معرفی بیماری اینترتریگو
بیماری اینترتریگو عبارت است از یک التهاب پوستی که در هر جایی از بدن که چینه وجود داشته باشد و چینه ها به هم مالیده شوند دیده می شود. این چینه ها محیطی گرم را به وجود می آورند که عرق می تواند در آنجا محبوس شود و پوست را ملتهب سازد.
یکی از مشکلات بسیار شایع در فصول گرم سال التهاب نواحی چین دار بدن یا اینترتریگو است. این بیماری در افراد چاق بیشتر مشاهد می شود. همچنین بیماری التهاب چین های بدن بیشتر در نواحی زیربغل، کشاله ران ها، نواحی زیر سینه در خانم ها و چین های بین انگشتی را گرفتار می کند. به علت مالش مداوم پوست این نواحی به همدیگر و نیز رطوبت و گرما و تعریق زیاد، پوست این نواحی به شدت ملتهب شده و ممکن است عفونت ثانویه روی آن اضافه گردد.
مشخصه اینترتریگو، راش های قرمز یا قهوهای مایل به قرمز است. پوست درگیر معمولاً خیلی جریحه دار، خارش دار و گاهی همراه با ترشح است. در موارد شدید ممکن است پوست ترک بخورد و خونریزی صورت گیرد.
به طور معمول این بیماری باعث سوزش، خارش، قرمزی و حتی زخم های سطحی در پوست، ترشحات آبکی و در صورت عفونی شدن، ترشحات رنگی و حتی دلمه بستن می شود . این حالت در بیماران دیابتی، افرادی که سابقه بی اختیاری ادراری یا سایر بیماری های زمینه ای دارند بیشتر دیده می شود.
علائم بیماری اینترتریگو
- راش قرمز یا قرمز-قهوه ای
- پوست متورم –خارش دار
- بوی نامطبوع
- پوست ترک خورده یا دلمه بسته
اینترتریگو در نواحی چین دار بدن که مرطوب است ایجاد می شود در نوزادان در ناحیه پوشک رخ داده و دیاپر راش نامیده می شود .
اینترتریگو در چه نواحی از بدن ایجاد می شود؟
- میان انگشتان
- در چین آرنج
- قسمت داخلی ران
- کشاله ران
- زیر سینه ها و زیر شکم
- قسمت میانی باسن
در صورتی که هر یک از علایم درگیری فوق را دارید حتما به متخصص پوستتان مراجعه نمایید تا از نظر عفونت ارزیابی شوید .
علل بیماری اینترتریگو
- رطوبت
- گرما
- کمبود جریان هوا
- سایش بین چین های پوستی
- تعریق – ادرار و مدفوع می توانند به پوست ناحیه درگیر نفوذ کنند .
- اینترتریگو به دنبال عفونت توسط مخمر سایر انواع قارچ و باکتری رخ می دهد
در نواحی چین دار بدن به علت وجود شرایط مناسب رطوبت و گرما احتمال ابتلا بالاست زیرا شرایطی ایده آل برای میکروارگانیسم ها فراهم می شود .
ریسک فاکتورهای اینترتریگو
- چاقی
- دیابت
- داشتن آتل –بریس یا اندام مصنوعی
- افراد در معرض حرارت و رطوبت زیاد
- سایر ریسک فاکتورهای مرتبط با اینترتریگو
- بی اختیاری
- تعریق بیش از حد
- بهداشت پایین
- تغذیه نامناسب
- نوزادان با گردن های کوتاه –کانل زایمانی تنگ و پوزیشن های خمیده زایمانی ریسک بیشتری برای اینترتریگو دارند .
- برخی از بیماری ها مثل پسوریازیس با پیشرفت بیشتر اینترتریگو همراهند پس بایستی توسط درماتولوژیست چک شوند .
پیشگیری و درمان بیماری اینترتریگو
خوشبختانه درمان اینترتریگو نسبتا ساده است. در اکثر موارد, استفاده از لوسیون زینک اکساید برای کاهش التهاب کافی است. در مواردی که اینترتریگو عفونی می شود, کرم هیدروکورتیزون,یا در موارد عفونت قارچی, کرم کلومیتریزول میتواند عفونت را از بین ببرد. در مورد افراد چاق, کاهش وزن میتواندکمک شایان توجهی به کاهش احتمال ایجاد این بیماری پوستی کند.
طی سالهای اخیر مطالعات زیادی برای ارائه روشهای درمانی مفید صورت گرفته است. گرچه استفاده از کرمهای دارویی بهترین خط دفاعی محسوب می شود اما این مطالعات روش های درمانی دیگری را نیز پیشنهاد کرده اند مثل داروهای خوراکی و در مورد خانم های مبتلا به اینترتریگو, جراحی کوچک کردن سینه. در حقیقت, مطالعات صورت گرفته در اوایل دهه ۲۰۰۰ نشان داده است که کوچک کردن پستان در کلیه موارد اینترتریگوی پستان مفید است.
در صورتی که نوزاد شما به اینترتریگو مبتلا باشد ممکن است که پزشکتان توصیه به خشک نگه داشتن ناحیه و در معرض هوا قرار دادن آن نماید.
می توان سوزش را با محلول بنام بارو آرام کرد و سپس ناحیه را با باد سرد سشوار خشک نمود .
یک کرم محافظتی به عنوان سد خارجی و محافظ برای پوست ممکن است تجویز شود . پزشک شما برای کاهش التهاب ناحیه ممکن است از کورتیکواستروئید ضعیف بهره برد و برای کنترل عفونت قارچی یا باکتریایی از کرم یا پماد ضد قارچ یا آنتی بیوتیک استفاده کند . در برخی از مواقع نیاز به مصرف داروی خوراکی است .
رعایت موارد زیر می تواند از ابتلا مجدد به بیماری اینترتریگو در آینده جلوگیری کند
- هر روز دوش بگیرید و پوستتان را خشک کنید و آن را خشک و خنک تر نگاه دارید .
- از پوشیدن لباس یا کفش تنگ و چسبان خودداری کنید .
- از ساپورت مناسب استفاده کنید .
- در صورتی که انگشتان پایتان درگیر شد از صندل جلو باز استفاده کنید .
- در نوزاد با دیاپر راش مرتبا پوشک را تعویض نمایید .
- در صورتی که چاق هستید از وزنتان بکاهید .
آیا بیماری اینترتریگو واگیردار است؟
خیر. اینترتریگو از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
توصیه هایی در رابطه با بیماری اینترتریگو
برای کنترل این وضعیت و حتی پیشگیری از ایجاد آن اقدامات زیر توصیه می گردد
- محیط کار و زندگی فرد باید کاملا” خشک و خنک باشد
- خشک نگه داشتن نواحی مبتلا توسط سشوار
- پوشیدن لباس های نخی نازک و غیر چسبان و نپوشیدن لباس های نایلونی یا پلاستیکی
- پرهیز از نشستن برای مدت طولانی (مثل رانندگی طولانی مدت)
- شستشو و آبکشی و خشک کردن نواحی مبتلا حداقل ۲ بار در روز
- اکیدا توصیه می گردد از ترکیبات آرایشی و پمادهای چرب کننده و تحریک کننده استفاده نگردد
- به این افراد توصیه می گردد از کمپرس سرد استفاده نمایند و به هیچ عنوان از ترکیبات کورتون دار استفاده نکنند.
- در صورت تکرار این وضعیت توصیه می شود توسط پزشک از نظر بیماری های زمینه ای مورد بررسی قرار گیرند.
هیچ چیز بدتر از ایجاد یک راش ناخوشایند در ناحیه ای از بدن که خیلی شخصی است , نیست اما آنچه باید به خاطر داشت این است که اینترتریگو خطرناک نیست و به راحتی قابل درمان است. بنابراین اگر این راش را روی بدن خود دیدید نگران نشوید, به آرامی نفس بکشید و اقدامات لازم را انجام دهید تا سریع از آن خلاصی یابید. اگر اقدامات معمول کارساز نبود بهترین کار مراجعه به یک متخصص است تا وی از عدم وجود بیماری جدی اطمینان حاصل کند.
بیشتر بخوانید:
علت بیماری پوستی درماتوفیتوز (قارچ پوستی) + بهترین راه درمان
پمفیگوس ولگاریس بدترین بیماری پوستی در کشور
علت و درمان بیماری پوستی آکانتوزیس نیگریکانس
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم
- برچسبها
- بیماری اینترتریگو
دیدگاه ها