آیا ایستاده ادرار کردن ضرر دارد ؟

ادرار کردن :

ادرار کردن (در گفتار عامیانه: شاشیدن) عبارت است از عملی در جانوران که با تخلیه شدن مثانه از ادرار (میز) و خروج ادرار (میز) از طریق مجاری ادراری انجام می‌شود.

در فارسی قدیم فعل‌های میزیدن و گمیزیدن هم برای آن به کار می‌رفته‌است که امروزه فرهنگستان برای برساختن واژگان میزنای، میزراه، دش میزی، خون‌میزی، شب‌میزی و … از آن‌ها بهره برده‌است.

محل نهایی خروج شاش در همهٔ موجودات در هر دو جنس نر و ماده در مجاورت آلت تناسلی شان است. در مردان این محل در نوک آلت تناسلی شان قرار دارد و در زنان این محل کمی بالاتر از مهبل و در زیر کلیتریس قرار دارد.

ادرار کردن معمولاً در دستشویی مکانی که اختصاصاً برای این کار ساخته شده‌است- صورت می‌پذیرد. پذیرش اجتماعی ادرار کردن در مکان‌های عمومی به‌جز توالت‌های عمومی با توجه به وضعیت مکان و عرف هر جامعه متغیر است. مردان بیشتر به‌صورت ایستاده و زنان به شکل چمباتمه این کار را انجام می‌دهند.

ایراداتی که بر ادرار کردن در خارج از دستشویی وارد است شامل کثافت‌کاری ناشی از بوی ادرار و ترشحات آن و کشف عورت می‌شود. نمایان شدن آلت تناسلی هم برای شخصی که در حال ادرار کردن است و هم برای کسی که آن را مشاهده می‌کند ممکن است ناخوشایند باشد.

برای اجتناب یا کاهش احتمال این وضعیت ممکن است این کار در محل‌های خلوت یا کنار درختان، دیوار یا بوته‌ها صورت گیرد. هر قدر محل ادرار کردن شلوغ‌تر و توسعه‌یافته‌تر باشد این عمل ناپذیرفتنی‌تر است. برای مثال انجام این عمل در حومهٔ شهر نسبت به خیابان‌های وسط شهر پذیرفتنی‌تر است.

این وضعیت بسیاری از اوقات پس از مصرف مشروبات الکلی پدید می‌آید. الکل تولید ادرار را افزایش و کفِّ نفس را کاهش می‌دهد. در بیشتر مکان‌ها ادرار در مکان‌های عمومی قابل مجازات با جزای نقدی است، هرچند نوع نگرش به این موضوع در هر کشور متفاوت است.

مشاهده ادرار کردن مردان و زنان در مکان‌های عمومی در آفریقا، ویتنام،لائوس و کامبوج با توجه به کمبود دستشویی‌های عمومی کاملاً طبیعی است. در هند زنان معمولاً ادرار خود را کنترل می‌کنند در حالی‌که مردان از هر سنی در مکان‌های عمومی ادرار می‌کنند.

ساختار دستگاه ادرار :

به‌طور کلی، دستگاه تناسلی ادراری، ادرار را تا زمان مناسب جهت تخلیه محتویات مثانه در خود ذخیره نگه می‌دارد. در دوران شیرخوارگی ادرار کردن به صورت یک رفلکس رخ می‌دهد و به دلیل کامل نبودن ارتباط عصبی با مراکز کنترل ادراری، غیرارادی می‌باشد.

در جریان روند تخلیه‌ای، کف لگن و اسفنکتر پیشابراه شل می‌شوند و یک معبر کم مقاومت را به وجود می‌آورند (جهت عبور محتویات مثانه) و بعد عضله دتروسور برای تخلیهٔ محتویات مثانه منقبض شده و ادرار به سمت جلو پیش می‌رود.

مضرات ایستاده ادرار کردن

با تخریب فیبرهای عصبی (نوع حسی) که از مثانه به نخاع می‌روند، در روند پیام رسانی اختلال به وجود آمده و دیگر پیام کششی از مثانه به نخاع نمی‌رسد و رفلکس دفع ادرار رخ نمی‌دهد، در این صورت کنترل دفع ادرار از فرد سلب می‌شود؛ در این مورد مثانه تا ظرفیت نهایی خود پر شده و بر اثر فشار وارده بر اثر افزایش حجم، چند قطره ادرار هر چند ثانیه به پیشابراه جاری می‌شود که به آن بی‌اختیاری ناشی از لبریز شدن می‌گویند.

دستگاه ادراری و محل ذخیره ادرار (مثانه) که ادرار به مرور از کلیه ها توسط حالب ها داخل آن میریزد، به شکلی ساخته شده است که می توان ان را به یک قیف واژگون تشبیه کرد که در انتهای آن مانند نوک پستانک برآمدگی وجود دارد که هر کسی هنگام ادرار کردن باید روی دو پا به طور سر پا بنشیند و پس از تمام شدن ادرار، ان دکمه مانند نوک پستانک فشار می آورد و قطرات آخر را از مجرا خارج می کند.

اگر ریزه شنهایی داخل ادرار موجود و در مثانه جمع شده باشد، خارج می شود. همچنین انسان از خطر سنگ مثانه محفوظ می ماند و گلبولهای قرمز ضعیف و پیر نمی شوند.اگر قرمز ضعیف و پیر شوند،

انرژی انسان تحلیل رفته و زودتر از موعد فرسوده و پیر و ناتوان خواهد شد، به این دلیل است که نباید ایستاده ادرار کرد. لذا هنگامی که نشسته ادرار کردید باید با انگشتان از زیر آلت سه مرتبه محکم به جلو دست بکشید تا اگر در مجرای بول ادرار یا ریزه شن یا مایع دیگری وجود دارد کاملاً خارج شود.

حکم شرعی ایستاده ادرار کردن از نظر ائمه

کسانی که ایستاده بول می کند واگر ادرار به آنها پاشید وخود را طاهر کردند مشمول عذاب قبر نمی شوند ولی کسانی که برای آنها اهمیت ندارد که بدن آنها نجس شده است و با آن نماز خواندن آن فرد مشمول عذاب می شود.

1. احادیث از مطلق ایستاده بول نمودن نهی نموده اند.
2. از مطلق بی اعتنایی به بول نهی نموده اند.
3. طبق روایت، برای فردی که به نجاست بول بی اعتناء است، وعده ی عذاب شدید داده شده است؛ عذابی که حتّی دیگر اهل جهنّم را هم آزار می دهد. مراد از عذاب قبر نیز عذاب جهنّم برزخی است.

رسول اللَّه (ص) فرمودند:‏

« أَرْبَعَهٌ یؤْذُونَ أَهْلَ النَّارِ عَلَى مَا بِهِمْ مِنَ الْأَذَى یسْقَوْنَ مِنَ الْحَمِیمِ فِی الْجَحِیمِ ینَادُونَ بِالْوَیلِ وَ الثُّبُورِ یقُولُ أَهْلُ النَّارِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ مَا بَالُ هَؤُلَاءِ الْأَرْبَعَهِ قَدْ آذَوْنَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَرَجُلٌ مُعَلَّقٌ فِی تَابُوتٍ مِنْ جَمْرٍ وَ رَجُلٌ یجُرُّ أَمْعَاءَهُ وَ رَجُلٌ یسِیلُ فُوهُ قَیحاً وَ دَماً وَ رَجُلٌ یأْکُلُ لَحْمَهُ فَقِیلَ لِصَاحِبِ التَّابُوتِ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَیقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ قَدْ مَاتَ وَ فِی عُنُقِهِ أَمْوَالُ النَّاسِ لَمْ یجِدْ لَهَا فِی نَفْسِهِ أَدَاءً وَ لَا وَفَاءً ثُمَّ یقَالُ لِلَّذِی یجُرُّ أَمْعَاءَهُ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَیقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ کَانَ لَا یبَالِی أَینَ أَصَابَ الْبَوْلُ مِنْ جَسَدِهِ ثُمَّ یقَالُ لِلَّذِی یسِیلُ فُوهُ قَیحاً وَ دَماً مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَیقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ کَانَ یحَاکِی فَینْظُرُ إِلَى کُلِّ کَلِمَهٍ خَبِیثَهٍ فَیسْنِدُهَا وَ یحَاکِی بِهَا ثُمَّ یقَالُ لِلَّذِی کَانَ یأْکُلُ لَحْمَهُ مَا بَالُ الْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ الْأَذَى فَیقُولُ إِنَّ الْأَبْعَدَ کَانَ یأْکُلُ لُحُومَ النَّاسِ بِالْغِیبَهِ وَ یمْشِی بِالنَّمِیمَه» (بحار الانوار، ج‏۸، ص۲۸۱)

چهار گروهند که با عذابى که مى‏بینند و نعره‏هاى هلاکت خواهى و وا ویلائى که سر می دهند، جهنمیان را به ستوه می ‏آورند:

۱- کسى که صندوقى از سنگ بر روى اوست، زیرا وى در حالتى از دنیا رفته که حقوق مالى مردم بر عهده‏اش بوده و قصد پرداخت و خلاصى از آن را نداشته است.

۲- کسى که روده ‏هاى خود را با خود مى‏کشد، او کسى بوده که از رسیدن بول به هر جاى بدنش باکى نداشته است.

۳- کسى که از دهانش چرک و خون فوران مى‏کند، زیرا او سخنان زشت را از دهان این و آن گرفته و براى دیگران بازگو نموده و فساد و فتنه ایجاد می کرده است.

۴- کسى که گوشت خود را می خورد. او کسى است که گوشت مردم را با غیبت و سخن‏ چینى مى‏خورده است.

طبق این حدیث، نفس بی اعتنایی به نجاست بول، چنین باطنی در برزخ خواهد داشت؛ چه شخص با آن لباس نماز بخواند یا نه.

امام باقر(ع) فرمودند:

« لَا تَحْتَقِرَنَّ بِالْبَوْلِ وَ لَا تَتَهَاوَنْ بِهِ وَ لَا بِصَلَاتِکَ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ عِنْدَ مَوْتِهِ لَیسَ مِنِّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِهِ- لَا یرِدُ عَلَی الْحَوْضَ لَا وَ اللَّهِ لَیسَ مِنِّی مَنْ شَرِبَ مُسْکِراً لَا یرِدُ عَلَی الْحَوْضَ لَا وَ اللَّه‏

بول را کوچک نشمار و در مورد آن سهل انگاری نکن؛ و همچنین نسبت به نمازت سهل انگار نباش! همانا رسول خدا(ص) در زمان وفاتشان فرمودند: از من نیست کسی که نماز را سبک بشمارد.

در کنار حوض بر من وارد نخواهد شد به خدا سوگند. و از من نیست کسی که شراب مست کننده بنوشد؛ که او نیز در کنار حوض بر من وارد نخواهد شد، به خدا سوگند.»

این حدیث شریف دلالت دارد که سبک شمردن نجاست بول، فی نفسه نیز مذموم می باشد؛ و از آنجا که سبک شمردن نجاست بول را در کنار سبک شمردن نماز و شرب خمر قرار داده اند،

معلوم می شود که قبح سهل انگاری در مورد نجاست بول، زیاد است؛ البته نه در حدّ سبک شمردن نماز و شرب خمر.

امام صادق(ع) فرمودند:

« کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَشَدَّ النَّاسِ تَوَقِّیاً عَنِ الْبَوْلِ‏ کَانَ إِذَا أَرَادَ الْبَوْلَ یعْمِدُ إِلَى مَکَانٍ مُرْتَفِعٍ مِنَ الْأَرْضِ أَوْ إِلَى مَکَانٍ مِنَ الْأَمْکِنَهِ یکُونُ فِیهِ التُّرَابُ الْکَثِیرُ کَرَاهِیهَ أَنْ ینْضِحَ عَلَیهِ الْبَوْلُ.» (وسائل الشیعه ؛ ج‏۱ ؛ ص۳۳۸)

« رسول خدا(ص) با احتیاط ترین مردم بود درباره ی بول. زمانی که می خواستند بول کنند، به مکان مرتفعی از زمین می رفتند یا به جایی می رفتند که خاک زیادی داشته باشد؛ برای آنکه کراهت داشتند از این که بول به ایشان اصابت کند.»

منظور از مکان مرتفع، تپّه و امثال آن نیست؛ بلکه مکانی مراد است که مقداری شیب داشته باشد تا بول هنگام اصابت به آن به سمت بدن منعکس نشود.

این حدیث نیز گواه است که آن حضرت از نفس اصابت بول به بدن و لباسشان کراهت داشته اند؛ و این کراهت صرفاً به خاطر نماز نبوده است.

رَسُولُ اللَّه (ص) فرمودند:

« ‏ الْبَوْلُ قَائِماً مِنْ غَیرِ عِلَّهٍ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الِاسْتِنْجَاءُ بِالْیمِینِ مِنَ الْجَفَاء ـــــ ایستاده بول نمودن بدون سبب ( یا بیماری) از ستمگری است؛ و تطهیر نمودن غائط با دست راست از ستمگری است.» (من لا یحضره الفقیه، ج‏۱، ص ۲۷)

طبق این حدیث، نفس ایستاده بول نمودن ـ در حال غیر اضطرار ـ نوعی ظلم است. در این حدیث، حتّی قید هم نشده که کراهت این کار به سبب اصابت بول به بدن است. لذا بعید نیست که خود همین کار مستقّلاً مذموم باشد اگر چه بول به بدن اصابت نکند.

امام صادق (ع) فرمودند:

« مَنْ تَخَلَّى عَلَى قَبْرٍ أَوْ بَالَ‏ قَائِماً أَوْ بَالَ فِی مَاءٍ قَائِمٍ‏ أَوْ مَشَى فِی حِذَاءٍ وَاحِدٍ أَوْ شَرِبَ قَائِماً أَوْ خَلَا فِی بَیتٍ وَحْدَهُ وَ بَاتَ عَلَى غَمَرٍ فَأَصَابَهُ شَی‏ءٌ مِنَ الشَّیطَانِ لَمْ یدَعْهُ إِلَّا أَنْ یشَاءَ اللَّهُ وَ أَسْرَعُ مَا یکُونُ الشَّیطَانُ إِلَى الْإِنْسَانِ وَ هُوَ عَلَى بَعْضِ هَذِهِ الْحَالاتِ.

هر کس دفع بول و غائط کند بر قبری یا ایستاده بول کند یا در آب راکدی بول کند یا با یک لنگه کشف راه برود یا در حال ایستاده آب بخورد یا در خانه ای تنها بماند و در پوششی بخوابد و د نتیجه چیزی از شیطان به او اصابت کند، او را رها نمی کند

مگر آنچه خدا می خواهد. و سریعترین حالتی که شیطان بر انسان دست می یابد آن است که انسان در یکی از این حالات باشد.» (وسائل الشیعه ؛ ج‏۱ ؛ ص۳۲۹)

این حدیث نیز گواه است که نفس ایستاده بول نمودن یا در آب بول نمودن مذموم و خطرناک است؛ و دست شیطان را برای غلبه بر جان و تن انسان باز می کند. لذا صرف بحث نجاست مطرح نیست.

امیرمؤمنان(ع) فرمودند:

« نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ یطَمِّحَ الرَّجُلُ بِبَوْلِهِ مِنَ السَّطْحِ فِی الْهَوَاءِ.

رسول خدا(ص) نهی نمودند از اینکه مرد بول خود را از سطح، در هوا فوران دهد.» (الجعفریات (الأشعثیات)؛ ص۱۳)

اگر فرد ایستاده بول کند به طور طبیعی بول در هوا است. لذا از قید « مِنَ السَّطْحِ » معلوم می شود که حضرت نهی نموده اند از اینکه مرد نشسته باشد و کاری کند که بول به سمت هوا پراکنده شود.

یعنی نه تنها ایستاده بول نمودن مورد نهی است، بلکه در حال نشسته، بول را در هوا فوران دادن هم مورد نهی است.

امام صادق(ع) فرمودند:

« نَهَى النَّبِی ص أَنْ یطَمِّحَ الرَّجُلُ بِبَوْلِهِ‏ مِنَ السَّطْحِ أَوْ مِنَ الشَّی‏ءِ الْمُرْتَفِعِ فِی الْهَوَاءِ.

رسول خدا(ص) نهی نمودند از اینکه مرد بول خود را از سطح، در هوا فوران دهد؛ یا از چیز مرتفعی در هوا فوران دهد.» (الکافی (ط: الإسلامیه) ؛ ج‏۳ ؛ ص۱۵)

استدالال یک آمریکایی بر ایستاده ادار کردن :

قضاوت آزاد: لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید

ما توی شرکت 1 تحقیق انجام دادیم راجع به این مساله و معماری دستشویی های عمومی.توی امریکا بیش از یک میلیون دستشویی عمومی داریم.زمانی که مرد ها در دستشویی ایستاده صرف می کنند،45 در 100 است نسبت به همان کار در دستشویی فرنگی .

یعنی تقریبا یک دوم. با هزینه ساخت 1 کاسه فرنگی و کابین دورش می شود 4 تا کاسه ایستاده برای ادرار ساخت . یک کاسه ایستاده را اگر تبدیلش کنیم می شود 4 کاسه ایستاده. یعنی اگر مثلا با 100 دلار هزینه 1 نفر می رفت توی دستشویی فرنگی و دو دقیقه ای کار شماره یک را انجام می داد ، حالا با 100 دلار اولا 4 نفر از کاسه ایستاده استفاده می کنند و ثانیا چون زمان یک دوم می شود ، تقریبا 8 نفر می توانند در آن زمان کارشان را انجام دهند.

البته تقریبا 9 نفر چون 4 تقیسم بر 100/45میشود 889و8 یعنی ایستاده ادرار کردن 9 برابر از نظر راندمان بهتر است از ادرار نشسته . حالا اگر همه مردم نشسته ادرار می کردند در دستشویی های عمومی ایالات متحده صف ایجاد می شد و هر نفر به طور میانگین مجبور بود 4 دقیقه توی صف بایستد .

این 4 دقیقه ایستادن در آن حالت فشار ایجاد می کند برای مثانه . و با نگاهی کلی می توان در یافت که این فشار و ضرر آن بیشتر از تفاوت ضرر ایستاده و نشسته ادرار کردن است .!!!!

بیشتر بخوانید :

علت بوی تند و بد ادرار چیست؟چگونه آن را درمان کنیم؟

علت سوزش ادرار چیست؟چگونه سوزش ادرار خود را درمان کنیم؟خانم ها بخوانید

درمان شب ادراری در بزرگسالان و کودکان

درمان سختی ادرار(احتباس ادرار)در منزل

علت ایجاد ادرار سیاه چیست؟!

کاربر گرامی چنانچه در مورد " ایستاده ادرار کردن " سوالی داشتید. در پائین همین صفحه در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.

تهیه و گردآوری مجله دلگرم

جهان باورصاد