شرایط لازم برای بریج بر پایه ایمپلنت چیست؟
همه چیز در مورد بریج بر پایه ایمپلنت
بریج بر پایه ایمپلنت مانند بریج دندان معمولی نوعی ترمیم دندانی است که اختصاصی برای بیمار ساخته میشود تا جای خالی دندانها را پر کند . بریج بر پایه ایمپلنت بر خلاف بریج معمولی به دندانهای طبیعی وصل نمیشود بلکه به جای آن به پایه های ایمپلنت متصل میشود. ایمپلنت دندان طی یک عمل جراحی در داخل استخوان فک جایگذاری میشود.
بریج بر پایه ایمپلنت در شرایطی توصیه میشود که دو یا چند دندان خود را از دست داده اید و میخواهید جای خالی آنها را پر کنید یا به علت آسیب دیدگی شدید دندانها باید آنها را جایگزین کنید. دندانپزشک پیش از هر تصمیم، ابتدا وضعیت دندانها و استخوان فک را بررسی میکند تا مطمئن شود میتوانید این ترمیم دندانی را استفاده کنید.
همچنین بخوانید: چگونه ایمپلنت دندان انجام بدیم؟به همراه تصاویر و فیلم
برای کاشت ایمپلنت دندان، باید تراکم و حجم استخوان فک برای پشتیبانی از ایمپلنت کافی باشد. در غیر این صورت نمیتوانید ایمپلنت بکارید بلکه باید ابتدا عمل پیوند استخوان انجام دهید تا استخوان فک تقویت شده و حجم آن افزایش پیدا کند. به این ترتیب پایه و فونداسیون محکمی برای پشتیبانی از ایمپلنت ایجاد میشود.
در بسیاری از شرایط علت تحلیل رفتن استخوان، خالی ماندن جای دندان به مدت طولانی است چرا که از زمانی که دندان کشیده شده و یا میافتد، استخوان فک شروع به تحلیل رفتن میکند. کاشت ایمپلنت دندان از تحلیل رفتن استخوان پیشگیری می کند. در مواردی که استخوان به شدت تخریب شده باشد ممکن است دندانپزشک نوع دیگری از ترمیم دندانی را به شما توصیه کند.
همچنین بخوانید: جراحی ایمپلنت و۷ نکته درباره کاشت دندان که باید بدانید
بریج بر پایه ایمپلنت چگونه کار میشود؟
پس از معاینه کامل، برنامه ریزی درمانی انجام میشود. معاینه شامل مشاهده بصری وضعیت دهان، عکس پرتوی ایکس، سی تی اسکن در صورت لزوم و همچنین قالب گیری است. در عکس پرتوی ایکس و سی تی اسکن وضعیت ریشه دندانها، استخوان فک، موقعیت عصب ها و حفره سینوس مشخص میشود و به این ترتیب دندانپزشک میتواند محل دقیق کاشت ایمپلنت را تعیین کند. برای تعیین محل کاشت ایمپلنت باید شرایط بریج نیز در نظر گرفته شود.
کاشت ایمپلنت اولین مرحله شروع درمان بریج بر پایه ایمپلنت است. برای این منظور تحت بی حسی موضعی بافتهای دهان بی حس میشود. سپس برشی در لثه ایجاد میشود تا دندانپزشک به استخوان فک دسترسی پیدا کند. سوراخی متناسب با ابعاد ایمپلنت داخل استخوان فک دریل میشود.
سپس ایمپلنت در داخل آن قرار میگیرد. معمولاً بریج بر پایه ایمپلنت به دو پایه ایمپلنت نیاز دارد اما ممکن است ترمیمهای بزرگتر به تعداد بیشتری نیاز داشته باشد. پس از کاشت، چند ماه باید صبر کنید تا استخوان فک رشد کرده و به ایمپلنت جوش بخورد. به این فرایند یکپارچگی استخوان گفته میشود. در صورتی که یکپارچگی استخوان با موفقیت انجام شود ایمپلنت کاملاً محکم و باثبات شده و به هیچ وجه تحت فشار جویدن غذا از جای خود تکان نمیخورد.
پس از چند ماه که استخوان کاملا التیام یافت، در جراحی ساده ای، لثه روی ایمپلنت برش میخورد تا دندانپزشک بتواند اباتمنت و بریج را روی ایمپلنت نصب کند. در صورتی که از ایمپلنت و اباتمنت یک تکه استفاده شده باشد و اباتمنت از لثه بیرون نزده باشد نیازی به جراحی دوم نیست.
پس از قالب گیری و ساخت بریج در لابراتوار دندانپزشکی اندازه آن در دهان بررسی میشود و در صورتی که کاملاً بریج اندازه و متناسب باشد با کمک پیچ یا چسب مخصوص دندانپزشکی بر روی ایمپلنت متصل میشود.
کارایی بریج بر پایه ایمپلنت چگونه است؟
در برخی شرایط ممکن است امکان کاشت ایمپلنت در بخشی از دهان وجود نداشته باشد.ممکن است استخوان فک برای پشتیبانی از ایمپلنت مناسب نباشد یا موقعیت آن به عصب یا حفره سینوس بیش از حد نزدیک باشد (حفره های سینوسی درست در بالای ریشه دندانهای بالایی قرار گرفته اند).
در چنین مواردی متخصص ایمپلنت ممکن است از کاشت ایمپلنت در دو طرف این فضا خودداری نماید و بریج بر پایه ایمپلنت استفاده نماید.بریج دندان بر پایه ایمپلنت ممکن است شبیه بریج دندان معمولی ساخته شود و در آن یک دندان مصنوعی بین روکش دندان که به ایمپلنت وصل میشوند، قرار گرفته و جای خالی دندان را پر میکند.
مراحل گذاشتن بریج بر پایه ایمپلنت
گذاشتن بریج بر پایه ایمپلنت به صورت زیر است:
پایه ایمپلنت از جنس تیتانیوم ساخته میشود و طی یک عمل جراحی در داخل استخوان فک جایگذاری میشود. ممکن است برای هر دندان از دست رفته، یک ایمپلنت کاشته شود و یا در برخی موارد ممکن است به ازای هر دو یا چند دندان از دست رفته یک ایمپلنت کاشته شود چرا که استخوان کافی برای ایمپلنت وجود ندارد و یا هزینه آن زیاد است یا موقعیت آن به عصب ها یا حفره سینوس خیلی نزدیک است.
اباتمنت یک قطعه تیتانیومی (ممکن است از جنس طلا یا پورسلین نیز ساخته شود) استوانه ای است که بر روی ایمپلنت چسبانده یا پیچ میشود. امروزه بیشتر اباتمنت ها با پیچ به ایمپلنت وصل میشوند. ممکن است اباتمنت پیش ساخته استفاده شود و یا به صورت اختصاصی در لابراتوار دندانپزشکی طراحی و ساخته شود.
در مرحله آخر چند روکش دندان متصل به هم که بریج را تشکیل میدهند، بر روی ایمپلنت نصب میشوند. جنس آن از پورسلین ( چینی) بوده و به یک اسکلت فلزی جوش خورده است تا از استحکام کافی برخوردار باشد. این بخش از بریج دندانهای سفید رنگی است که در دهان مشاهده میکنید .
همچنین بخوانید: فواید روکش و بریج دندان
تکمیل بریج بر پایه ایمپلنت ممکن است مدتی زمان ببرد. این امر بستگی به چند فاکتور دارد.هنگامی که از روش معمول و مرسوم کاشت ایمپلنت استفاده شود کوتاهترین زمان برای استفاده از آن حدود پنج ماه در فک پایین و هفت ماه در فک بالا برآورد میشود.
این زمان شامل عمل جراحی کاشت ایمپلنت و نصب بریج بر پایه ایمپلنت دندان نیز میباشد.با این حال ممکن است این فرآیند یک سال و یا حتی بیشتر از آن طول بکشد به خصوص در صورتی که استخوان فک باید تقویت و پیوند شود.
از طرفی اخیراً روشهایی برای کاشت ایمپلنت و روکش تنها ظرف یک جلسه، ابداع شده است.برای کاشت ایمپلنت دو عمل جراحی انجام میشود. در عمل جراحی اول ایمپلنت در داخل استخوان فک دریل شده و لثه روی آن را میپوشاند.عمل جراحی دوم که سه تا شش ماه بعد انجام شود شامل باز کردن روی ایمپلنت و نصب اباتمنت و روکش میباشد.
پیش از انجام هر کار، ابتدا باید دندانپزشک وضعیت شما را کامل بررسی کند.در این بررسی سابقه پزشکی و دندانپزشکی شما دریافت میشود و عکس پرتوی ایکس از دهان شما گرفته میشود تا موقعیت دقیق همه دندانها مشخص شود.
همچنین بخوانید: استئونکروز استخوان فک : چه کسانی در خطر پوکی استخوان فک اند؟
همچنین از دندانها و لثه قالب گیری میشود. در بیشتر موارد، دندانپزشک ممکن است اسکن توموگرافی کامپیوتری ( سی تی اسکن) از دهان بگیرد.به این ترتیب موقعیت دقیق سینوس ها و عصب ها مشخص میشود. همچنین در صورتی که حجم و تراکم استخوان فک مورد تردید باشد سی تی اسکن انجام میشود تا دندانپزشک مطمئن شود استخوان فک شرایط کافی برای پشتیبانی ایمپلنت را دارد.
افرادی که بیش از یک دندان خود را از دست داده اند بیشتر احتمال دارد که دچار تحلیل رفتن استخوان فک شده و نیاز به پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت داشته باشند. بنابراین سی تی اسکن برای جراحیهای چند ایمپلنتی متداولتر است.در صورتی که عکس پرتوی ایکس و سی تی اسکن نشان دهد فک نمیتواند ایمپلنت را پشتیبانی نماید دندانپزشک در مورد راه حلهای آن با شما صحبت میکند.
یکی از راه حلهای متداولتر پیوند یا تقویت استخوان است.استخوان ممکن است از دهان، چانه یا ران گرفته شود و یا از استخوان گاو برای این منظور استفاده شود.در صورتی که پیوند استخوان انجام شود باید چهار ماه منتظر بمانید تا استخوان التیام یافته و آماده کاشت ایمپلنت شود.
همچنین بخوانید: ۲۰ خوراکی که استخوان های بدن را قوی و محکم می کند
جراحی اول: کاشت ایمپلنت
پس از این که مشخص شد استخوان کافی برای پشتیبانی ایمپلنت دارید، جراحی اول برنامه ریزی میشود.معمولاً برای این جراحی از راهنمای جراحی استفاده میشود. دندانپزشک موقعیت دقیق ایمپلنت را برنامه ریزی میکند تا مطمئن شود جایگاه آن برای بریج مناسب و کاملاً طبیعی است.
برای کمک به مشخص کردن محل کاشت ایمپلنت، دندانپزشک مدلی به نام واکس آپ (wax-up) میسازد که در آن مدل نمونه ای از بریج کاشته شده در موقعیت مورد نظر، طراحی میشود.
برای این کار باید از قبل از دهان و فک و دندانها قالب گیری انجام شود و براساس آن، این مدل نمونه ساخته شود.از این مدل برای ساخت راهنمای جراحی استفاده میشود. راهنمای جراحی یک قطعه پلاستیک شفاف شبیه محافظ دهان است که بر روی دندانهای طبیعی قرار میگیرد و بر روی ناحیه دندانهای از دست رفته گسترده شده و محل دقیق کاشت ایمپلنت را مشخص میکند.
پس از این عمل جراحی در صورتی که ایمپلنت در فک جایگذاری شده است، سه یا چهار ماه و در صورتی که در فک بالا کاشته شده پنج تا شش ماه باید منتظر بمانید. پس از آن جراحی دوم برنامه ریزی میشود. در این زمان ایمپلنت به استخوان فک جوش خورده است.
چند نوع ایمپلنت وجود دارد. محبوبترین نوع ایمپلنت انواع پیچی شکل است که به آن ایمپلنت ریشه ای شکل (روت فرم) گفته میشود و به عنوان ریشه دندان عمل میکند.
جراحی دوم: نصب روکش یا بریج
- ماه چهارم یا پنجم در صورت عدم نیاز به پیوند استخوان در فک پایین
- ماه ششم یا هفتم در صورت عدم نیاز به پیوند استخوان در فک بالا
- ماه هشتم یا نهم در صورت پیوند استخوان در فک پایین
- ماه دهم یا یازدهم در صورت پیوند استخوان در فک بالا
پس از این که ایمپلنت به استخوان جوش خورد، میتوان جراحی دوم را برنامه ریزی کرد.در این مرحله ابتدا دندانپزشک شرایط استخوان را با عکس پرتوی ایکس بررسی میکند تا مطمئن شود آماده دریافت روکش یا بریج است.برش کوچکی در لثه که روی ایمپلنت را پوشانده است ایجاد میشود. هیلینگ کپ در سر ایمپلنت بسته میشود.
به این ترتیب لثه پیرامون ایمپلنت به خوبی ایمپلنت دندان را احاطه کرده و به همین شکل جوش میخورد. هیلینگ کپ یک قطعه حلقوی شکل فلزی است که سوراخ ایمپلنتها را بسته و مانع رشد لثه بر روی آن میشود.
مرحله نصب ترمیم
بریج انواع گوناگون دارد. ممکن است بریج با چسب مخصوص دندانپزشکی و یا پیچ بر روی ایمپلنت نصب شود.ممکن است بریج به صورت مستقیم به ایمپلنت و یا به اباتمنت که قطعه واسط بین ایمپلنت و روکش است متصل شود. دندانپزشک مشخص میکند کدام نوع برای شما بهتر است.
در صورتی که از بریج پیچی استفاده شود اولین قدم برداشتن هیلینگ کپ و پیچ کردن اباتمنت دائمی بر روی ایمپلنت است (شکل زیر) .پس از آن قالب گیری انجام میشود. اباتمنت شکلی همانند دندان تراشیده و آماده شده برای نصب روکش دندان دارد (شکل بالا).
در جلسه بعدی یک بریج موقتی بر روی اباتمنت نصب میشود. به مدت چهار تا هشت هفته بریج موقتی در جای خود میماند.جنس آن از مواد نرمتری در مقایسه با بریج دائمی (نهایی) می باشد. علت این است که مواد نرم تر بریج به محافظت از ایمپلنت در مقابل فشار فک کمک مینماید و همانند ضربه گیر عمل میکند.
در جلسه بعدی دندانپزشک متناسب بودن اسکلت فلزی پشتیبانی کننده بریج پورسلینی را ارزیابی میکند. در صورتی که کاملاً اندازه نباشد باید مجدداً تنظیم شود و شما دوباره باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا آن را تست کنید.
ممکن است چند جلسه این کار تکرار شود تا در نهایت ترمیم کاملاً اندازه و مناسب آماده شود. سپس بریج آماده شده و در دهان قرار میگیرد.
مراقبت از بریج بر پایه ایمپلنت
هر پروتز مصنوعی که در دهان میگذارید باید بهداشت دهان را به دقت رعایت کنید.با بریج به راحتی میتوانید نواحی بین لثه و بریج را تمیز کنید. ممکن است به شما توصیه شود نوعی مسواک کوچک یا نخ دندان مخصوص برای تمیز کردن بریج استفاده کنید. در غیر این صورت بریج را همانند دندانهای دیگر خود تمیز کنید.
در صورتی که هر مشکلی با بریج خود داشتید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.در عکس پرتوی ایکس دندانپزشک میتواند وضعیت ایمپلنت در استخوان را مشاهده نماید.
همچنین بخوانید: زمان مناسب برای استفاده از نخ دندان و نحوه صحیح نخ دندان کشیدن
عوارض و خطرات احتمالی بریج بر پایه ایمپلنت
علاوه بر خطرات جراحی که در هر عمل جراحی ممکن است اتفاق بیفتد، خطرات عدم موفقیت ایمپلنت، شل شدن یا شکستن روکش، شل شدن یا شکستن پیچ را نیز باید در نظر بگیرید.
- برچسبها
- بریج دندان
- ایمپلنت
دیدگاه ها