تفاوت اصلی بین رباط و تاندون در چیست ؟

تفاوت رباط و تاندون

رباط ها، مانند تاندون‌ها، از کُلاژِن ساخته شده‌اند و تفاوت آن‌ها در این است که تاندون عضلات را به استخون‌هایی از صفاق مانند لیگامان هپاتودئودنال و بخش‌های بجامانده از دوران جنینی مانند لیگامان ترس هپاتیس.

رباط یا لیگامان با زردپی یا تاندون تفاوت دارد. رباط (لیگامان) دو استخوان دو طرف مفصل را به هم متصل میکنند. پس دو سر رباط به استخوان متصل میشود.

از طرف دیگر تاندون (زردپی) بافتی است که عضله را به استخوان متصل میکند. پس یک سر تاندون به عضله و سر دیگر آن به استخوان متصل شده است.

تعریف رباط

رباط یا لیگامان یک نوار یا طناب بافتی محکم و قابل انعطاف است که دو استخوان را به هم متصل میکند. برای فهم بیشتر ساختمان و کارکرد رباط یا لیگامان ابتدا باید بدانیم مفصل چیست.

رباط یا لیگامان (به فرانسوی: Ligament) گروهی از بافت‌های فیبرمانند هستند که در محل مفاصل استخوانی را به استخوان دیگر متصل می‌کنند .

رباط‌ها ، در مفاصل ، گاهی در اطراف غضروف‌های دو استخوان ( مانند مفصل لولایی آرنج یا زانو) و گاهی درون مفاصل ( مانند مفصل گوی و کاسه در نیم لگن و ران) هستند و توانایی مقاومت دربرابر کشش را دارند.

کشیدگی رباط

کشیده شدن شدید رباط (لیگامان) که به صدمهٔ کامل یا ناکامل منجر شود را کشیدگی رُباط می‌گویند.

پیچ‌خوردگی یا در اصلاح عامیانه رگ به رگ شدن علت اصلی کشیدگی رباط است. زمانی که ساختمانی مانند رباط، جامعیت ساختمانی خود را از دست بدهد از واژه کشیدگی استفاده می‌گردد .

رباط‌ها عامل اتصال استخوان‌ها در مفاصل هستند. مهمترین نقش رباط‌ها در بدن، ایجاد ثبات و پایداری در مفصل است.

رباط‌ها و تاندون‌ها از نظر ساختمان بسیار مشابه‌اند، اما رباط‌ها معمولاً نسبت به تاندون‌ها پهن‌تر بوده و فیبرهای کلاژن در رباط‌ها متراکم‌تر هستند

رباط و تاندون چه فرقی با هم دارند ؟

تاندون

تاندون Tendon بافتی محکم و قابل انعطاف به رنگ سفید متمایل به زرد و به شکل طناب یا نوار است. این بافت میتواند تحت کشش بسیار شدیدی قرار گرفته و بخوبی مقاومت کند.

معمولاً در انتهاهای ماهیچه‌ها بافت همبند متراکم شده و ساختاری به نام زَردپـِی یا تاندون (به انگلیسی: Tendon) را تشکیل می‌دهد.

تاندون از بافت‌های رشته‌ای‌مانند است که معمولاً ماهیچه را به استخوان متصل می‌کند و توانایی مقاومت در برابر کشش را دارا است.

تاندون مانند رباط‌ها از کلاژن ساخته شده‌اند و تفاوت آن‌ها در این است که رباط استخوانی را به استخوان دیگر متصل می‌کند.

تاندون هاحاوی دستجاتی از رشته‌های موازی کلاژن هستند و این ساختارها معمولاً ریسمان‌گونه و سفیدرنگ و در طول و ضخامت‌های مختلف دیده می‌شوند.

در محل اتصال تاندون ها به استخوان رشته‌های کلاژن به داخل بافت استخوان متراکم نفوذ کرده ولی بافت همبند اطراف دستجات کلاژن با پری‌اسلنوم یکی می‌شوند.

آناتومی

تاندون بافتی است که عضله را به استخوان متصل میکند. قسمت عمده این بافت از پروتئین خاصی به نام کلاژن Collagen درست شده است.

این پروتئین رشته های ظریفی را به نام فیبریل Fibril میسازد. فیبریل ها در کنار هم قرار گرفته و فیبر Fiber را میسارند. با کنار هم قرار گرفتن چند فیبر یک ساب فاسیکل Subfascicle درست میشود.

چند ساب فاسیکل یک فاسیکل Fascicle را درست کرده و چند فاسیکل یک دسته Bundle و چند دسته یک تاندون را درست میکنند.

بنابراین تاندون ها مانند کابل های تلفن هستند که در آنها واحد های اصلی رشته های ظریفی هستند که مرتبا با ایجاد دسته ها و چند بار تکرار این کار تاندون اصلی را میسازند.

کلاژن و مواد تشکیل دهنده تاندون به توسط سلول های آن ساخته میشوند. سلول های تاندون را تنوسیت Tenocyte میگویند. تاندون حاوی عروق خونی است و در اطراف آن اعصابی وجود دارد.

آشنایی با تاندون (زردپی‌)

هر انگشت دو زردپی خم‌کننده (فلکسور) دارد. یکی زردپی خم‌کننده عمقی است که به سطح ولار استخوان بند انتهایی انگشت متصل می‌شود و وظیفه آن خم کردن بند انتهایی روی بند وسط یا به زبان دیگر خم کردن مفصل اینترفالانژیال دیستال است. ماهیچه این زردپی در ناحیه ساعد قرار گرفته‌است.

زردپی دیگر، خم‌کننده سطحی انگشت است که به سطح ولار استخوان بند میانی انگشت متصل می‌شود و وظیفه آن خم کردن بند وسط روی بند ابتدایی یا به زبان دیگر خم کردن مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال است. عضله این زردپی نیز در ناحیه ساعد قرار گرفته‌است.

در سطح پشتی انگشتان دست تاندون اکستانسور یا بازکننده انگشت وجود دارد که وظیفه آن بازکردن و در حالت مستقیم نگه‌داشتن بندهای انگشتان است. عضلات این تاندون‌ها هم در ناحیه ساعد قرار دارد.

زردپی‌های بازکننده (اکستانسور) از پشت مچ دست و پشت استخوان‌های کف‌دستی عبور کرده و به انگشتان دست می‌رسند.

هر انگشت یک زردپی بازکننده دارد بجز شست، انگشت سبابه و گاهی انگشت کوچک که دو زردپی بازکننده دارند.

هر زردپی بازکننده هم به بند وسطی و هم به بند انتهایی انگشت متصل می‌شود. زردپی بازکننده هر انگشت در سطح پشتی بند نزدینه (پروگزیمال) پهن شده و تمام سطح پشتی استخوان را فرامی‌گیرد به همین خاطر در این ناحیه به آن کلاه بازکننده (Extensor hood) می‌گویند.

به این تونل‌ها قرقره (Pulley) می‌گویند. وظیفه قرقره‌ها اینست که زردپی‌های خم‌کننده را در نزدیک استخوان و مفصل نگه داشته و مانع از دور شدن آن‌ها از استخوان و مفصل در هنگام خم شدن انگشت می‌شوند.

قرقره‌های متعددی در سطح ولار یا قدامی هر انگشت وجود دارد که نامگذاری شده‌اند.

زردپی‌های خم‌کننده انگشتان در حین عبور از سطح قدامی انگشت در درون لایه‌ای از بافت زلاله‌ای (سینوویال) قرار گرفته‌اند که به آن تنوسینوویوم Tenosinovium می‌گویند.

وظیفه این لایه زلاله‌ای این است که با ترشح مایع زلاله‌ای موجب تسهیل حرکت تاندون در زیر پولی و بر روی استخوان می‌شوند.

تاندون چیست و چه فرقی با رباط دارد ؟

بررسی تفات های بین تاندون و رباط با یکدیگر

رباط دو مشخصه عمده یک طناب یا کابل را دارد. هم بسیار قوی و محکم است و هم قابلیت انعطاف دارد. ولی قابلیت دیگری هم در رباط وجود دارد و آن قابلیت کشسانی آن است.

تاندون مانند رباط‌ها از کلاژن ساخته شده‌اند و تفاوت آن‌ها در این است که رباط استخوانی را به استخوان دیگر متصل می‌کند.

رباط یا لیگامان میتواند تحت استرس تا حدوی کش آمده و پس از رفع کشش دوباره به طول اولیه خود برگردد. این خاصیت موجب حرکت روانتر مفصل میشود.

گاهی اوقات نیروهایی به مفصل وارد میشوند که تمایل دارند آن را در جهتی که نباید خم کنند.

بطور مثال زانو نباید به طرفین خم شود بلکه فقط باید مانند یک لولا به جلو و عقب حرکت کند.این حرکات عامل اصلی اسیب به رباطها هستند.

تاندون رابط بین عضله و استخوان است یعن ی این دو بافت را به هم متصل میکند.

رباط دو استخوان را که در دو طرف یک مفصل قرار گرفته اند را به هم متصل میکند. فاشیا در بین دو عضله قرار گرفته است.

وظیفه اصلی تاندون انتقال نیروی عضله به استخوان و حرکت دادن آن است.

تاندون بجز این وظیفه مانند یک فنر هم عمل میکند و در حین حرکت مفصل در بعضی لحظات نیرو را مانند فنر در خود ذخیره کرده و در لحظه دیگر آن نیرو را آزاد میکند. این پدیده بیشتر در تاندون آشیل دیده میشود.