دلگرم
امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کاهش درد و التهاب بدن

همه چیز در مورد قرص ملوکسیکام

کاهش درد و التهاب بدن
40
زمان مطالعه: 9 دقیقه
ملوکسیکام برای درمان درد و درمان التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید و بیماری آرتروز در بزرگسالان استفاده می شود. این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید کودکان با حداقل سن 2 سال نیز قابل مصرف است.

موارد و عوارض مصرف ملوکسیکام

ملوکسیکام (Meloxicam) با نام تجاری موبیک mobic دارویی است که برای درمان دردهای استخوانی تجویز می‌شود. ملوکسیکام یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است. از این دسته داروها برای کاهش التهاب و درد و به طور کلی درمان علائم بیماری‌های روماتیسم، پوکی استخوان، اسپوندیلیت انکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرد. ملوکسیکام عوارض گوارشی کمتری نسبت به پیروکسیکام، دیکلوفناک و ناپروکسن ایجاد می‌کند.

ملوکسیکام برای تسکین درد و درمان التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید و بیماری آرتروز نیز در بزرگسالان استفاده می شود. همچنین این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید کودکان با حداقل سن 2 سال تجویز می شود. مصرف طولانی مدت این دارو و یا استفاده از دوز های بالای آن, خطر ابتلا به سکته قلبی و سکته مغزی را به خصوص در افراد مبتلا به بیماری های قلبی افزایش می دهد.

بنابراین به افراد مبتلا به بیماری های قلبی و یا افرادی که عروق کرونر آن ها باید پیوند شود, توصیه می شود قبل و یا بعد از جراحی از این دارو استفاده ننمایند. همچنین در صورت مصرف قرص ملوکسیکام و داشتن علایمی مانند درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، لکنت زبان و یا مشکلات بینایی و تعادلی باید سریعا به پزشک مراجعه شود.

این دارو بصورت قرص‌های ۷.۵ و ۱۵ میلی‌گرمی ارائه می‌شود. اثر این دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف آغاز می‌شود.

مکانیسم اثر ملوکسیکام

ملوکسیکام به دسته ای از داروها به نام داروهای ضد التهاب غیر کورتونی تعلق دارد. ملوکسیکام در دراز مدت التهاب و درد را کاهش می دهد لذا در تسکین دردهای مزمن مانند درد روماتوئید آرتریت و سایر دردهای مفصلی مزمن کاربرد دارد. همچنین در درمان کوتاه مدت دردهای استخوانی و مفصلی نیز می تواند موثر واقع شود.

ملوکسیکام با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.

ملوکسیکام با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین،درد و التهاب کاهش می یابد.

قبل از مصرف ملوکسیکام در صورتیکه شرایط زیر را دارید باید با پزشک مشورت کنید

  • بارداری یا شیردهی
  • بیماری کبد یا کلیه یا قلب
  • سوء هاضمه و سورش سر دل
  • مشکل انعقاد خون
  • سابقه زخم معده یا اثنی عشر
  • سابقه آلرژی و حساسیت
  • ابتلا به آسم
  • اگر داروهای دیگری هم مصرف می کنید، حتی داروهای گیاهی

فارماکوکینتیک ملوکسیکام

نیمه عمر ملوکسیکام حدود 20 ساعت است. این دارو در کبد متابولیزه می شود. متابولیت های دارو از راه ادرار و مدفوع دفع می گردد.

ملوکسیکام

موارد و مقدار مصرف ملوکسیکام

الف) آرتریت روماتوئید ، استئوآرتریت

بزرگسالان: mg/day 5/7 خوراکی مصرف می‌ شود. در صورت نیاز می‌ توان تا حداکثر دوز روزانه 15 میلی گرم افزایش داد.

ب) آرتریت روماتوئید جوانان با درگیری یک یا چند مفصل

کودکان 17-2 ساله: روزانه mg/kg 125/0 تا حداکثر دوز روزانه 5/7 میلی گرم مصرف می‌ شود.

  • قرص را بطور کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید. مصرف این دارو همراه با غذا به کاهش عوارض گوارشی ناشی از مصرف آن کمک می نماید.
  • در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
  • ملوکسیکام بهتر است هر روز در یک ساعت معین مصرف شود.

عوارض شایع مصرف ملوکسیکام

ملوکسیکام مانند هر داروی دیگری ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد. در صورت بروز عوارض با پزشک خود مشورت کنید. شایعترین عوارض مصرف دارو عبارتند از :

احساس ضعف با اسهال : در این موارد سعی کنید غداهای ساده مصرف کرده و آب زیاد بنوشید.

سوء هاضمه و احساس ناراحتی در معده : در این موارد سعی کنید غذا را در مقدار کم و دفعات بیشتر مصرف کنید.

گیجی : در این موارد رانندگی نکنید و با ابزار دقیق کار نکنید.

یبوست : در این موارد غذا های حاوی فیبر زیاد و آب فراوان میل کنید.

سردرد : در این موارد میتوانید از داروهای ضد سردرد استفاده کنید.

عوارض جانبی جدی ملوکسیکام بر قسمت مختلف بدن


اعصاب مرکزی: اضطراب، گیجی، افسردگی، گیجی، خستگی، تب، سردرد، ‌بی خوابی، ناخوشی، عصبانیت، ‌پارستزی، تشنج، خواب آلودگی، سنکوپ، لرزش، سرگیجه حقیقی (ورتیگو).

قلبی ـ ‌عروقی: آنژین، آریتمی، ‌نارسایی قلبی، هایپرتانسیون، هایپوتانسیون، انفارکتوس میوکارد، طپش قلبی، تاکیکاردی.

چشم، حلق ، گوش : اختلال بینایی ، ‌کونژنکتیویت، فارنژیت، وزوز گوش.

دستگاه گوارش : درد شکمی، کولیت، ‌یبوست، ‌اسهال، خشکی دهان، زخم دوازدهه، سوءهاضمه، ازوفاژیت، نفخ، زخم معده، ‌گاستریت، رفلاکس معده به مری، خونریزی، افزایش اشتها، تهوع، پانکرآتیت، ‌اختلال حس چشایی، استفراغ.

ادراری ـ تناسلی: آلبومینوری، ‌هماچوری، نارسایی کلیوی، تکرر ادرار، عفونت ادراری.

خونی: آنمی، لکوپنی، پورپورا، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز.

کبدی: هایپر بیلی روبینمی، ‌هپاتیت، یرقان، نارسایی کبدی.

متابولیک:‌ دهیدراسیون، ‌افزایش یا کاهش وزن.

عضلانی ـ اسکلتی: درد مفاصل، درد پشت.

تنفسی: آسم، اسپاسم نایژه‌ای، ‌تنگی نفس، ‌سرفه، عفونت تنفسی فوقانی.

پوست: طاسی، حساسیت به نور، خارش، بثورات، تعریق، کهیر، اریتم مولتی فرم، درماتیت اکسفولیاتیو، سندرم استیونس ـ جانسون، نکرولیز سمی اپیدرم (TEN).

سایر عوارض: واکنشهای آلرژیک، آنژیوادم، علائم شبه آنفلوانزا، واکنشهای آنافیلاکتوئید شامل شوک.

قرص ملوکسیکام

موارد منع مصرف ملوکسیکام

اگر از ملوکسیکام استفاده می کنید به نکات زیر توجه کنید :

  • ملوکسیکام می تواند با داروهای کاپتوپریل و لازیکس (فورزماید) تداخل اثر کرده و با کاهش اثر آنها موجب افزایش فشار خون شود.
  • بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند.
  • مصرف همزمان ملوکسیکام با داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین باید با احتیاط و با نظر پزشک باشد.
  • از مصرف ملوکسیکام در سه ماهه اول و دوم بارداری باید اجتناب کرد.

اثر ملوکسیکام بر آزمایشهای تشخیصی

  • افزایش ALT، AST، بیلی روبین، BUN، Cr.
  • کاهش سطح Hgb و شمارش WBC و پلاکت ها .

تداخلات دارویی ملوکسیکام

قبل از مصرف داروی ملوکسیکام، اگر از داروهای ضد افسردگی (مثلاً: سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوگزتین، فلوواکسامین، پاروکستین، سرترالین یا زولوفت، ترازودون، یا ویلازودون) استفاده می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید.

زیرا مصرف هر کدام از این داروها به طور همزمان با مصرف یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند ملوکسیکام )، ممکن است باعث شود که شما به راحتی دچار کبودی و یا خونریزی شوید.

هر دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛ خصوصاً داروهای زیر:

  • سیکلوسپورین؛
  • لیتیوم؛
  • متوترکسات؛
  • سدیم پلی استیرن سولفونات (Kayexalate)؛
  • رقیق کننده های خون (مانند وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
  • داروهای قلب یا فشار خون (شامل داروهای مُدِر یا قرص خواب هم می‌شود)؛
  • داروهای استروئیدی (مانند پِردنیزون)؛

البته لیست بالا همه‌ی داروهایی که با ملوکسیکام تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ اعم از داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی.

توجهات پزشکی - پرستاری:

  • به دلیل بروز عوارض گوارشی و خونریزی گوارشی بدون علامت هشداردهنده توصیه می شود هنگام مصرف ملوکسیکام علائم گوارشی مونیتور و بررسی شود و آزمایشات CBC صورت گیرد.
  • در صورت مشاهده علائم پیشرفت بیماری های کبدی و کلیوی و نرمال نبودن آزمایشات کبدی، مصرف ملوکسیکام باید قطع گردد.

داروی ملوکسیکام

توجهات بیمار- خانواده:

  • در صورت وجود سابقه زخم معده یا اثنی عشر باید ملوکسیکام را با احتیاط مصرف کرد.
  • در صورت وجود سوء هاضمه یا سوزش سر دل، باید ملوکسیکام را با احتیاط مصرف کرد.
  • افرادی که مشکلات قلبی دارند یا جراحی قلب انجام داده اند از این دارو استفاده نکنند.
  • از مصرف همزمان ملوکسیکام با سایر دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی خودداری نمایید.
  • قرص ملوکسیکام باید همراه با یک لیوان آب مصرف شود و 15 تا 30 دقیقه پس از مصرف دارو به حالت قائم باقی بمانید. (نخوابید)
  • مصرف این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود پس توصیه می شود تا مشخص نشدن واکنش بدن نسبت به دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند به هشیاری، پرهیز شود.
  • توصیه می شود از مصرف همزمان آسپرین، استامینوفن و سایر داروهای OTC بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.
  • در صورت بروز علائمی چون راش، خارش، لرز، تب، اختلال بینایی، تیرگی مدفوع، اسهال یا سردرد مقاوم به پزشک اطلاع دهید.
  • در دوره ای که این دارو مصرف می شود از نوشیدن الکل خوداری شود (مصرف همزمان قرص ملوکسیکام با الکل ریسک خونریزی گوارشی را افزایش می دهد).
  • احتمال وقوع خونریزی گوارشی در موارد زیر بالاتر است: مصرف ملوکسیکام همزمان با سایر داروهای ضد انعقاد یا داروهای کورتیکواستروئیدی، مصرف طولانی مدت ملوکسیکام، سیگار کشیدن، مصرف الکل، سن بالا، ضعف جسمانی.

مسمومیت با ملوکسیکام و درمان

تظاهرات بالینی: لتارژی، تهوع، ‌استفراغ، درد اپیگاستر، خونریزی گوارشی.

مسمومیت شدید ممکن است باعث نارسایی حاد کلیوی، اختلال کبدی، تضعیف تنفسی، اغما، تشنج، کلاپس قلبی عروقی و ایست قلبی شود. واکنشهای آنافیلاکتوئید نیز محتمل است.

درمان: درمان علامتی و حمایتی است. طی ساعت اول مصرف دارو، ایجاد استفراغ یا شستشوی معده کمک کننده است. طی 1 تا 2 ساعت اول مصرف می‌ توان ذغال فعال نیز تجویر نمود .

  • برای بیماران شدیداً مسموم و دارای علائم شدید، ‌ذغال فعال را می‌ توان مکرراً تجویز نمود. کلستیرامین نیز ممکن است مفید باشد.
  • به دلیل اتصال پروتئینی بالای دارو، ‌دیورز شدید، قلیایی کردن ادرار، ‌همودیالیز یا هموپرفیوژن کمک کننده نیست.

شرایط نگهداری ملوکسیکام

دارو را در ظروف دربسته و در دمای 15 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.

بیشتر بخوانید:

همه چیز در مورد قرص مسکن ایبوفلیم (Ibuflam)

معرفی کامل قرص مسکن ایبوپروفن و عوارض آن

عوارض مصرف بی رویه مسکن



این مطلب چقدر مفید بود ؟
4.2 از 5 (40 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits