دلگرم
امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
پروکتیت (التهاب راست روده) چیست ؟
2
زمان مطالعه: 6 دقیقه
پروکتیت به معنی التهاب پوشش داخلی رکتوم است. رکتوم یک لوله عضلانی است که به انتهای کولون متصل می شود. مدفوع از طریق رکتوم از بدن خارج می شود.

پروکتیت چیست ؟

پروکتیت : پروکتیت عبارتست از التهاب راست روده و بافت های اطلاف مقعد. این عارضه نوجوانان و بزرگسالان از هر دو جنس را مبتلا می کند ولی در مردان حدود 30 سال شایع تر است .

پروکتیت می تواند درد مقعد و احساس مستمر نیاز به اجابت مزاج را ایجاد کند. علائم پروکتیت می تواند کوتاه مدت باشد، یا به صورت مزمن رخ دهد.

پروکتیت در افراد مبتلا به بیماری های التهابی روده رایج است. عفونت های منتقله از راه جنسی یکی دیگر از علل شایع این بیماری هستند. گاهی این بیماری می تواند اثر جانبی پرتودرمانی برای درمان سرطان های خاص باشد.

علائم شایع بیماری پروکتیت

  1. درد مقعد
  2. احساس مداوم دفع فوری مدفوع بدون دفع واقعی مدفوع با دفع مقادیر اندک
  3. ترشح خونی یا بلغمی از مقعد
  4. درد کرامپی درناحیه پایین چپ شکم
  5. تب

علل ایجاد پروکتیت

چندین بیماری و شرایط وجود دارد که می توانند باعث ایجاد التهاب رکتوم شوند. این شرایط عبارتند از :

بیماری التهابی روده: حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو) التهاب رکتوم نیز دارند.

عفونت ها: عفونت های منتقله از راه جنسی به ویژه در افرادی که مقاربت مقعدی انجام می دهند، شیوع دارد. عفونت های منتقله از راه جنسی که می توانند باعث پروکتیت شوند عبارتند از:

پروکتیت عفونی با اچ آی وی نیز ارتباط دارد. عفونت های مرتبط با مواد غذایی مانند موارد زیر نیز می توانند باعث بروز این بیماری شوند:

  • سالمونلا
  • شیگلا
  • کمپیلوباکتر

استفاده از پرتو درمانی برای درمان سرطان: پرتو درمانی که در راستای مقعد یا ناحیه های مجاور آن مانند پروستات انجام می شود می تواند سبب التهاب رکتوم شود. پروکتیت ناشی از رادیواکتیو می تواند در طول درمان شروع شده و برای چند ماه پس از درمان نیز ادامه یابد.

آنتی بیوتیک ها: گاهی اوقات آنتی بیوتیک هایی که برای درمان عفونت استفاده می شوند می توانند باکتری های مفید روده ها را از بین ببرند. به این ترتیب باکتری های مضر Clostridium difficile در رکتوم رشد کرده و التهاب ایجاد می کنند.

پروکتیت انحرافی: پروکتیت ممکن است در افراد استفاده کننده از برخی از انواع جراحی کولون نیز رخ دهد.

پروتییت ناشی از پروتئین غذا: این بیماری بیشتر در نوزادانی که شیرخشک های تهیه شده بر پایه سویا یا شیر گاو استفاده می کنند رخ می دهد.

پروستیت ائوزینوفیل: التهاب ناشی از انباشت یک نوع سلول سفید خون (ائوزینوفیل) در پوشش راست روده است که فقط کودکان زیر ۲ سال را تحت تاثیر قرار می دهد.

روش های تشخیص پروکتیت

تست ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص پروکتیت عبارتند از:

  1. آزمایش خون: این آزمایش می تواند خونریزی یا عفونت را تشخیص دهد.
  2. آزمایش مدفوع: برای انجام این آزمایش از بیمار خواسته می شود نمونه ای از مدفوع را برای تست جمع آوری کند. آزمایش مدفوع ممکن است در تعیین این که آیا پروکتیت شما توسط عفونت باکتریایی ایجاد شده است یا نه کمک کننده باشد.
  3. معاینه بخش نهایی کولون: در طول سیگموئیدوسکوپی قابل انعطاف، پزشک با استفاده از یک لوله باریک، انعطاف پذیر و روشن، آخرین بخش کولون که شامل رکتوم نیز می شود را بررسی می کند. در طی این روش، پزشک می تواند نمونه کوچکی از بافت (بیوپسی) را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بردارد.
  4. آزمایش تمام کولون: کولونوسکوپی اجازه می دهد تا دکتر کل کولون را با استفاده از یک لوله نازک، انعطاف پذیر و حاوی نور و دوربین مشاهده کند. پزشک همچنین می تواند در طی این آزمایش بیوپسی را نیز انجام دهد.
  5. آزمایش های لازم برای تشخیص بیماری های مقاربتی: این آزمایشات شامل گرفتن نمونه ای از ترشح راست روده یا لوله ای که ادرار را از مثانه (مجرای ادراری) دفع می کند می شود.

اگر علت پروکتیت STI باشد، از مجرای ادرار نمونه ای برداشته می شود. سپس این نمونه برای حضور باکتری ها یا سایر موجودات عفونی مورد آزمایش قرار می گیرد. نتایج این تست را می توان برای انتخاب موثر ترین درمان استفاده کرد.

عوامل تشدید کننده بیماری پروکتیت

  1. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جنسی به صورت هم جنس بازی در مردان
  2. مصرف ملین ها
  3. جراحت راست روده ، داروهای تجویز شده به صورت شیاف
  4. اشعه درمانی
  5. اختلالات غددی
  6. کولیت اولسرو (مراحل اولیه )
  7. یبوست مزمن
  8. سرطان راست روده
  9. آلرژی غذایی

پروکتیت

پیشگیری از پروکتیت

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جنسی ایمن . فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جنسی غیرایمن ممکن است شما را بیشتر در معرض خطر عفونت های منتقله از راه جنسی قرار دهد.

پیشگیری از یبوست با برقراری یک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری گوارشی منظم . مصرف غذاهای پرفیبر و مایعات فراوان عدم مصرف پیاپی ملین ها.

عدم مصرف غذاهایی که به آنها حساسیت دارید.

گزارش دادن بیماری های مقاربتی نظیر سوزاک و سیفیلیس به اداره بهداشت محلی جهت پیشگیری از انتشار آنها. بدیهی است که اطلاعات محرمانه نگه داشته می شوند.

عواقب مورد انتظار

سرانجام پروکتیت بستگی به درمان علت زمینه ای آن دارد. علل عفونی معمولاً با درمان آنتی بیوتیکی قابل علاج است. در سایر موارد علایم با درمان قابل تسکین یا کنترل هستند.

  1. عوارض احتمالی
  2. تشکیل جوشگاه و تنگی مقعد (تنگی دائمی مقعد)
  3. کولیت اولسروی مزمن

روند درمان پروکتیت

آزمون های تشخیصی پروکتیت ممکن است شامل بررسی های آزمایشگاهی ، نظیر: فرمول شمارش خون ؛ آزمون هایی برای تشخیص سوزاک ، سیفیلیس ، و سایر بیماری های مقاربتی و کشت مدفوع باشند.

روش های تشخیصی عملی نظیر پروکتوسکوپی یا سیگموییدوسکوپی ممکن است جهت رد سایر اختلالات انجام گیرد.

درمان بستگی به علت زمینه ای دارد.

با حمام کردن مکرر ناحیه مقعد را تمیز نگه دارید.

نشستن در وان آب گرم به مدت 15-10 دقیقه در هنگام نیاز

داروها

  1. شما می توانید از بیحس کننده های موضعی بدون نسخه برای تسکین ناراحتی مقعد استفاده کنید.
  2. آنتی بیوتیک برای عفونت های مقاربتی . در موارد سوزاک داروهای تزریقی داخل عضلانی ممکن است نیاز باشد.
  3. اسیکلوویر در موارد عفونت هرپس سیمپلکس
  4. شیاف ها یا محلول های مقعدی استروییدی برای کاهش التهاب ناشی از سایر علل


رژیم غذایی

مصرف غذاهای پرفیبر

مصرف حداقل هشت لیوان آب در روز

عدم مصرف غذاهایی که به آنها حساسیت دارید.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پروکتیت بوده ، یا علایم پس از درمان عود کند.

اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید .داروهای تجویز شده ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.


بیشتر بخوانید :

آشنایی با شیاف مزالازین

از موارد مصرف قرص آساکول چه می دانید؟

التهاب هموروئید (بواسیر) و درمان آن



این مطلب چقدر مفید بود ؟
3.5 از 5 (2 رای)  
توجه: مطالب پزشکی و سلامت مجله دلگرم ، از منابع معتبر داخلی و خارجی تهیه شده اند و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارند ، لذا توصیه پزشکی یا درمانی تلقی نمی شوند ، چنانچه مشکل پزشکی دارید حتما برای تشخیص و درمان به پزشک یا متخصص مراجعه کنید.

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits