موارد مصرف و کاربردهای درمانی هیوسین

زمان مطالعه: 11 دقیقه

هیوسین انقباض و گرفتگی‌های عضلات جداره روده را رفع می‌کند و مستقیما روی دستگاه گوارش تاثیر می‌گذارد این دارو معمولا به صورت ۱ یا ۲ قرص ، ۳ نوبت در شبانه روز تجویز می شود .

موارد مصرف و عوارض جانبی قرص هیوسین

هیوسین (HYOSCINE) در رده درمانی آنتی کولینرژیک قرار گرفته و به اشکال دارویی قرص و آمپول وجود دارد. بهبود دردهای روده‌ای و تسکین برخی از دردهای شکمی از جمله موارد مصرف داروی هیوسین می‌باشد. درواقع این دارو انقباض و گرفتگی‌های عضلات جداره روده را رفع می‌کند و مستقیما روی دستگاه گوارش تاثیر می‌گذارد. به علاوه یکی از روش‌های کمکی درمان اسهال استفاده از داروی هیوسین می‌باشد. درواقع کارهیوسین شل کردن عضلات دیواره معده، روده، مجرای صفرا و دستگاه ادراری است.

هیوسین خصوصا به کاهش نفخ و درد های ناشی از گرفتگی عضلات دستگاه گوارش در اختلالاتی مانند سندرم روده تحریک پذیر بسیار کمک می کند .همچنین با شل کردن عضلات صاف دستگاه گوارشی و مجاری ادراری تناسلی در مواردی مانند دل پیچه های دوران قاعدگی خانم ها نیز می تواند موثر واقع گردد.

هیوسین دو نوع است: هیوسین بوتیل برومید که اسپاسم (گرفتگی عضلات) مجرای معده و روده را در سندروم روده تحریک‌پذیر کاهش می دهد و هیوسین هیدروبرومید که بیماری و تهوع ناشی از اختلالات در گوش میانی را کنترل می‌نماید.

اشکال دارویی هیوسین :

قرص روکش دار: 10 میلی گرم
شیاف: 7.5 و 10 میلی گرم
تزریقی: 20 میلی گرم در میلی لیتر

مکانیسم اثر هیوسین

جذب: خوراکی، عضلانی و شیاف مقعدی دفع: ادرار مکانیسم اثر: این دارو خاصیت آنتی موسکارینی دارد و جذب گوارشی کمی دارد و متابولیسم این دارو کبدی است.

فارماکوکینتیک هیوسین

جذب گوارشی هیوسین جزیی است. متابولیسم هیوسین کبدی می باشد و دفع هیوسین از طریق ادرار صورت می گیرد.

موارد مصرف قرص هیوسین

از این دارو در بیماری مسافرت و انواع دیگر تهوع و استفراغ همچون تهوع پس از اعمال جراحی استفاده می‌شود.
داروی هیوسین به عنوان ماده کمک بیهوشی برای کاهش بزاق و پیشگیری از ترشحات بیش از حد مجاری تنفسی به کار می‌رود.
این دارو اثر آرامبخش بر مسیرهای عصبی که تهوع و استفراغ را کنترل می‌کنند دارد.
در اسپاسم‌های گوارشی و ادراری - تناسلی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آمپول یا قرص هیوسین بر روده اثر ضد اسپاسم دارد. یعنی گرفتگی عضلات روده را برطرف می‌کند.
در کولیک صفراوی و کلیوی به عنوان داروی کمکی مصرف می‌شود.
از این دارو در اعمال جراحی مربوط به چشم استفاده می‌شود. زیرا مردمک چشم را گشاد می‌کند.

نکات مهم پیش از مصرف هیوسین

در صورت بارداری یا شیرده بودن به پزشک خود اطلاع دهید .
‎آقایان در صورتی که سابقه ی مشکلات پروستات دارند پزشک را مطلع نمایند .
در صورت سابقه هرگونه اختلال گوارشی مانند رفلاکس ( ترش کردن ) اسهال، زخم گوارشی یا یبوست شدید، فشار بالا یا سابقه ی حمله ی قلبی اخیر پزشک خود را مطلع نمایید .
در صورتی که مبتلا به بیماری چشمی گلوکوم ( آب سیاه ) می باشید این دارو می تواند با افزایش فشار چشمی موجب تشدید آن گردد.
‎در صورتی که ضربان قلب بیشتر از حد نرمال دارید، سابقه آسیب عصبی دارید.
لیست سایر داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک خود قرار دهید.
‎در مبتلایان به سندرم داون، میاستنی گراویس و افراد کمتر از ۱۲سال و بالای ۶۵ سال مصرف دارو با احتیاط و حتما تحت نظر پزشک صورت بگیرد و از خرید دارو بدون نسخه پزشک خودداری گردد.
‎در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا هر داروی دیگر پزشک خود را مطلع نمایید .

هیوسین

‎مقدار مصرف هیوسین

این دارو معمولا به صورت ۱ یا ۲ قرص ، ۳ نوبت در شبانه روز تجویز می شود . با این حال ممکن است پزشک تا ۴ نوبت در روز با توجه به نیاز و شرایط بیمار این دارو را تجویز نماید .

کنترل اسپاسم گوارشی یا ادراری ـ تناسلی، قاعدگی دردناک همراه با اسپاسم، اسپاسم حاد، مانند قولنج صفراوی یا کلیوی

بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 20 میلی گرم چهار بار در روز مصرف می‌شود. در قاعدگی دردناک همراه با اسپاسم، مصرف دارو باید دو روز قبل از قاعدگی شروع و تا سه روز بعد ادامه یابد، و یا مقدار 20 میلی گرم تزریق عضلانی یا وریدی می‌شود. در صورت لزوم، مصرف این مقدار بعد از نیم ساعت تکرار می‌شود. از طریق رکتال، 3-1 شیاف در روز استعمال می‌گردد.

کودکان 12-6 ساله: از راه خوراکی ، مقدار 10 میلی گرم سه بار در روز مصرف می‌شود. از طریق رکتال یک شیاف در روز استعمال می‌شود.

توجه: هیوسین در پرتونگاری برای تشخیص افتراقی انسداد و کاهش اسپاسم و درد در پیلوگرافی مصرف می‌شود. همچنین، این دارو همراه با سایر روشهای تشخیصی، مانند آندوسکوپی معده، دوازدهه، در صورت وجود اسپاسم، مصرف می‌شود.

نحوه مصرف قرص هیوسین

برای استفاده بهتر است قرص هیوسین با یک لیوان آب مصرف شود. همچنین این دارو باید حداقل یک ساعت قبل از مصرف آنتی‌اسیدها یا داروهای ضد اسهال استفاده شود. مقدار مصرف برای بزرگسالان براساس نوع بیماری متفاوت است اما به طور معمول مقدار ۲۰ میلی‌گرم چهار بار در و برای کودکان مقدار ۱۰ میلی‌گرم سه بار در روز مصرف می‌شود.

قرص را همراه با یک لیوان آب میل کنید . این دارو با غذا تداخلی ندارد و می توانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید .
‎در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو ، نیاز به دو برابر کردن مقدار مصرف در نوبت بعدی دارو نمی باشد . نوبت بعدی را طبق روال سابق مصرف نمایید .

مصرف در دوران حاملگی هیوسین

مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه در حیوانات نشان داده است که این دارو اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی برای انسان در دسترس نیست. با اینحال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد. یا اینکه هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد.

مصرف در دوران شیردهی هیوسین

هیوسین از جفت عبور می کند و مصرف دارو در شیردهی توصیه نمی شود.

‎عوارض جانبی هیوسین

خشکی دهان از عوارض شایع این دارو می باشد که با مصرف آبنبات و آدامس های بدون شکر تا حدود زیادی برطرف می گردد .

اختلال در ادرار کردن و حالت تهوع از جمله شایع‌ترین عوارض این دارو می‌باشد. در صورت تشدید و یا طولانی شدن این عوارض باید سریعا به پزشک مراجعه شود.

همچنین خارش ، تورم دست یا پا ، مشکلات تنفسی ، افزایش نبض ، سرگیجه ، اسهال ، مشکلات بینایی و چشم درد از جمله عوارض بعید قرص و آمپول هیوسین هستند که در صورت بروز این علایم نیز باید به پزشک مراجعه شود.

‎خشکی پوست و تعریق بیش از حد با مصرف این دارو ایجاد می شود .در صورتی که این علائم شدید و آزار دهنده شد ، با پزشک خود مشورت نمایید.

خارش پوست و لکه های قرمز بر روی پوست نیز با مصرف هیوسین احتمال دارد رخ دهد در این صورت از پزشک یا داروساز خود برای برطرف سازی علائم حساسیت مشاوره بگیرید.

توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت هیوسین به مقدار زیاد می‌تواند منجر به دیابت، شکنندگی استخوان‌ها و نازک شدن پوست و تاخیر در رشد کودکان بشود.

در صورت مصرف این دارو به صورت فرم خوراکی و به مدت طولانی کنترل فشار خون ضروری می‌باشد.

موارد منع مصرف هیوسین

آسم، بیماری ریوی مزمن، حساسیت مفرط به دارو

نکاتی در ارتباط با مصرف داروی هیوسین

اگر قرص هیوسین را مصرف می‌کنید باید نمک کمتر بخورید همچنین لازم است مکمل‌های پتاسیم مصرف شود.

در صورت فراموش کردن مصرف دارو به محض یادآوری دارویتان را مصرف کنید. اگر نوبت بعدی ۲ ساعت دیگر است فعلا یک نوبت مصرف و از نوبت بعدی صرفنظر کنید.

بدون اجازه پزشک هیوسین را قطع نکنید. زیرا درمان آن به صورت خوراکی برای مدت طولانی ادامه می‌یابد و به تدریج از مقدار آن کم می‌شود.

مصرف الکل همراه با خوردن قرص هیوسین خطر زخم معده را افزایش می‌دهد.
برای خانم‌های باردار کرم‌ها و پمادهای هیوسین بی ضررند اما قرص‌ها ممکن است برای جنین زیان‌آور باشند.
مصرف هیوسین همراه با برخی از واکسن‌ها واکنش‌های شدید ایجاد می‌کند.
در صورتی که دارای بیماری دیگری هستید و یا همزمان داروی دیگری هم مصرف می‌کنید موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.

داروی هیوسین

تداخلات دارویی هیوسین

متخصصان مراقبت های بهداشتی (مثلا پزشک یا داروساز) ممکن است از هر گونه تداخلات احتمالی دارو مطلع باشند و ممکن است شما را برای این تداخلات نظارت کنند. قبل از مشورت با پزشک یا داروساز، دوز هیچ دارویی را شروع نکنید، یا آن را تغییر ندهید.

این دارو نباید با داروی پراملینتاید استفاده شود زیرا تداخلات بسیار جدی وجود دارد.

اگر در حال حاضر از داروی ذکر شده در بالا استفاده می کنید، قبل از شروع هیوسین به پزشک یا داروساز خود بگویید.

قبل از استفاده از این دارو، به پزشک یا داروساز خود در مورد تمام داروهای تجویزی و غیر تجویزی یا گیاهی که ممکن است از آنها استفاده کنید اطلاع دهید، به ویژه آمنتازین، داروهای ضد آریتمی خاص (مانند دیسپیرامید، کینیدین)، داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، گلیکوپیرولات، اسکوپولامین) داروهای ضد اسپاسم (مانند کلیدینیوم ، دیسکلومین، پروپانتلین) داروهای ضد پارکینسون خاص (مانند بنزودروپین، تری‌هگزیفنیدیل)، بعضی داروهای ضد قارچی آزول (کتوکونازول، ایتراکونازول) آلکالوئید بلادونا، داروهای بیس فسفونات (مانند آلندرونات، ریزدرونات )، کورتیکواستروئید ها (مثل پردنیزون)، دیگوکسین (قرص هایی که به آهستگی حل می شوند)، مهارکننده های MAO (ایسوکاربوکازید، لینزولید، متیلن آبی، مکلبباید، فنلزین، پروکاریسین، راازآگین، ساوفیناید، سلگلیین، ترانیلسیپرومین)، قرصها/کپسول های پتاسیم.

در صورت مصرف داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای آنتی هیستامین (دیفن هیدرامین، مکلیزین)، دارو برای خواب یا اضطراب (مانند الپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، آرام بخش های عضلانی، داروهای ضد درد (به عنوان مثال، کدئین)، داروهای روانپزشکی (مانند کلرپرمازین، هالوپریدول، آمیتریپتیلین، ریپریدون) پزشک خود را مطلع سازید.

برچسب های روی تمام داروهای خود (از جمله محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی شوند. از داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این محصولات بپرسید. این محصول می تواند نتایج آزمایشگاهی خاصی را تحت تاثیر قرار دهد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز هیوسین

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

توجهات پزشکی – پرستاری برای مصرف هیوسین

برای جذب بهتر قرص هیوسین آن را سی دقیقه قبل از غذا تجویز کنید.
براری رفع خشکی دهان که ناشی از قرص هیوسین می باشد می توان از آدامس استفاده نمود.
میزان ورود و خروج مایعات را در طول درمان با هیوسین اندازه گیری کنید.
در سالمندان به دلیل کاهش متابولیسم هیوسین، باید دوز آن را تعدیل کرد.

توجهات بیمار – خانواده در حین مصرف هیوسین

قرص هیوسین باید با آب میل شود. از جویدن و خرد کردن قرص هیوسین اجتناب کنید.
در اوایل مصرف قرص هیوسین از انجام فعالیت هایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند اجتناب کنید.
از قطع ناگهانی قرص هیوسن بوتیل بروماید اجتناب کنید.
از مصرف سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی همزمان با هیوسین اجتناب کنید.
اگر در طول مصرف قرص هیوسین دچار علائم زیر شدید مصرف هیوسین را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید: واکنش های آلرژیک، دشواری در تنفس، قرمزی چشم ها و از دست رفتن بینایی
اگر بعد از دریافت آمپول هیوسین دچار علائمی مانند اتساع مردمک، افزایش ضربان قلب، بی قراری، توهم و گیجی شدید پزشک را در جریان قرار دهید.