دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
آیا نیش حشرات باعث انتقال بیماری ایدز می شود؟
2
زمان مطالعه: 8 دقیقه
ایدز از طریق نیش حشرات منتقل نمی‏ شود، حتی در مناطقی که شیوع ایدز بالاست و پشه هم زیاد است مثل مناطق آفریقایی، نیز ثابت نشده است که گزش حشره راهی برای انتقال ویروس ایدز باشد.

آیا راه انتقال ایدز از طریق نیش حشرات هم ممکن است؟

ایدز از طریق نیش حشرات منتقل نمی‏ شود، حتی در مناطقی که شیوع ایدز بالاست و پشه هم زیاد است مثل مناطق آفریقایی، نیز ثابت نشده است که گزش حشره راهی برای انتقال ویروس ایدز باشد.

چرا حشرات انتقال دهنده بیماری ایدز نیستند؟

چندین دلیل وجود دارد که حشراتی مانند پشه انتقال‌دهنده بیماری ایدز نیستند. اکثر افراد فکر می کنند که نیش پشه ها، همانند سرنگ های زیرپوستی بسیار نازک عمل می کنند و اگر یک سرنگ زیرجلدی می تواند به راحتی بیماری را انتقال دهد، پس پشه ها هم می توانند بیماری ایدز را منتقل کنند. در حالی که اینطور نیست.

اشخاص آلوده به ویروس HIV، تعداد زیادی ویروس داخل خونشان وجود ندارد و تازه اگر هم وجود داشته باشد، پشه ها نمی توانند ویروس ایدز را از طریقی که توسط سرنگ منتقل می شوند، انتقال دهند. وقتی پشه فردی را نیش می زند، خون فرد گزیده شده قبلی که در سیستم گوارش پشه وجود دارد را وارد بدن فرد دوم نمی‌کند، بلکه بزاق خود را از طریق نیش وارد پوست فرد دوم می‌کند.

بر خلاف سرنگ، در پشه ها بزاق از یک کانال خارج و خون از کانال دیگری داخل می شود. بزاق پشه دارای موادی است که مانع بند آمدن خون می ‏شود و نیز مکیدن خون را برای پشه آسان‏تر می‌کند. بنابراین انتقال خون به فرد دوم صورت نمی‌گیرد و فقط ممکن است بزاق حشره وارد بدن فرد دوم شود که بزاق عامل انتقال ایدز نیست.

به عبارت ساده تر، پشه ای که خون شخص سالم را می مکد، بزاق را از کانال دیگری به غیر از آنچه خون آلوده قبلی را با آن مکیده است به بدن شخص سالم تزریق می کند.

اجزای دهان و بزاق حشره فقط ممکن است مقادیر بسیار اندکی خون را در خود نگه دارند، ضمن اینکه خون افراد مبتلا به ایدز همیشه سطح بالایی از ویروس را ندارد. پس در کل ریسک بسیار کمی دارد که بزاق پشه خونی باشد.

عامل بیماری که قرار است توسط قطعات دهانی پشه منتقل شود، باید در مقادیر بسیار بالا در خون موجود باشند. میزان ویروس HIV در خون بسیار پایین است، حداقل بسیار پایین تر از تعداد هر نوع انگل دیگری که توسط پشه منتقل می شود. در خون افراد آلوده به ندرت بیش از 10 واحدHIV یافت می شود و در 70 تا 80 درصد از افراد آلوده، اصلا ویروس قابل اندازه گیری در خون وجود ندارد.

محاسبات نشان داده است که اگر پشه ای از خون فرد آلوده ای که 1000 واحدHIV دارد بمکد و سپس شخص سالم را بگزد، یک به ده میلیون امکان انتقال تک واحد HIV از طریق قطعات دهانی به دریافت کننده سالم وجود دارد.

به عبارت دیگر یک شخص سالم باید توسط 10 میلیون پشه گزیده شود تا از طریق ویروس های چسبیده به قطعات دهانی وی آلوده شود!

بر اساس محاسبات مشابه، له شدن یک پشه مملو از ویروس HIV بر روی پوست هم نمی تواند بیماری ایدز را منتقل کند. در نهایت می توان این طور نتیجه گرفت که انتقال ویروس ایدز از طریق قطعات دهانی پشه امکانپذیر نیست.

ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن حشرات را ندارد.

علاوه ‏بر این ویروس ایدز مدت بسیار زیادی در بدن حشره زنده نمی‌ماند، چون به خاطر آنزیم‏های دستگاه گوارش حشره، ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن او را ندارد. وقتی پشه می خواهد عامل یک بیماری را منتقل کند، آن عامل باید تا انتقال کامل داخل بدن پشه زنده بماند. اگر پشه عامل را هضم کند، آنگاه سیکل انتقال عفونت ناقص مانده و قطع می شود.

انگل هایی که از طریق پشه ها منتقل می شوند، راه های گوناگونی برای مقابله با جهاز هاضمه پشه دارند. بعضی نسبت به آنزیم های هضم کننده معده پشه مقاوم هستند. بعضی با سرعت هر چه تمام تر از معده خارج می شوند، قبل از اینکه آنزیم های پر قدرت بر آنها تاثیر بگذارند، مثلا انگل مالاریا می تواند با روش های مختلف حدود 9 تا 12 روز در بدن پشه زنده بماند و از طریق گزش پشه از افراد بیمار به افراد سالم منتقل شود.

تحقیقات بر روی ویروس HIV نشان داده است که ویروس ایدز برای پشه به منزله غذا است و همراه خون هضم می شود. به این ترتیب پشه، ویروس و کلیه قطعات آن را که احتمال ایجاد عفونت مجدد دارند، در عرض 1 تا 2 روز کاملا هضم و نابود می کند. از آنجایی که ویروس ایدز راهی برای تکثیر و حمله به غدد بزاقی ندارد، راهی که اکثر انگل ها برای انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر استفاده می کنند، برای ویروس HIV غیرممکن است.

دلیل دیگر این است که به اعتقاد حشره‌شناسان، حشرات گزنده مثل پشه بلافاصله پس از گزش یک فرد به دنبال طعمه دیگری نمی‏روند و مدتی استراحت می‌کنند تا خون مکیده شده هضم شود. در این مدت ویروس HIV از بین می‏رود. همه این دلایل نشان می‌دهد نباید نگران انتقال ویروس HIV از طریق حشرات باشیم.

برخی بیماری های از طریق نیش حشرات منتقل می شوند.البته لازم به ذکر است که برخی بیماری‏ها می‏توانند از طریق گزش پشه منتقل شوند؛ مثل مالاریا، سالک، تب زرد و... .

این ویروس‏ها بعد از ورود به بدن پشه در دستگاه گوارش حشره تکثیر می ‏شوند و سلول‏های دیواره سیستم گوارشی پشه را آلوده می‌کنند و به‌راحتی زنده می‏ مانند. این بیماری‏ها از طریق بزاق پشه قابلیت انتقال دارند، ولی ویروس ایدز از طریق بزاق حشره قابلیت انتقال را ندارد.


راه های انتقال و عدم انتقال بیماری ایدز

  1. خون وفراورده های آن
  2. تزریق مشترک
  3. مادر به جنین
  4. جنسی

1 – خون و فراورده های خونی:

هر گاه خون فردی آلوده به ویروس باشد در صورتی که به خون فرد دیگری وارد شود میتواند بیماری را انتقال دهد .این حالت ممکن است در زمان انتقال خون اتفاق بیفتد .

اما توجه به این نکته ضروری است که در حال حاضر در تمام کشورهای دنیا ، خصوصا" ایران تمام خونهای اهدائی از نظر احتمال آلودگی به ویروس HIV ارزیابی میشوند و در صورت آلوده بودن استفاده نمیشوند پس این خطر به حداقل ممکن میرسد .

اما به هر روش دیگری اگر خون آلوده به ویروس وارد خون فرد سالم شود میتواند آلودگی را منتقل کندکه این حالت در زندگی روزمره و معمولی با رعایت اصول بهداشتی بندرت اتفاق می افتد .

مثلا" اگر فردی که آلوده به ویروس HIV است با یک سرنگ ،تزریقی انجام دهد و با همان سرنگ و سوزن که آغشته به خون آن فرد است بلافاصله فرد دیگری تزریق کند به گونه ای که خونی که در سرسوزن یا سرنگ است وارد خون فرد دوم شود ویروس HIV میتواند منتقل گردد .

و به همین ترتیب هر جسم برنده و نوک تیزی که آغشته به خون آلوده به ویروس HIV هستند در صورتی که موجب ایجاد خراش یا بریدگی در بدن فرد سالم شود میتوانند سبب انتقال بیماری شوند لذا اعمالی مانند خالکوبی ، حجامت ، سوراخ کردن گوش ،‌ختنه ، اعمال جراحی و خدمات دندانپزشکی اگر با وسائل غیر استریل وآلوده بخون انجام شود از راههای انتقال بیماری میتواند باشد .

بخاطر داشته باشید ویروس HIV در خارج از بدن با مواد ضدعفونی کننده وحرارت سریعا“ از بین میرود . پس این اعمال اگر با وسائل استریل و تمیز انجام شود خطری ندارد . از آنجا که اغلب معتادین تزریقی رعایت اصول بهداشتی را نمیکنند و از یک سرنگ و سوزن تعداد زیادی بصورت مشترک استفاده میکنند لذا خطر انتقال ویروس در این گروه بسیار زیاد است و یکی از شایعترین راههای انتقال در بعضی کشورها از جمله کشور ما اعتیاد تزریقی است .

2 –تماس جنسی :

یکی دیگر از مایعات بدن که حاوی تعداد زیادی گلبول سفید است ترشحات جنسی است پس ترشحات جنسی در فردی که ویروس HIV وارد بدنش شده است آلوده به این ویروس هستند و در صورتی که این ترشحات وارد مخاط تناسلی فرد سالم گردد میتواند باعث انتقال ویروس شوند

توجه کنید این خطر برای همه افراد وجود دارد مثلا“ اگر مردی اعتیاد تزریقی داشته باشد و از آن طریق آلوده به ویروس HIV شده باشد ، همسر وی نیز هنگام تماس جنسی میتواند به این ویروس آلوده شود .خطر انتقال از مرد به زن دوونیم برابر است.

لازم به ذکر است وجود عفونتهای دیگر دستگاه تناسلی خطر این انتقال را افزایش میدهند . در هر حال راه انتقال جنسی در بسیاری از کشورهای دنیا از شایعترین راههای انتقال است .

3 –مادر به کودک :

بیشترین احتمال انتقال از مادر آلوده به کودک در اواخر زمان بارداری و خصوصا“ هنگام زایمان و هنگام شیردهی اتفاق می افتد.

راه های عدم انتقال:
  • ویروس ایدز از طریق تماسهای عادی مثل کارکردن با یکدیگر ، هم صحبت شدن ، همسفر بودن ، دست دادن ، بوسیدن ، روابط اجتماعی مثل سوار شدن در اتوبوس و تاکسی سرایت نمیکند .
  • ویروس ایدز از طریق استفاده از حمام عمومی ، استخرو توالت قابل انتقال نمیباشد .
  • ویروس ایدز از طریق لباس ، پوشاک ، پتو و رختخواب قابل انتقال نمیباشد .
  • عطسه ، سرفه و نیش حشرات نمیتواند باعث انتقال آلودگی به شخص سالم شود .

همچنین بخوانید:

ایدز چیست؟راه های انتقال ویروس ایدز(اچ آی وی )کدام است؟

درمان ایدز: ۹ روش خانگی شگفت انگیز برای درمان ایدز

تشخیص ایدز : راههای تشخیص ایدز چیست ؟

نشانه های ابتلا به ایدز در دهان

علائم اولیه ی ایدز چیست؟



این مطلب چقدر مفید بود ؟
5.0 از 5 (2 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits