درمان تنبلی (نارسایی) کلیه در طب ایران

تشخیص و درمان نارسایی کلیه

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای تشخیص و درمان نارسایی کلیه آشنا شوید.

نارسایی حاد کلیه

زمانی رخ می دهد که کلیه ها به طور ناگهانی نتوانند مواد زائد را از خون جدا و فیلتر کنند. وقتی کلیه ها نتوانند خون را تصفیه کنند، مقادیر خطرناکی از مواد زائد در خون جمع می شود و تعادل شیمیایی خون به هم می ریزد.

چه عواملی در نارسایی کلیه نقش دارند؟

نارسایی کلیه ۲ نوع دارد؛

1. نارسایی حاد ، کلیه‏‌ها ناگهانی و به دلیل وجود جراحت در اثر تصادف، سوختگی، ضربه و... عملکرد خود را از دست می‌‏دهند.

2. نارسایی مزمن کلیه که مهم‌ترین عوامل ایجادکننده آن دیابت یا بیماری قند و سپس فشارخون بالاست، فرد در طولانی‏ مدت دچار مشکلات کلیوی می‌شود، اما تا وقتی که فرد آزمایش ندهد و سطح ترکیب‌های دفعی مانند اوره، کراتین و اسیدوز ادرارش که در بیماری‏های کلیه افزایش می‌‏یابند، معلوم نشود، متوجه بیماری خود نخواهد شد.

این بیماری چه علائمی در بدن ایجاد می‌‏کند؟

• خستگی
• پرفشاری خون
• ورم چشم‏‌ها و دست و پا‌ها
• کم ‏خونی
• شب ادراری
• کاهش اشتها
• خارش‏های پوستی

راه های تشخیص نارسایی حاد کلیه

اگر علائم نارسایی حاد کلیه در شما دیده شود، پزشک آزمایشات و روش های زیر را برای بررسی علت بیماری شما تجویز خواهد کرد:

1. اندازه گیری میزان ادرار دفع شده از بدن در طی یک روز
2. آزمایش ادرار
3. آزمایش خون برای سنجش میزان اوره و کراتینین
4. آزمایشات تصویربرداری مثل سونوگرافی و رادیولوژی کامپیوتری (توموگرافی)
5. نمونه برداری از بافت کلیه برای آزمایش

درمان نارسایی حاد کلیه

برای درمان نارسایی حاد کلیه باید در بیمارستان بستری شوید. مدت زمان بستری شدن در بیمارستان بستگی به علت بیماری و سرعت بهبودی کلیه ها دارد.

درمان نارسایی حاد کلیه شامل تشخیص و شناخت مشکلی است که باعث آسیب کلیه ها شده است. نوع درمان هم بستگی به علت بیماری دارد.

عوارض بیماری نارسایی حاد کلیه

پزشک علاوه بر درمان علت بیماری، از بروز عوارض آن پیشگیری می کند و به کلیه ها فرصت می دهد تا بهبود یابند. درمان هایی که از بروز عوارض جلوگیری می کنند عبارتند از:

• بهبود تعادل مایعات در خون

اگر کمبود مایعات در خون باعث نارسایی حاد کلیه شده باشد، پزشک تزریق وریدی مایعات (مثل زدن سرم) را توصیه می کند.اگر نارسایی حاد کلیه باعث احتباس و تجمع مایعات در بدن و در نیتجه ورم دست ها و پاها شود، پزشک مصرف داروهای دیورتیک (ادرار آور) را توصیه می کند تا مایعات اضافی از بدن خارج شوند.

• مصرف دارو برای کنترل مقدار پتاسیم خون

اگر کلیه ها نتوانند به خوبی پتاسیم را از خون جدا کنند، میزان پتاسیم خون بالا می رود. لذا پزشک مصرف داروهایی را برای جلوگیری از افزایش پتاسیم خون برای بیمار تجویز می کند.مقادیر زیاد پتاسیم در خون باعث بی نظمی ضربان قلب (آریتمی) خطرناک و ضعف عضلات بدن می شود.

• مصرف دارو برای تامین کلسیم خون

اگر در اثر نارسایی حاد کلیه، میزان کلسیم خون خیلی پایین بیاید، پزشک تزریق کلسیم را توصیه خواهد کرد.

• دیالیز کلیه ها برای سم زدایی از خون

اگر در اثر نارسایی حاد کلیه، سموم در خون انباشته شوند، برای دور کردن سموم و مایعات اضافی از بدن نیاز به همودیالیز خواهید داشت تا اینکه کلیه ها بهبود یابند. همچنین برای کاهش پتاسیم خون نیاز به دیالیز می باشد.

در طی فرآیند دیالیز یک دستگاه، خون را از بدن به سمت یک کلیه مصنوعی می برد و بعد از جدا شدن مواد زائد، مجددا خون به سمت بدن برمی گردد.

درمان های خانگی نارسایی حاد کلیه

در طی بهبودی نارسایی حاد کلیه، پزشک رژیم غذایی خاصی را برای حفظ کلیه ها و کاهش کار آنها توصیه می کند.

ممکن است نیاز باشد نزد یک متخصص یا کارشناس تغذیه بروید تا رژیم غذایی مناسبی برای شما بنویسد.

بسته به شرایط بیماری شما، متخصص تغذیه موارد زیر را توصیه می کند:

1- مواد غذایی کم پتاسیم را مصرف کنید

سیب، کلم پیچ، لوبیای سبز، انگور و توت فرنگی میزان پتاسیم کمی دارند.

موز، پرتقال، سیب زمینی، اسفناج و گوجه فرنگی پتاسیم زیادی دارند.

2- از مصرف غذاهای شور و پرنمک خودداری کنید

برای کاهش سدیم خون باید از مصرف غذاهایی که نمک به آنها اضافه شده است خودداری کنید، مثل سوپ آماده، فست فودها، کنسروها، مواد غذایی فریز شده و آماده مثل شنسل آماده. همچنین مصرف تنقلات شور، کنسرو سبزیجات و غذاهای گوشتی آماده و پنیر ممنوع است.

آیا با رژیم غذایی می‌‏توان به این افراد کمک کرد؟

بله. بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی باید زیر نظر متخصص تغذیه رژیمی دریافت کنند که بتواند سیر بیماری را رو به بهبود ببرد یا پیشرفت آن را به تعویق بیندازد. هدف از رژیم‏درمانی بیماران کلیوی، این است که کار فرد به دیالیز کشیده نشود بنابراین باید میزان پروتئین، انرژی، سدیم، پتاسیم و فسفر رژیم غذایی این بیماران به دقت تنظیم شود و اولین نکته مهم رژیم غذایی بیماران، تنظیم پروتئین آن است. مقدار پروتئین فردی که دچار نارسایی مزمن کلیه شده و هنوز به مرحله دیالیز نرسیده، با فردی که به مرحله دیالیز رسیده است، تفاوت دارد.

به این صورت که باید دریافت پروتئین رژیم غذایی‏اش بسیار محدود شود تا سطح ترکیب‌های اوره، کراتینین و اسیداوریک خونش افزایش نیابد. به همین دلیل در ‌‌نهایت حدود ۴۰ تا ۵۰ گرم پروتئین حیوانی در رژیم بیمار قرار می‌‏دهیم ولی افرادی که به مرحله دیالیز می‌‏رسند، چندان محدودیت پروتئین ندارند زیرا دستگاه دیالیز مواد دفعی موجود در خون را دفع می‌‏کند پس باید مقدار پروتئین دریافتی این بیماران بیشتر باشد.

دومین عامل، سدیم است. همان‌طور که می‌‏دانید نمک از دو جزء کلر و سدیم تشکیل شده است. سدیم عامل اصلی فشارخون بالاست. دریافت سدیم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در مرحله پیش از دیالیز یا مرحله دیالیز تفاوتی ندارد و باید به ۲ هزار تا ۳ هزار میلی‏گرم در روز محدود شود. در صورتی که بیمار فشارخون داشته باشد و دچار تجمع مایع در بدن شده باشد یا به نارسایی احتقانی قلب مبتلا باشد، میزان دریافتی سدیم رژیمش نباید از ۲ هزار میلی‏گرم در روز بیشتر شود. علاوه بر این، بسیاری از مواد غذایی مانند انواع پنیر‌ها، سوسیس و کالباس، غذاهای کنسروی، آجیل‏های شور و... حاوی سدیم بالایی هستند و نباید مصرف شوند.

پتاسیم و فسفر در بیماران نارسایی کلیه

پتاسیم یک ماده معدنی است که در میوه‏‌ها و سبزی‌ها به مقدار فراوان یافت می‌‏شود. بیمارانی که به نارسایی مزمن کلیه مبتلا هستند و میزان دفع ادرار آن‌ها کافی است یا حجم ادرار روزانه‏شان بیش از یک لیتر است، محدودیت زیادی برای مصرف پتاسیم ندارند.

این افراد می‌‏توانند روزانه تا ۳ هزار میلی‏گرم پتاسیم استفاده کنند ولی باید مقدار پتاسیم دریافتی بیمارانی که در مرحله آخر نارسایی مزمن کلیه هستند، محدود شود. گروه سبزی‏‌ها، میوه‏‌ها، شیر و فراورده‏های گوشتی و غلات سبوس‏دار غنی از پتاسیم هستند. میزان فسفر نیز در رژیم غذایی بیماران پیش از دیالیز و بیمارانی که مرحله دیالیز را می‌‏گذرانند، متفاوت است.

مصرف فسفر در بیماری که اوره و کراتینین خونش بالا رفته ولی هنوز به مرحله دیالیز نرسیده، محدود‌تر از بیماری است که دیالیز می‌‏کند. این میزان حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‏گرم در روز است. غذاهایی مانند شیر، ماست، بستنی، پنیر، دوغ، کشک و خامه، نان‏های سبوس‏دار، حبوبات مثل لوبیا، عدس و لپه، نوشابه‏های حاوی اسیدفسفریک مانند نوشابه‏های سیاه یا کولادار، برخی از ماهی‏‌ها، آجیل‏‌ها و مغز‌ها، گوشت امعاء و احشاء مثل دل، قلوه، جگر و مغز فسفر بالایی دارند و بیماران کلیوی باید در مصرف آن‌ها دقت داشته باشند.

آیا میزان مایعات دریافتی در این بیماران هم مهم است؟

اگر بیمار کلیوی ادم یا تجمع مایعات در بدن نداشته باشد، می‌‏تواند به‌قدر احتیاجش یعنی به اندازه‏ای که رفع تشنگی کند، مایعات دریافت کند ولی اگر بیمار دچار ادم به‌خصوص در قسمت‏های انتهایی بدن مثل ادم ناحیه مچ شده باشد، باید مقدار کمی مایعات دریافت کند که میزان آن را متخصص تغذیه تعیین خواهد کرد.

نکته:

افراد مبتلا به نارسایی کلیه هیچ‌گاه نباید در ظرف‏های آلومینیومی غذا بخورند زیرا آلومینیوم برایشان سم است. چربی‏های دریافتی این بیماران باید از روغن‏های مفید مایع مانند کانولا تامین شود زیرا بیشتر بیماران کلیوی کلسترول و تری‏گلیسرید بالایی دارند. حرارت پخت غذای بیماران نیز نباید خیلی زیاد باشد زیرا حرارت بالا باعث تخریب روغن می‌‏شود.