پیشگیری و درمان عفونت پروستات در آقایان

عفونت پروستات (پروستاتیت) چیست؟

پروستاتیت به التهاب و ورم غده پروستات گفته می شود که در واقع عفونت غده پروستات است که به طور معمول در میان مردان جوان تا میانسال رایج است. از جمله علائم اولیه آن می توان به عفونت مثانه اشاره کرد که در صورت عدم رسیدگی به موقع می تواند به سایر اندام های هم جوار و مجاری ادراری سرایت کرده و این اعضا را نیز به خود درگیر کند.
بروز این بیماری علل متعددی را در پی دارد که از جمله آن ها می توان به عفونت باکتریایی اشاره داشت. بسته به علت بروز این بیماری، علائم آن نیز می ‌تواند به مرور یا به صورت ناگهانی پدیدار می شود.
این بیماری باید از سایر فرم‌های پروستاتیت، نظیر پروستاتیت میکروبی مزمن و همچنین از سندرم مزمن درد لگنی که CPPS نامیده می‌شود تمایز داده شود. هنگام عمل جنسی پروستات با انقباض مقدار زیادی در حدود 20 تا 30 درصد به ترشحات انزال، اضافه می‌کند. در حقیقت 20 تا 30 درصد حجم منی مربوط به ترشحات پروستات می‌باشد.

علائم عفونت پروستات

• تب و لرز
• درد لگن
• ادرار کردن دردناک
• خون در ادرار
• ادرار بدبو
• کاهش فشار ادرار
• عدم تخلیه کامل ادرار
• اشکال در دفع سریع ادرار
• تکرر ادرار
• انزال دردناک به هنگام رابطه جنسی
• خون در انزال
• درد مثانه و درد در ناحیه ژنیتال، بیضه یا مقعد

اگر شما تجربه درد لگن، ادرار کردن سخت یا دردناک، یا ارگاسم و انزال دردناک دارید، حتما به دکتر خود مراجعه کنید. بعضی از انواع پروستاتیت اگر درمان نشوند، می تواند منجر بدتر شدن عفونت یا دیگر مشکلات سلامتی شود.
هر میکروبی که باعث عفونت ادراری می‌شود می‌تواند باعث پروستاتیت حاد شود.
میکروب‌های شایع در ایجاد این بیماری اشرشیاکلی و پروتئوس می‌باشند. بعضی میکروبهایی که باعث بیماری مقاربتی می‌شوند، نظیر گونوره یا کلامیدیا می‌توانند باعث پروستاتیت حاد نیز بشوند.

پروستاتیت چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک بعد از اطلاع از علائم بیمار بوسیله یافته هایی که در معاینه بالینی بدست می آورد بیماری را تشخیص می دهد.ممکن است آزمایشات خون و ادرار هم برای تعیین نوع پروستاتیت لازم باشد.

انواع پروستاتیت (عفونت پروستات)

این بیماری بر اساس نشانه‌ها و آزمایشات انجام شده توسط پزشک، به چهار نوع تقسیم بندی می‌شود: نوع حاد، التهابی بدون علامت، پروستاتیت مزمن باکتریایی، پروستاتیت مزمن بدون دلایل باکتریایی.

نوع حاد:

این نوع از این بیماری دارای علائمی شبیه به آنفولانزا می‌باشد که همزمان با شروع عفونت، علائمی همچون تب و لرز و حالت تهوع و استفراغ به همراه دارد که معمولا با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. این بیماری اغلب توسط انواع باکتری‌ها به وجود می‌آید و عفونت ممکن است از زمانی شروع شود که باکتری توسط ادرار به داخل غده پروستات نفوذ کند. پروستاتیت حاد ممکن است به پروستاتیت مزمن یا آبسه پروستات تبدیل شود که در این شرایط جهت تخلیه‌ی آبسه پروستات نیاز به جراحی می‌باشد.

پروستاتیت التهابی بدون علامت:

همانگونه که از عنوان این بیماری پیداست، این نوع از التهاب و ورم غده پروستات بدون علائم بیان شده در بالا می‌باشد و تشخیص آن معمولا در بررسی نتایج آزمایش‌های دیگر صورت می‌گیرد. معمولا این نوع از این بیماری نیاز به درمان خاصی ندارد.

التهاب مزمن باکتریایی:

نوع شایع پروستاتیت مزمن باکتریال، میکروب اشرشیاکلی می‌باشد. بر اثر این بیماری سلول‌های سفید خون (گلبول‌های سفید) در ادرار و خون افزایش می‌یابند و در طول این مدت علائم باکتری در ادرار افزایش می‌یابند. این نوع بیماری، ناشی از عفونت طولانی مدت پروستات می‌باشد. از هر ده مرد یک الی دو نفر (بیشتر دز رده‌ی سنی 30 الی 50 سال) در طول زندگی خود مبتلا به این نوع از عفونت پروستات می‌شوند. پروستاتیت مزمن باکتریایی به کمک داروهایی مثل ایبوپروفن و ایندومتاسین قابل درمان است.

التهاب مزمن بدون دلایل باکتریایی:

این بیماری اغلب مربوط به پروستاتیت مزمن باکتریایی یا سندرم لگن دردناک مزمن می باشد. این بیماری حداقل ۳ ماه طول می کشد و اغلب افراد مبتلا به این بیماری، درگیر این نوع می‌شوند. در برخی آقایان تمامی علائم در طول زمان یک شکل است. علائم این نوع بصورت دوره‌ای گاهی شدید و گاهی خفیف می‌شوند که ممکن است در طول زمان و بدون درمان بهبود یابد.
​

✅ پروستاتیت حاد (عفونت حاد پروستات)

✅ پروستاتیت بدون علامت التهابی (وجود التهاب در نمونه‌برداری پروستات)

✅ پروستاتیت عفونی مزمن (عفونت ادراری عود شونده و یاعفونت مزمن پروستات)

✅ پروستاتیت غیر میکروبی مزمن یا سندرم درد لگنی مزمن (درد یا ناراحتی در ناحیه لگن حداقل از سه ماه قبل همراه با علائم ادراری و اختلال جنسی)

آیا التهاب پروستات درمان می شود؟

جواب مستقیم این سوال بله است. در صورت تشخیص به موقع این بیماری به راحتی درمان می شود. درمان پروستاتیت معمولا با مصرف آنتی بیوتیک برای چند هفته شروع می شود.
اگر بهتر شدید، باید دارو را 2 تا 3 ماه مصرف کنید. اگر در هنگام مصرف آنتی بیوتیک بهتر نشدید، آزمایش های بیشتری انجام می شود.

درمان پروستاتیت مزمن

ممکن است لازم باشد بیش از یک درمان را امتحان کنید. درمان استانداردی که برای همه مردان، به خوبی جواب دهد، وجود ندارد.

داروی درمان پروستاتیت چیست؟

قدم اول مصرف آنتی بیوتیک ها است. اگر علائم بهبود نیافت، درمان با این داروها معمولا متوقف می شود. یکی از راهکار های شناخته شده استفاده از سفکسین برای درمان پروستاتیت است.
اگر اسپاسم عضلانی سبب درد و یا مشکلات ادراری شود ممکن است شل کننده های عضلانی و آلفا-بلاکرها تجویز شوند.
داروهای کاهنده ی التهاب، مانند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، ممکن است درد را کاهش دهند.
ممکن است از داروهایی که باعث کند شدن رشد پروستات می شوند مثل مهارکننده های 5-آلفا ردوکتاز، استفاده شود.

درمان خانگی التهاب پروستات

پس از شروع درمان دارویی، ادامه درمان پروستاتیت به صورت خانگی پیگیری می شود. در این شرایط برای کاهش نشانه ها و درد و تسریع بهبودی موارد زیر به بیمار پیشنهاد می شود:

✅ فیزیوتراپی، ورزش، و یا ماساژ درمانی ممکن است به برخی از مردان کمک کند.

✅ مشاوره، بیوفیدبک، یا تکنیک های آرامسازی ممکن است به کاهش استرس و جلوگیری از درد کمک کنند.

✅ بعضی از عصاره های گیاهی مانند عصاره ی گرده ی زنبور عسل (سرنیلتون) یا کورستین (پروستا-کیو) ممکن است کمک کننده باشند.

درمان پروستاتیت حاد

هدف از درمان پروستاتیت حاد، درمان عفونت و پیشگیری از عوارض آن است. پروستاتیت باکتریال حاد با آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد درد و تب برها، ملین ها، مایعات و استراحت درمان می شود.

اگر شما قادر به ادرار کردن نیستید یا نیاز به دریافت آنتی بیوتیک های داخل وریدی دارید، ممکن است مدت کوتاهی برای درمان در بیمارستان بستری شوید.

مدت درمان التهاب پروستات

اکثر مردان سریع بهبود میابند. درمان (معمولا در خانه) 4 تا 6 هفته طول می کشد. در این دوره مصرف داروها باید ادامه پیدا کند.

پروستاتیت باکتریال مزمن

درمان پروستاتیت باکتریال مزمن با هدف درمان عفونت و پیشگیری از عوارض انجام می شود. آنتی بیوتیک ها برای 6 تا 12 هفته داده می شوند. در صورت بروز عفونت، ممکن است درمان آنتی بیوتیکی طولانی مدت مورد نیاز باشد.

سنگهای پروستات آلوده می توانند عفونت ایجاد کنند و درمان را مشکل تر کنند. ممکن است برای برداشتن سنگ به جراحی نیاز باشد.
اگر مشکلات مجاری ادراری، مانند تنگی گردن مثانه یا پیشابراه، دلیل ایجاد پروستاتیت باشند ممکن است به جراحی نیاز باشد.
جراحی برداشتن پروستات (پروستاتکتومی) برای عفونت های مکرر به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان آخرین درمان مطرح است.

آیا ورزش برای بهبود التهاب پروستات مفید است؟

مطالعات بیشماری نشان داده اند که ورزش می تواند از بزرگ شدن پروستات جلوگیری و به مدیریت علائم بزرگی خوش خیم پروستات یا همان هایپرپلازی خوش خیم کمک کند. یک آزمایش شامل ۴۳٫۰۸۳ مرد، رابطه بین فعالیت بدنی و التهاب خوش خیم پروستات را مورد بررسی قرار داد.
نتایج حاکی از آن است که مردانی که فعالیت بدنی متوسط یا جدی دارند؛ در مقایسه با افراد کم تحرک برای طولانی مدت، احتمال کمتری برای ابتلا به بزرگی خوش خیم پروستات دارند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

درمان های خانگی و تغییر در شیوه زندگی که می تواند به بهبود پروستاتیت کمک کند عبارتند از:

1. قرار گرفتن در آب گرم (مثل وان حمام)
2. محدود کردن و یا مصرف نکردن الکل، کافئین و خوراکی های پر ادویه و تند و اسیدی.
3. نشستن بر روی بالش و کوسن های بادی برای کاهش فشار بر روی پروستات.
4. اجتناب از دوچرخه سواری و یا استفاده از لباس های مخصوص دوچرخه سواری که دارای پد محافظ هستند و یا تنظیم کردن زین دوچرخه.