
واژینیسموس چیست و چگونه درمان میشود؟
واژینیسموس چیست؟
واژینیسموس یک اختلال جنسی شایع در زنان است. در این عارضه ماهیچههای واژن به هنگام نزدیکی بطور غیر ارادی منقبض و سفت میشود.با دلگرم همراه باشید.
علائم واژینیسموس
روابط جنسی و زناشویی یکی از مهمترین جنبههای زندگی مشترک است و چنانچه زوجین نتوانند به خوبی از این روابط احساس رضایت کنند نتیجه آن سردی عاطفی و رفتاری بین آنهاست. یکی از عواملی که باعث این عدم رضایت میشود مشکلات و بیماریهای جنسی است. اختلالات و مشکلات جنسی تنها گریبانگیر مردان نیست و زنان هم ممکن است مشکلات جنسی را تجربه کنند. اگرچه ناتوانی جنسی و عدم نعوظ از شایعترین مشکلات جنسی مردان است واژینیسموس را میتوان نمونهای از اختلالات جنسی شایع در زنان دانست که در این مقاله به بررسی آن میپردازیم.
واژینیسموس عبارت است از اسپاسم عضلات اطراف مدخل مهبل؛ اگر شدید باشد، ممكن است مانع از مقاربت گردد. این اختلال میتواند زنان را در تمامی سنین مبتلا كند. در این حالت هرگونه دخولی به واژن به شدت دردناک و حتی غیرممکن است، حتی انگشت خود فرد. در این مواقع معاینات زنان و زایمان هم با مشکل رو به رو میشود چون بیمار حتی از فکر اینکه وسیله معاینه به واژن وی وارد شود وحشت دارد. این مشکل ناشی از انقباض خود به خود و غیر ارادی عضلات کف لگن است و اراده فرد در آن نقشی ندارد. در برخی موارد نوع واژینیسموس به حدی شدید هست که زن از ترس اینکه ممکن است معاشقه با همسرش به دخول ختم شود هیچ لذتی از معاشقه نمیبرد و اصلا تحریک نمیشود. این انقباض به حدی شدید است که باعث بسته شدن خود به خود پاها و انقباض شدید تمام بدن، افزایش ضربان قلب ، تنفس و افت فشار خون میشود.
----------------------------------------------------------------------------------
علل واژینیسموس
تجربیات زندگی برای افراد گوناگون، متفاوت بوده است و بدن برخی زنان با واژینیسموس به انجام فعالیت جنسی واکنش نشان می دهد. مقاربت شتابزده در شب اول ازدواج و تجربه دردناک ناشی از این مسئله، ناآگاهی از آناتومی و عملکرد دستگاه تناسلی زن و نیز ناآشنایی با روش های فعالیت جنسی، از عمده ترین علت هایی هستند که باعث بروز این اختلال می شوند.
بعضی از علت های واژینیسموس در زیر آمده است:
- سابقه بیماری، جراحی و مداخلات پزشکی
- تفاوت های فرهنگی زن و شوهر درباره روابط جنسی
- ترس از آسیب و صدمه شدید در طی نزدیکی
- اطلاعات غلط و ناآگاهی درباره فعالیت جنسی یا احساس گناه در این مورد
- دریافت اطلاعات غلط از والدین و همسالان درباره روابط و فعالیت جنسی
- سابقه خشونت و سوء استفاده جنسی
- سابقه دخول ناموفق
- ترس از عفونت
- ترس از بارداری و ...
- نقش عضلات کف لگن در بروز واژینیسموس
عضلاتی که در بروز این عارضه نقشی کلیدی ایفا می کنند، دسته ای از عضلات کف لگن هستند که به گروه پوبوکوکسیژیوس معروفند. این عضلات در عملکرد جنسی و دستگاه ادراری و خروج مدفوع در زنان، نقش عمده ای دارند. در واژینیسموس، همراهی ذهن و بدن با یکدیگر، موجب ایجاد پاسخ شرطی عضلات می شود و بدن با انقباض این ماهیچه ها، لگن را از آسیب فرضی ناشی از نزدیکی حفظ می کند.
----------------------------------------------------------------------------------
انواع واژینیسموس
زنان ممکن است در هر سن و مرحله ای از زندگی شان، واژینیسموس را تجربه کنند. این عارضه براساس زمان شروع و بروز درد و گروه عمده اولیه و ثانویه تقسیم بندیی می شود. واژینیسموس اولیه به مواردی اطلاق می شودکه زن در اولین تجربه جنسی دچار انقباض واژن شود و مرد در هنگام دخول با مانع مواجه می شود.
این عارضه، علت مشکلی به نام ازدواج به وصال نرسیده است که در طی آن زوج هرگز موفق به نزدیکی نشده اند. زنان دچار این عارضه ممکن است در هنگام معاینه واژینال نیز دچار انقباضات مشابهی شوند. واژینیسموس ثانویه، به تجربه انقباضات واژن بعد از یک دوره رابطه جنسی موفق گفته می شود و زن ممکن است پس از سال ها انجام رابطه جنسی بر اثر مشکلی مانند عفونت و واکنش های روانینسبت به همسر و فعالیت جنسی، دچار درد و انقباض در هنگام دخول شود. ممکن است علت اولیه درمان شود یا بهبود یابد اما واژینیسموس ناشی از آن همچنان باقی بماند و دخول را دردناک یا غیرممکن سازد یا حتی در رسیدن فرد به ارگاسم، اختلال ایجاد کند.
----------------------------------------------------------------------------------
پیشگیری از واژینیسموس
معاينه لگن به وسيله يك پزشك و مشاوره قبل از شروع فعاليت جنسيی
----------------------------------------------------------------------------------
عواقب مورد انتظار
در صورتي كه علت زمينهاي را بتوان علاج كرد يا از طريق درمان طبي يا مشاوره رواني بتوان يك روش براي كنار آمدن ابداع كرد، قابل علاج است.
عوارض احتماليی
تروماي رواني به خاطر احساس گناه، اضطراب، كاهش اعتماد به نفس و احساس بيكفايتي يا مشكلات بينفردي در نتيجه اين اختلال
----------------------------------------------------------------------------------
درمان واژینیسموس
آزمونهاي تشخيصي ميتوانند شامل معاينه لگن براي رد كردن اختلالات فيزيكي باشند (ممكن است براي معاينه دقيق احتياج به داروهاي خوابآور باشد). سابقه جنسي مهم است و شامل تجارب زودهنگام در كودكي، پاسخهاي جنسي قبلي و فعلي، روشهاي ضد بارداري، اهداف توليدمثلي، احساس در قبال همسر و مشخصاتي در مورد دردي كه تجربه ميكنيد، خواهد بود.
درمان در ابتدا متوجه هرگونه مشكل طبي و سپس كاهش اسپاسمهاي عضلاني و مشكلات رواني خواهد بود.
براي اسپاسمهاي عضلاني، يك نوع درمان شامل گشاد كردن ملايم و تدريجي مدخل مهبل با گشادكنندههاي لاستيكي يا شيشهاي است. احتمالاً درمان در مطب 3 بار در هفته لازم خواهد بود و بايد در منزل حداقل 2 بار در روز تمرين كنيد.
قبل از اتساع يا تلاش براي مقاربت، به مدت 15-10 دقيقه در وان آب داغ بنشينيد. حمام گرفتن غالباً عضلات را شل ميكند و ناراحتي را تسكين ميدهد. هروقت مفيد باشد، حمام را تكرار كنيد.
علاوه بر درمان با گشاد كردن يا در صورتي كه موفقيتآميز نباشد، رواندرماني يا مشاوره توصيه ميگردد. اين امر ميتواند شامل تمركز حس و بهبود روابط با همسر، همراه با درمان براي حل هرگونه تعارض در زندگي شما باشد.
قبل از تلاش براي مقاربت، شما و همسرتان بايد از يك نرمكننده مثل ژل مهبلي K-Y يا روغن بچه استفاده كنيد.
داروها
معمولاً براي واژينيسموس دارو لازم نيست ولي خوابآورها يا آرامبخشهاي خفيف ممكن است به مدت كوتاه تجويز شوند.
فعاليت
محدوديتي وجود ندارد.
رژيم غذايي
رژيم غذايي خاصي ندارد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر خود يا عضوي از خانوادهتان علايم واژينيسموس را داشته باشيد.
اگر عليرغم درمان پس از 3 هفته علايم بهبود نيابند.
----------------------------------------------------------------------------------
نقش همسران در درمان واژینیسموس
حضور زوج همراه با یکدیگر برای درمان این اختلال در مرکز مشاوره و مطب ضروری و نقش مردان بسیار اساسی است. مردان در بسیاری از موارد می توانند به کمک همسر خود بشتابند. آنها باید بدانند این اختلال براساس منابع علمی و فقهی، به هیچ وجه دلیلی برای عدم تمکین زن نیست، بلکه این انقباضات به صورت غیرارادی و نه به اراده شخصی رخ می دهد و زن پس از یک دوره درمان با حمیات همسر می تواند به راحتی از فعالیت جنسی با همسرش لذت ببرد.
بنابراین مردان به هیچ وجه نباید همسرشان را به طلاق دادن تهدید کنند. این تهدیدها باعث تشدید انقباض عضلات و گاهی اختلال میل یا حتی بروز بیزاری جنسی در زن می شود که درمان آن بسیار مشکل تر و پیچیده تر از درمان واژینیسموس است.
اگر مرد از رابطه جنسی خود را کنار بکشد یا به دلیل ترس از آزار همسرش تمایلی به انجام فعالیت جنسی نشان ندهد، نه تنها همسرش برای ادامه درمان انگیزه کافی نخواهد داشت، بلکه خودش نیز به مرور زمان دچار انواعی از اختلالات نعوظ می شود. بنابراین مرد باید با تاکید بر ادامه درمان، زن را در هر مرحله تشویق کند زیرا ادامه زندگی بدون فعالیت جنسی در طولانی مدت منجر به بروز اختلافات زناشویی خواهد شد.
منبع:ستاره،بیتوته
----------------------------------------------------------------------------------
مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی