anti tpo در آزمایش تیروئید چیست و چه خطراتی دارد ؟

Anti TPO در آزمایش خون

Anti-TPO در آزمایش خون همچنین در سایر بیماریهای خودایمن نظیر دیابت ملیتوس نوع یک ، آرتریت روماتوئید و کم خونی پرنیشیوز مشاهده می گردد. در 12% زنا ن و 1% مردان سالم و بدون علامت ممکن است Anti-TPO مثبت گردد. این آزمایش غالباً به همراه آزمون آنتی بادی ضد تیروگلوبولین (Anti-TG) انجام می گیرد تا حساسیت و اختصاصیت آن افزایش یابد

سونوگرافی تیروئید ممکن است برای شناسایی گره های تیروئید مورد استفاده قرار گیرد اگر هر گره پیدا شود سونوگرافی می تواند این بینش را بدهد که آیا آنها ندول (پر از مایع) جامد یا کیستیک است که هر دو نیاز به حالت های مختلف درمان دارند سونوگرافی نیز می توانید برای نظارت بر هر گونه رشد و یا تغییرات ندول در طول زمان استفاده شود.

این آنتی بادی معمولا در انواع بیماری های تیروئید و در 90-70 در صد بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو وجود دارد.آنتی بادی های میکروزومی در پاسخ به میکروزوم های خارج شونده از سلول های اپی تلیال احاطه کننده فولیکول تیروئیدی تولید می شوند،این میکروزوم ها به عنوان آنتی ژن عمل وتولید آنتی بادی ها را تحریک می کنند،این کمپلکس های ایمنی اثرات التهابی و سیتوتوکیسک را روی فولیکول تیروئید شروع می نمایند.معمولا این آزمایش هم زمان با آزمایش آنتی بادی ضد تیروگلوبولین انجام می شود که اختصاصیت و حساسیت را بسیار ا فزایش می دهد.

با وجود این که افزایش سطح انتی بادی میکروزومی در انواع بسیاری از بیماریهای تیرئیدی دیده می شود،اما شایعترین آن تیروئیدیت مزمن (تیروئیدیت هاشیموتو در بزرگسالان و تیروئیدیت لنفوسیتی در کودکان و نوجوانان است.این دو بیماری التهابی مزمن با سایر بیماری های خود ایمنی (کلاژن عروقی)در ارتباط می باشند.12درصد زنان طبیعی و 1 درصد مردان طبیعی از نظر وجود آنتی بادی ضد میکروزومی مثبت هستند.حساس ترین آزمایش آنتی بادی های ضد میکروزومی آزمایش Anti-TPO است و برای آن از روش RIA و EIA استفاده می شود.اغلب آزمایش Anti-TPO را همراه با آزمایش انتی بادی ضدتیروگلوبولین انجام می دهند و این حالت اختصاصیت وحساسیت این آزمایش ها را افزایش می دهد.در همه ی بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو در بیشتر از70درصد مبتلایان به بیماری گریوز و در تعداد متغیری از بیماران مبتلا به بیماری خود ایمنی غیرتیروئیدی Anti-TPO وجود دارد. Anti-TPO با درجه ی ارتشاح لنفوسیت ها(التهاب)در تیروئید مرتبط است.10-5در صد مردم طبیعی سطوح بالای Anti-TPO دارند.

1. نام اختصاری : Anti TPO
2. بخش مورد انجام : آنالیز هورمون
3. نوع نمونه قابل اندازه گیری : سرم

شرایط نمونه گیری آزمایش

نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد.

ملاحظات نمونه گیری جهت تست هورمونی Anti TPO

1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود.
2. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.
3. نمونه خون باید در ظرف دو ساعت سانتریفیوژ گشته و سرم جدا گردد.
4. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد.
5. در صورت استعمال داروهای مرتبط با تیروئید آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید.
6. نمونه گیر می بایست شرح حالی از وضعیت بالینی بیمار از وی پرسیده و در صورت لزوم در برگه آزمایش یادداشت نماید.

نتایج آزمایش Anti TPO و اهمیت بالینی

نتایج آزمایش سطوح بالا

1. تیروئیدیت مزمن(تیروئیدیت هاشیموتو):آنتی بادی های ضد میکروزومی به میکروزوم های درون سلول های تیروئید حمله می کنند.کمپلکس های ایمنی با واسطه ی سیستم کمپلمان فرآیندی التهابی وتخریبی در غده ایجاد می نمایند.
2. آرتریت روماتوئید
3. بیماری کلاژن-روماتوئیدی:رابطه ی آن با سایر بیماری های خود ایمن کاملا شناخته شده است،اما مکانیزم آن همچنان نا معلوم می باشد.
4. آنمی پرنیشیوز:آنتی بادی های ضد سلول پاریتال به همراه آنتی بادی های ضد میکروزومی وجود دارند.
5. تیروتوکسیکوز
6. کم کاری تیروئید
7. کارسینوم تیروئید :در اثر این بیماری های تخریبی میکروزوم ها از تیروئید خارج می شوند و سیستم ایمنی را تحریک می کنند تا آنتی بادی های ضد میکروزومی ساخته شوند.
8. میکزودم: آنتی بادی های ضد میکروزوم تیروئیدی سلول های تیرئید را تخریب مکنند و موجب کم کاری غده می شوند.

موارد عدم پذیرش نمونه

1. نمونه های به شدت همولیز و لیپمیک مورد پذیرش نمی باشند.
2. ذوب و فریز مکرر نمونه مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری هورمونی Anti TPO

نمونه به مدت ۷ روز در ۲-۸oC و ۳۰ روز در ۲۰oC- پایدار است. ترجیحاً تا زمان آزمایش در ۲-۸oC نگهداری گردد. در صورت طولانی شدن زمان انجام تست آن را فریز نمایید.

سنجش تست هورمونی Anti TPO چه کاربردی دارد ؟

کمک در تشخیص بیماریهای اتوایمیون تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز.
افتراق بیماریهای اتوایمیون تیروئید از گواتر غیر اًتوایمیون و یا کم کاری تیروئید.
به عنوان یک روش تشخیصی در تصمیم گیری برای درمان بیماری که دارای کم کاری تیروئید تحت بالینی می باشد.

روش مرجع

رادیو ایمنومتریک اسی (IRMA)

روش ارجح

1. IRMA
2. ELISA

مقادیر مرجع

1. طبیعی: کمتر از ۲۰ IU/ml
2. مثبت ( بزرگسالان): مقادیر بیشتر از ۲۰ IU/ml
3. سایر بیماری های اًتوایمیون (خودایمنی) مرتبط با تیروئیدیت اًتوایمیون: ≥۵۰ IU/ml

چگونه تست هورمونی Anti TPO افزایش می یابد ؟

تیروئیدیت هاشیموتو، آرتریت روماتوئید، بیماریهای کلاژن ،کم خونی پرنیشیوز، هیپوتیروئیدی، تیروتوکسیکوز، کارسینیوم تیروئید، میکسدم.

نتایج تست هورمونی Anti TPO

در بیماران هیپوتیروئیدی، افزایش Anti-TPO با حساسیت ۹۵% ، از تشخیص تیروئیدیت اتوایمیون حمایت می‏کند. با وجود آنکه افزایش سطح آنتی بادیهای ضد تیروئید پراکسیداز (Anti-TPO) در انواع زیادی از بیماریهای تیروئیدی مشاهده می گردد، اما شایعترین آن تیروئیدیت مزمن ( تیروئیدیت هاشیموتو در بزرگسالان و تیروئیدیت لنفوسیتی در کودکان) است. این آنتی بادی در ۹۰- ۷۰ درصد مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو وجود دارد. تیروئیدیت مزمن با سایر بیماریهای خودایمن (کلاژن عروقی) در ارتباط است. Anti-TPO همچنین در سایر بیماریهای خودایمن نظیر دیابت ملیتوس نوع یک ، آرتریت روماتوئید و کم خونی پرنیشیوز مشاهده می گردد. در ۱۲% زنا ن و ۱% مردان سالم و بدون علامت ممکن است Anti-TPO مثبت گردد. این آزمایش غالباً به همراه آزمون آنتی بادی ضد تیروگلوبولین (Anti-TG) انجام می گیرد تا حساسیت و اختصاصیت آن افزایش یابد.

چه چیزی در تست هورمونی Anti TPO ایجاد اختلال کنند ؟

1. داروهای سرکوب کننده ایمنی ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهند.
2. حدود ۱۰% از بزرگسالان ( بویژه زنان)، دارای تیترهای پایینی از Anti-TPO بدون هیچ شواهد دیگری از بیماری تیروئید می باشند.
3. در بعضی افراد که در معرض محیط های حیوانی قرار دارند( به عنوان مثال در درمانگاه حیوانات)، ممکن است دارای آنتی بادی ضد آنتی ژنهای حیوانات باشند. این آنتی بادیها ممکن است با آنتی بادیهای میکروزومال تیروئیدی واکنش متقاطع داشته باشند و منجر به نتایج نا معتبر گردند.

توضیحاتی راجع به تست هورمونی Anti TPO

1. تست Anti-TPO عمدتاً به منظور افتراق بیماریهای تیروئیدی مورد استفاده قرار می گیرد.
2. ۹۰% بیماران تیروئیدیت خود ایمنی دارای آنتی بادیهای ضد تیروئید پراکسیداز می باشند. در بیشتر بیماران آنتی بادی ضد تیروگلوبین (Anti-TG) نیز یافت می شود.
3. غالباً این تست به همراه آنتی بادی ضد تیروگلوبولین انجام می گردد تا حساسیت و اختصاصیت آن افزایش یابد.
4. این آنتی بادی ها در صورت داشتن سطح بالا در سه ماهه سوم بارداری از مادر به جنین قابل انتقال هستند و ممکن است باعث ایجاد اختلالات تیروئید در جنین شوند.

بیشتر بخوانید:

mcv در آزمایش خون نشانه چیست ؟

سطح MCH در آزمایش خون چه معنایی دارد ؟

بالا و پایین بودن تست ESR در آزمایش خون نشانه چیست ؟

خطرات بالا و پایین بودن آزمایش WBC خون

هر آنچه که باید در مورد آزمایش RBC (گلبول های قرمز) بدانید