موارد مصرف قرص دیابزید و عوارض جانبی این دارو

نحوه ی مصرف - فواید و عوارض قرص دیابزید

دیابت نوع ۲ از جمله بیماری های شایع در جهان است، که به آن دیابت شیرین نوع ۲ نیز گفته می شود و در افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد این بیماری هستند، عمده ترین دلیل ابتلا به این بیماری چاقی می باشد. همچنین بالا بودن فشار خون و تری گلیسرید، نداشتن تحرک و پایین بودن HDL خون از دلایل دیگر این بیماری است. یکی از داروها برای درمان این بیماری، قرص دیابزید می باشد. که در ادامه این مطلب از دلگرم بیشتر با این قرص آشنا می شوید.

اطلاعات دارویی قرص دیابزید

دیابزید پیوسته رهش در طبقه بندی دارویی جزو دارو های خوراکی کاهنده قند خون محسوب می شود و به صورت قرص های روکشدار می باشد، که حاوی ۳۰ و ۶۰ میلی گرم گلی کلازید است. که این ماده(گلی کلازید) سبب ترشح بیشتر انسولین از غده «پانکراس» یا «لوزالمعده» می شود و در نتیجه باعث کنترل قند خون می گردد.دیابزید به دلیل دارا بودن گلی کلازید در کنار رژیم غذای مناسب و انجام ورزش برای درمان دیابت نوع ۲ تجویز می گردد.

طریقه مصرف قرص دیابزید

برای شروع مصرف قرص دیابزید ۳۰ میلی گرمی، در طول روز یک بار و به همراه صبحانه میل شود.

مزایای مصرف قرص دیابزید

1. میزان قند خون را در طول شبانه روز تنظیم می کند.
2. خطر مصرف این دارو در مقایسه با داروی گلی بن کلامید که ممکن است، سبب افت قند خون شود، بسیار کمتر می باشد.
3. مصرف آن باعث افت قند خون(هیپوگلیسمی) شبانه نمی گردد.
4. مصرف این دارو، پیش آگهی بهتری نسبت به حوادث قلبی عروقی در مقایسه با قرص گلی بن کلامید دارد.
5. بهره مندی از خواص آنتی اکسیدان.

موارد منع مصرف قرص دیابزید

در موارد زیر نباید این دارو را مصرف نمایید:

• این دارو فقط برای درمان دیابت نوع ۲ می باشد و بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ نباید از این دارو مصرف کنند.
• افراد مبتلا به نارسایی شدید کلیوی و کبدی از مصرف این دارو خوداری کنند.
• مصرف این دارو باید با دستور پزشک تجویز گردد.
• این قرص به دلیل دارا بودن گلی کلازید ممکن است، عوارض مربوط به داروی گلی کلازید نظیر افت سطح سدیم یا افت قند خون، سردرد، گیجی، بی قراری، اسهال، تهوع، آنمی، زردی، خارش و … را به همراه داشته باشد.

به یاد داشته باشید مصرف داروی دیابزید نباید بدون تجویز پزشک صورت گیرد. همچنین در صورت مشاهذه عوارض جانبی پس از مصرف این دارو، پزشک خود را در جریان قرار دهید.

در مورد دیابت نوع ۲ بیشتر بدانید

سابق بر این آن را دیابت شیرین غیروابسته به انسولین (NIDDM) یا دیابت بزرگسالان می‌نامیدند، نوعی اختلال در سوخت و ساز بدن است که با بالا بودن گلوکز خون در شرایط مقاومت در مقابل انسولین و کمبود نسبی انسولین شناسایی می‌شود. این مسئله در تقابل با دیابت شیرین نوع ۱ است که در آن به دلیل تخریب سلول‌های جزیره‌ای در لوزالمعده با کمبود مطلق انسولین مواجه هستیم.

در شروع بیماری می‌توان با افزایش ورزش، اصلاح رژیم غذایی و مشورت با پزشک این بیماری را درمان کرد. البته این مورد در سال‌های اخیر توسط دانشمندان کانادایی که بر روی این نوع بیماران در حال تحقیق بودند، به اثبات رسیده است. بر مبنای این پژوهش‌ها 40 درصد افراد به‌طور کامل درمان شده و لوزالمعده دوباره شروع به تولید انسولین می‌کند. اگر سطح گلوکز خون با این روش‌ها به اندازه کافی پایین نیامد، ممکن است مصرف داروهایی مانند متفورمین یا انسولین لازم باشد. معمولاً باید به‌طور مرتب سطح قند خون کسانی که انسولین مصرف می‌کنند کنترل شود.

نرخ ابتلا به دیابت به طرز قابل توجهی در ۵۰ سال اخیر به موازات چاقی افزایش یافته‌است. تا سال ۲۰۱۰ تقریباً حدود ۲۸۵ میلیون نفر مبتلا به این بیماری بودند و این درحالیست که تعداد آن‌ها در سال ۱۹۸۵ حدود ۳۰ میلیون نفر بوده‌است. عوارض ناشی از قند خون بالا می‌تواند شامل بیماری قلبی، سکته‌ها، ریتینوپاتی دیابتی که بر بینایی اثر می‌گذارد، نارسایی کلیوی که در آن فرد ممکن است نیاز به دیالیز داشته باشد، و گردش ضعیف خون در دست و پا که ممکن است منجر به قطع عضو شود. عارضه حاد کتواسیدوزیکی از ویژگی‌های نوع ۱دیابت است که شیوع چندانی ندارد.البته، ممکن است کمای غیرآستونمی هایپروسمولار نیز رخ دهد.

پیشگیری از دیابت نوع ۲

را می‌توان از طریق تغذیه مناسب و ورزش منظم به تاخیر انداخت یا از بروز آن جلوگیری کرد. نظارت متمرکز بر سبک زندگی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را به بیشتر از نصف کاهش دهد. ورزش کردن بدون توجه به وزن اولیه فرد و کاهش بعدی وزن او فایده مند است.البته شواهد چندانی در دست نیست که نشان دهند تغییر رژیم غذایی به تنهایی مؤثر خواهد بود، ولی شواهدی وجود دارد که رژیم غذایی همراه با سبزیجات برگ دار سبزو کاهش مصرف نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند مفید باشند.در کسانی که مبتلا به اختلال تلورنس قند خون هستند، رژیم غذایی و ورزش به تنهایی یا در ترکیب با متفورمین یا اکاربوس می‌تواند خطر پیشرفت دیابت را کاهش دهند. مداخله در سبک زندگی می‌تواند مؤثرتر از مصرف متفورمین باشد.

نحوه ی مدیریت دیابت نوع 2

مدیریت دیابت نوع ۲ بر مداخله در سبک زندگی، پایین آوردن سایر عوامل ایجاد خطر بیماری‌های قلبی-عروقی، و ثابت نگه داشتن سطح گلوکز خون در محدوده طبیعی تمرکز دارد.خدمات بهداشت ملی بریتانیا در سال ۲۰۰۸ به کسانی که به تازگی بیماری دیابت نوع ۲ آن‌ها تشخیص داده شده‌است توصیه کرده بود خودشان بر گلوکز خون خود نظارت داشته باشند، البته مزیت خود-نظارتی برای کسانی که از انسولین چند- دوزی استفاده نمی‌کنند مورد تردید است. مدیریت سایر عوامل خطر ساز بیماری‌های قلبی- عروقی از قبیل فشار خون بالا، کلسترول بالا، و میکروآلبومینوری، امید به زندگی فرد را بهبود می‌بخشد. مدیریت فشرده فشار خون (کمتر از ۱۳۰/۸۰ mmHg) بر خلاف مدیریت استاندارد فشار خون (کمتر از ۱۴۰-۱۵۰/۸۵-۱۰۰ mmHg) خطر را به میزان اندکی کاهش می‌دهد ولی به‌طور کلی بر خطر مرگ و میر تأثیری نخواهد گذاشت.

به نظر نمی‌رسد کاهش فشرده قند خون (HbA1C<6%) بر خلاف کاهش استاندارد قند خون (HbA1C of ۷-۷٫۹٪) تغییری در میزان مرگ و میر ایجاد کند. هدف درمان معمولاً رسیدن به HbA1C کمتر از ۷٪ یا گلوکز ناشتای کمتر از ۶٫۷٪mmol/L (۱۲۰ mg/dL) است، البته این اهداف می‌توانند بعد از انجام مشاوره حرفه‌ای بالینی، و با در نظر گرفتن خطرات خاص هیپوگلیسمی و امید به زندگی تغییر کنند.توصیه می‌شود که همه افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به‌طور مرتب آزمایش‌های چشم پزشکی را انجام دهند.

علایم و نشانه‌های دیابت نوع 2

• ادرار زیاد (تکرر ادرار)
• استسقاء (احساس تشنگی مفرط)
• پرخوری (احساس گرسنگی مفرط)
• کاهش وزن
• علایم دیگر این بیماری که به وضوح می‌توان آن‌ها را در تشخیص‌ها مشاهده کرد عبارتند از:
• سابقه تاربینی
• احساس خارش
• نوروپاتی محیطی
• حاد شدن عفونت‌های مهبلی و خستگی

بسیاری از افرادی که در سال‌های اول هیچ نوع نشانه‌ای از بیماری ندارند بیماری آن‌ها در آزمایش‌های معمولی تشخیص داده می‌شود. در افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع ۲ به ندرت کمای غیرآستونمی هایپروسمولار دیده می‌شود (شرایطی که در آن قند خون بالا با کاهش سطح هوشیاری و فشار خون پایین همراه است).

عوارض دیابت نوع ۲

معمولاً بیماری مزمنی است، که امید به زندگی در مبتلایان به آن بخاطر بروز برخی مشکلات پایین می‌آید. این مسئله تا حدودی به دلیل برخی از عوارضی است که این بیماری به همراه دارد از قبیل: دو تا چهار برابر شدن خطر بیماری قلبی در این بیماران، که عبارتند از بیماری‌های اسکمیک قلب و سکته، افزایش ۲۰ برابری قطع عضو اندام‌های تحتانی، و افزایش میزان بستری شدن در بیمارستان. در کشورهای توسعه یافته، و به‌طور فزاینده در جاهای دیگر، دیابت نوع ۲ بزرگترین علت کوری غیرآسیبی و نارسایی کلیه است.

این بیماری همچنین از طریق فرایند بیماری‌هایی از قبیل بیماری آلزایمر و زوال مربوط به عروق مغزی افزایش خطر نقص عملکرد ذهنی و زوال مغز را بالا می‌برد.

سایر عوارض عبارتند از: آکانتوسیز نیگریکانز، اختلالات جنسی، و عفونت‌های مکرر.

همچنین بخوانید:

دیابت چیست؟راهکار های درمان دیابت کدامند؟

ارتباط بین دیابت ، سیروز کبدی و مبتلایان به کبد چرب

بهترین داروی دیابت چیست؟

عوارض دیابت در دوران بارداری و تاثیر آن بر روی جنین