همه چیز در مورد خشخاش (تریاک)

همه آنچه که باید در مورد تریاک بدانید

مخدر تریاک چیست؟ به گزارش دلگرم : محققان تصمیم به تولید داروی مسکن از مورفین گرفته اند، آن ها می خواهند از این ماده مخدر نوعی داروی کدئین تولید کنند به گونه ای که افراد مصرف کننده را وابسته به دریافت این دارو نکند، آن ها معتقدند در دوسال آینده با دستکاری های ژنتیکی مورفین تولید این محصول امکان پذیر خواهد بود.محققان آمریکایی و کانادایی از تولید مورفین بدون خشخاش خبر دادند. به گفته محققان می‌توان مورفین را از مخمرهایی که دستکاری ژنتیکی شده‌اند تهیه کرد.این نوع مسکن‌ها به مراتب ارزان‌تر هستند اما نباید خطر قاچاق را هم از یاد برد. بر اساس تحقیقی که در مجله Nature Chemical Biology منتشر شده است محققان به مخمرها یک ژن استخراج شده از چغندر را افزودند. این ژن باعث تبدیل مخمر به تیروزین می‌شود که نوعی اسید آمینه است و از فیبر و کلاژن ساخته شده است. این پروتئین می‌تواند پایه تولید مورفین و سایر مشتقات آن از جمله کدئین باشد. محققان دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه کونکوردیا امید دارند طی ۲ سال آینده بتوانند این مخمر را در حد بالا به مسکن تبدیل کنند.تریاک عصاره در هوا خشک شده گل خشخاش است که با تیغ کشیدن به دور کاسبرگ این گل به دست می‌آید.

بیش از ده درصد تریاک را مرفین تشکیل می‌دهد که یک آلکالوئید از نوع اپیویید است. مصرف طولانی مدت و مداوم مرفین باعث مقاوم شدن بدن و به وجود آمدن مقاومت بدنی (تلورانس)، و در نتیجه بروز اعتیاد می‌شود. همچنین مرفین عامل اصلی اختلالات و عوارض جانبی احتمالی است که مصرف طولانی مدت تریاک در بدن ایجاد می‌کند. مرفین از طریق فرایندهای شیمیایی به هروئین تبدیل می‌شود. تریاک بیشتر برای تولید هروئین کشت می‌شود، به طوری که اکثر تریاک وارد شده به کشور آمریکا به اجزای تشکیل دهنده آن تبدیل می‌شود.در تریاک آلکالوئیدهای دیگری نیز وجود دارد، از جمله؛ کدئین، نارسئین، پاپاورین و نوسکاپین و تبائین.از قسمتهای دیگر گیاه خشخاش و گیاهان هم‌خانواده آن مواد دیگری با خصوصیات مشابه و ضعیفتر از تریاک به‌دست می‌آیند. کشت خشخاش به‌منظور استفاده غذایی از دانه‌های آن، و کاربرد تریاک برای تخفیف درد و بی‌حسی و همچنین در مراسم مذهبی حداقل از عصر برنز به این سو ادامه داشته‌است. تریاک بیش از همه به‌دلیل خصوصیات ضد درد و بی‌حس کننده آن که موجب می‌شد تا اعمال جراحی ممکن شود، مورد توجه پزشکان و جراحان بود. مصرف تریاک به شکل سنتی آن تا هنگام جنگ داخلی آمریکا ادامه یافت. از آن پس با استخراج مرفین و قابلیت تزریق آن این دارو به مهمترین داروی ضد درد برای مجروحان جنگی تبدیل شد. مرفین هنوز هم پرمصرف‌ترین دارو برای مجروحان جنگی و مصدومان سوانح است.مرفین، مهم‌ترین آلکالوئید تریاک با ساختار شیمیایی  زیر است که در پزشکی، به عنوان مسکن قوی استفاده می‌شود. مرفین در شرکت‌های داروسازی به صورت خالص تهیه می‌شود، ولی روش تهیه آن در کارگاه‌های غیرقانونی با روش تهیه در شرکت‌های داروسازی تفاوت دارد.

کاربردهای درمانی خشخاش (تریاک)

پزشکان و دندانپزشکان شبه‌افیونی‌ها را برای تسکین دادن دردهای حاد یا مزمن ناشی از بیماری، جراحی یا جراحت‌ها تجویز می‌کنند. داروهای شبه‌افیونی همچنین برای تخفیف سرفه متوسط تا شدید و اسهال نیز به کار می‌روند. شبه‌افیونی‌هایی مانند متادون و بوپرونورفین برای معالجه اعتیاد به شبه‌افیونی‌های دیگر مانند هروئین کاربرد دارند. افراد همچنین برای نشئه شدن و ایجاد سرخوشی به سوءمصرف شبه‌افیونی‌ها می‌پردازند. گرچه در این مورد معمولاً توجه به داروهای غیرقانونی مثل هروئین معطوف می‌شود، اما برخی از داروهای شبه‌افیونی قانونی تجویز شده توسط پزشکان کدئین، هیدرومورفون، اکسی‌کدون، مرفین و... نیز مورد سوءمصرف قرار می‌گیرند.

استفاده تفریحی از تریاک ممکن است سخت‌تر از آن چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم، زیرا حتی اگر افرادی تریاک را در یک محیط اجتماعی استفاده کنند، ممکن است بدنبال کاهش اضطراب روانی یا درد جسمانی باشند که این امر با استفاده تفریحی از یک دارو یکسان نیست. بعضی از مردم تریاک خشک را می‌بلعند یا نوعی از چایی را می‌نوشند که با دانه یا سر گلهای خشک شده خشخاش درست می‌شود. در قرن نوزدهم چای خشخاش یک نوشیدنی معمول دارویی بود، اما در اوایل قرن بیست و یکم این عادت معمولاً به معتادان تریاک محدود می‌شود.روش سنتی تفریحی استفاده از تریاک استنشاق دود آن است. حرارت دادن به تریاک بمنظور ایجاد دود می‌تواند محتویات این دارو را کاهش دهد. تریاک از پیش به مراتب ضعیفتر از مواد تصفیه شده حاصل از آن است (مانند مورفین و هروئین (Heroin)). یک مرجع صاحب نظر تخمین می‌زند که میزان داروی فعال استنشاق شده توسط فردی که میزان مشخصی از تریاک را دود می‌کند معمولاً بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ برابر کمتر از محتویات دارویی موجود در هروئینی با همان وزن است که شخص بخود تزریق می‌کند.

همچنین بخوانید:

آیا مصرف تریاک باعث غلظت خون میشود؟

علاوه بر این، درحالیکه کل دُز هروئین مصرفی ممکن است ظرف چند ثانیه جذب شود، مقدار تریاکی به اندازه یک پیپِ پُر، در مدت زمانی بسیار طولانی‌تر کشیده می‌شود و به آهستگی تأثیرات خوش خود را به مصرف کننده خود می‌چشاند. همین امر تأثیر تریاک را بیشتر کاهش می‌دهد. شاعر انگلیسی، ساموئل تیلور کلریج (Samuel Taylor Coleridge) و همچنین توماس دکوینسی (Thomas De Quincey) به دلایل پزشکی مصرف تریاک را آغاز کردند. این دو نفر گزارشهایی کلاسیک از ایجاد توهم و الهام خلاق تحت تأثیر تریاک ارائه کردند.آن گزارشها و گزارشهای بعدی ممکن است کاملاً درست باشد، اما برای حصول چنین نتایجی لازم است که افراد بطور خاصی نسبت به دارو حساس باشند و صرفنظر از ترغیب دارویی، مستعد چنین تجربیاتی نیز باشند. گاهی اوقات برای افزایش علاقه مصرف کنندگان دود تریاک به فعالیتهای جنسی، به تریاک آرسنیک (Arsenic) اضافه می‌کنند. گزارشهایی وجود دارد که نشان می‌دهد این عمل در میان مصرف کنندگان این ترکیب مسمومیت ناشی آرسنیک ایجاد کرده است.

داروهای ترک اعتیاد به تریاک

1. بوپرنورفین (به عنوان ضددرد، مسکن قوی و جایگزین مواد مخدر و اعتیاد آور).
2. شربت تریاک (یک ماده مخدر و مسکن درد و اعتیاد آور).
3. متادون (داروی نگهدارنده برای مهار اعتیاد به هروئین و مواد مخدر و اعتیاد آور).
4. حب جدوار (داروی ترک اعتیاد، مسکن قوی و ضد درد با اثرات تقویتی بدون ایجاد وابستگی و اعتیاد).
5. نالوکسان (برای تشخیص و درمان مسمومیت‌ها با مواد مخدر یا کومای ناشی از آن مصرف می‌شود).
6. نالتروکسان (به عنوان داروی کمکی برای درمان اعتیاد به کار می‌رود).

عوارض جانبی گیاه خشخاش

مصرف 200 میلی گرم مرفین می تواند منجر به مرگ گردد. اگر حساب کنیم که تریاک دارای حدود 20 درصد مرفین باشد یعنی یک گرم تریاک مصرف شده به صورت خوراکی می تواند باعث مرگ یک فرد بالغ شود (در افراد نابالغ دز منجر به مرگ کمتر از این مقدار است). اثرات جانبی دیگر آن شامل سقط جنین، کاهش دهنده میل جنسی، توهم زا، منقبض شدن کولون، یبوست، سرگیجه، ضعف عمومی، سر درد، افزایش دمای بدن، خارش پوست، راش (التهاب منطقه ای پوست به شکل دانه های قرمز)، لرزش دست ها و ایجاد حساسیت است.در صورت مصرف بیش از حد ابتدا ظرفیت های ذهنی کاهش می یابد و باعث بروز میوز (تنگی مردمک چشم)، کندی ضربان قلب، کندی تنفس و در مراحل بعدی می تواند منجر به علائمی مثل مشکل شدید تنفسی، سیانوز (کبودی پوست در اثر کمبود اکسیژن)، اسپاسم (انقباض غیر ارادی عضلات)، از بین رفتن حرکت روده ها، تهوع و ادم مغزی و ریوی شود. برای رفع علائم مسمومیت باید بعد از تخلیه معده از زغال فعال برای جذب مواد باقی مانده استفاده نمود و در ادامه با بازگرداندن تعادل الکترولیت هاست. این درمان ها بایستی تحت نظارت پزشکی و در مراکز مجهز انجام شود. نالوکسون هم آنتی دت (پادزهر) این فرآورده است.

همچنین بخوانید:

روغن خشخاش : فواید بی نظیر دارویی و درمانی روغن خشخاش

روغن خشخاش در صنایع داروسازی برای ساخت داروهای مسکن و پمادهای ضدخارش و ضدپسوریازیس استفاده می‌شود. در طب سنتی این روغن به دو شکل خوراکی و موضعی برای…

منع مصرف: مصرف فرآورده های حاوی مرفین و آلکالوئید های تریاک در حاملگی، دوران شیردهی، بیماری هایی که با کاهش عملکرد دستگاه تنفسی همراه است، التهاب لوزالمعده، زخم کولون، افزایش فشار داخل جمجمه، هپاتیت حاد و کولیک های صفراوی ممنوع است. درباره مصرف در بیمارانی که دچار بیماری های آدیسون و یا هایپر تیروئیدیسم (بیش فعالی غده تیروئید) هستند، به دلیل اثری که تریاک در مهار دستگاه عصبی مرکزی دارد باید با احتیاط صورت گیرد.

در حاملگی و شیر دهی: به علت عبور از جفت و اثر سقط کننده و همچنین ترشح در شیر مادر ممنوع می باشد.