رخ می دهد را به دقت بیان کنید. تحقیقات اندکی بر روی این شرایط انجام شده و همین امر تشخیص آن را دشوار می سازد.

در این شرایط پزشک ممکن است حساسیت به مایع منی را با شرایط زیر اشتباه بگیرد:

• بیماری ها و عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند
• واژینیت مزمن
• عفونت مخمری
• واژینوز باکتریایی

برای تشخیص حساسیت به مایع منی، پزشک نمونه ای از مایع منی را می گیرد و مقدار بسیار اندک و رقیق شده ای از آن را زیر پوست تزریق می کند. اگر نشانه ای ظاهر شد می توان به این نتیجه رسید فرد به اسپرم و مایع منی حساسیت دارد.

چه گزینه های درمانی برای این شرایط موجود است؟

درمان حساسیت به اسپرم تلاش می کند نشانه های موجود را کمتر کند یا از بروز چنین نشانه هایی پیشگیری نماید. بهترین روش برای رسیدن به این هدف، استفاده از کاندوم در مواردی است که رابطه جنسی برقرار می شود.

حساسیت زدایی:

اگر دوست ندارید برای درمان شرایط خود از کاندوم استفاده کنید می توانید از گزینه های دیگری همچون حساسیت زدایی بهره ببرید. برای اینکار، پزشک مقداری از مایع منی رقیق شده را هر 20 دقیقه در واژن یا داخل آلت تناسلی قرار می دهد. این فرآیند ادامه پیدا می کند تا بدن شما بتواند مایع منی را بدون بروز نشانه ها، تحمل کند.

استفاده از دارو:

پزشک می تواند انتی هیستامین های بدون نسخه را قبل از آغاز فعالیت جنسی پیشنهاد کند. اینکار ممکن است نشانه های موجود را کمتر کند به خصوص اگر فرد یا همسرش دوست نداشته باشند از کاندوم استفاده نماید.

این شرایط می تواند بر روی بارداری فرد نیز اثر بگذارد؟

حساسیت به مایع منی ممکن است بارداری را برای برخی از افراد دشوار سازد. اگرچه این نوع حساسیت تاثیری بر روی باروری ندارد اما نشانه های آن ممکن است با توانایی فرد برای داشتن رابطه جنسی تداخل ایجاد کند. در موارد خفیف، می توان از دارو یا حساسیت زدایی برای کاهش نشانه ها استفاده کرد. اما اگر فرد بخواهد باردار شود و امکان دخول به خاطر حساسیت میسر نباشد پزشک از گزینه هایی همچون IUI و IVF استفاده می کند.

عوارض جانبی دیگری نیز وجود خواهد داشت؟

حساسیت به اسپرم اگر شدید باشد می تواند به آنافیلاکسی منجر شود.

اگر شرایط زیر را تجربه کردید حتما با پزشک خود مشورت کنید:

1. مشکل در تنفس
2. خس خس سینه
3. تورم زبان یا گلو
4. سرگیجه یا غش
5. حالت تهوع
6. استفراغ

وجود حساسیت به مایع منی می تواند اثر منفی بر روی رابطه شما داشته باشد. اگر برقراری رابطه جنسی برایتان دشوار بود می توانید از درمان های زوجین برای بهبود شرایط خود استفاده کنید. در این شرایط مشاور به شما و همسرتان کمک می کند گزینه های درمانی موجود را پی بگیرید و رابطه جنسی بهتری داشته باشید.

سخن نهایی

حساسیت به مایع منی، شرایط نادری است و همانند هر حساسیت دیگری می تواند با گذشت زمان محو شود. اگر نشانه ای را تجربه می کنید بهتر است برای تشخیص شرایط خود به سراغ پزشک متخصص بروید. اگر حساسیت به اسپرم درمان نشده رها شود می تواند رابطه جنسی تان را تحت تاثیر خود قرار دهد .پزشک می تواند برنامه ای را برای مدیریت نشانه ها توسعه دهد و در مورد گزینه های درمانی بحث کند. پس به دنبال درمان شرایط موجود باشید.