کراتین چیست و چه فرقی با کراتینین دارد ؟

تفاوت کراتین و کراتینین

کراتین (Keratin) یک پروتئین سنتز شده‌ است که در بسیاری از موجودات زنده یک عنصر ساختاری است، کراتین همچنین بهترین نمونهٔ پروتئین فیبری است.

کراتین در آب نامحلول است و می‌توان آن را در پوست برخی از حیوانات، از جمله پستانداران پیدا کرد.

کراتین چیست ؟

کراتین ترکیبی از دسته ترکیبات پروتئینی است که از سه آمینواسید متیونین، آرژنین و گلیسین تشکیل می‌گردد.

این ماده در بدن به‌صورت ترکیب فسفاته (کراتین فسفات) درآمده و به‌عنوان یکی از منابع ذخیره انرژی به‌ویژه در فعالت‌ها و ورزش‌های سرعتی و انفجاری به‌کار می‌رود.

بیشتر ذخیره کراتین در ماهیچه‌های اسکلتی قرار دارد. در حال حاضر سالیان متمادی است که این ترکیب به‌عنوان مکمل در ورزش‌های مختلف به‌کار می‌رود.

و مطالعات سالیان اخیر نشانگر آن است که مصرف مکمل کراتین می‌تواند موجب افزایش میزان و محتوای کراتین موجود در عضلات گردد.

البته برخی مطالعات دیگر پس از مصرف این مکمل افزایشی در توان ورزشی ورزشکاران مشاهده نکرده‌اند.

لیکن اغلب مطالعات انجام شده تاکنون نشانگر آن هستند که مصرف تقریبی ۲۰ گرم از این ماده برای ۷-۵ روز موجب افزایش عملکرد سرعتی فرد به میزان ۵%-۱ شده و کار انجام شده توسط وی را در ورزش‌های سرعتی تکرار شونده (متناوب) ۱۵% افزایش می‌دهد.

همچنین در صورتی که مکمل کراتین برای مدت یک یا دو ماه مصرف گردد. موجب افزایش توان سرعتی فرد (۸%-۵)، افزایش قدرت فرد (۱۵-۵ درصد) و توده بدون چربی فرد (۳%-۱) می‌شود.

براساس اطلاعات موجود اثر کارافزائی این مکمل وابسته به میزان برداشت آن توسط عضلات می‌باشد.

با توجه به اینکه این ماده هنوز از طرف کمیته بین‌المللی المپیک با محدودیت و یا منع مصرفی مواجه نشده است، بنابراین در بین ورزشکاران به‌عنوان یک مکمل کارافزا از جایگاه خاصی برخوردار است.

تنها اثر جانبی شناخته شده از مصرف این مکمل افزایش وزن بدن فرد می‌باشد و در حال حاضر تحقیقات بیشتر در رابطه با پاسخ افراد مختلف به این ماده، اثر آن در ورزش‌های متناوب و دوره‌ای، اثرات جانبی آن و اثرات طولانی مدت مصرف آن بر ورزش‌های استقامتی مورد نیاز است.

فرق کراتین و کراتینین

ماده کراتین در حالت مایع پایداری زیادی ندارد و به راحتی به ماده ای به نام کراتینین تبدیل خواهد شد. به عبارتی کراتینین ماده ایست که از تجزیه کراتین در محیط‌های آبی حاصل می‌شود.

قرار گرفتن طولانی مدت کراتین در محیط‌های آبی یا اسیدی موجب از بین رفتن کراتین و تبدیل آن به کراتینین می‌شود و به همین دلیل است که نباید کراتین را همراه با آب میوه ها یا نوشابه های اسیدی مخلوط و مصرف کرد.

در آزمایش خون افراد سطح کراتینین در خون نشان دهنده اختلال در عملکرد کلیه ها و از علائم بیماریهای کلیوی می باشد.

کاربرد کراتین در ورزش چیست؟

کراتین ماده ای است که در بدن انسان در طی سوخت و ساز پروتئین تولید می شود. این ماده در غذاها و مکمل های به همین نام وجود دارد.

کراتین منو هیدرات جهت افزایش ذخایر کراتین و کراتین فسفات (CP) بدن مصرف می شود. CP در بدن انسان از ترکیب کراتین و فسفات تولید شده و همراه با آدرنالین تری فسفات (ATP) در بافت عضله ذخیره می شود.

در واقع CP در دسترس ترین و سریعترین منبع سوختی جایگزین ATP است. ولی نقطه ضعف آن توانایی کم بدن در ذخیره این ماده می باشد.

کراتین در بدن از سوختن پروتئینها و اسیدهای آمینه ی آرژی نین، گلیسین و متیونین بدست می آید. این ماده بطور طبیعی در گوشت قرمز و ماهی یافت می شود. هر یک کیلو گرم گوشت قرمز حدود 5 گرم کراتین دارد.

از عمده اثرات کراتین می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1. افزایش قدرت عضله
2. در فواصل بین تمرینات سنگین ورزشی بازسازی ذخایر انرژی را سرعت می بخشد.
3. بدون افزایش چربی بدن، در افزایش توده عضلات بدن نقش قابل توجهی دارد.
4. آستانه بی هوازی را در بدن افزایش می دهد.
5. در تمرینات ورزشی سرعتی و شدید، ضمن کاهش تولید اسید لاکتیک، مانع از خستگی شده و مدت تمرین شدید را طولانی تر می کند.

پس به طور کلی می توان هنگام نیاز به افزایش وزن و توده عضلات، افزایش قدرت و سرعت در حرکات انفجاری و کمک به تولید ATP در بدن از این ماده استفاده نمود.

بیشتر بخوانید:

مکمل کراتین و نحوه صحیح مصرف آن

عوارض مصرف کراتین در بدنسازی + عکس

همه چیز در مورد کراتین منوهیدرات