ترس از تنهایی در کودکان
همه کودکان در چند مقطع سنی در زندگیشان دچار ترس و وحشت می شوند و این معمولاً یک بخش طبیعی از رشد آنها محسوب می گردد.
این ترس ها در صورتی غیر طبیعی هستند که به صورت دائمی و به مدت طولانی در کودک باقی بمانند یا ذهن کودک را به طور کامل اشغال کنند، که این ترس در تمام فعالیت های عادی آنها مداخله داشته و تأثیر می گذارد و اگر کودک نتواند از آن رهایی یابد مبتلا به بیماری تشویش که همان ترس بی مورد و بی اساس است می گردد.
برای مثال در یک کودک ۲ ساله ترس از نشستن روی لگن دستشویی، طبیعی است ولی در یک کودک ۸ ساله همان ترس کاملاً غیرعادی و بی اساس است.
چند دعای قوی و مجرب برای رفع ترس نوزادان در خواب و بیداری
علت ترس کودکان از تنهایی
برخی دلایل ترس کودک از تنهایی :
- ژنتیک
- تنبیههای غلط
- عوامل عاطفی و روانی ( کودکی که در خانواده، مدرسه یا اجتماع هویت خاصی ندارد و کسی برایش احترامی قائل نیست )
- واکنش شدید اطرافیان به پدیده ها
- تماشای فیلم و صحنه های ترسناک
- توقعات نابجای والدین از کودک
- نگفتن حقیقت به کودک درمورد مواجه با موقعیت های جدید
- تهدید شدن توسط اطرافیان
ترس کودکان از تنهایی خوابیدن
سن تنها خوابیدن کودک زمانی است که والدین کودک خود را از شیر خوردن گرفته اند و کودک توانایی راه رفتن دارد . بهترین سن تنها خوابیدن کودکان سن ۳ الی ۴ سالگی است تا در کودک حس استقلال و اعتماد به نفس تقویت شود و از وابستگی وی به والدین کاسته شود .
این محدوده سنی امن ترین زمان برای جدا کردن محل خواب کودک از والدین است . هرچه کودک از این سن فاصله بگیرد ، جدایی محل خواب آن دشوارتر می شود . چرا که وابستگی بیش از حد و سایر عوامل باعث می شود که کودک شما از تنها خوابیدن اجتناب کند و هراسان باشد .
کودکانی که از تنهایی می ترسند ، معمولا بیش از حد به والدین میچسبند و به آسانی از آنان جدا نمیشوند. آنها به هیچ عنوان دوست ندارند پدر و مادرشان از اتاق بیرون بروند.
به مرور زمان این وابستگی به شکل طبیعی کاهش پیدا میکند مگر آنکه والدین این مسئله را تشدید کنند مثلا والدین برای جلوگیری از واکنشهای هیجانی کودک و پرهیز از تکرار آن کار و زندگی خود را تعطیل کنند.
درمان ترس از تاریکی و تنهایی در کودکان
ترس از تاریکی حدود ۲ تا ۳ سالگی ظاهر می شود. و بین کودکان متفاوت است. یک شب از هیولا و شب دیگر از دزد یک شب از جن و……. می ترسند.
معمولاً اطمینان دادن به کودک مانع تشدید و مزمن شدن ترس می شود، اما گاهی ترس در کودک باقی می ماند، در این صورت پیشنهادهای زیر شما را در غلبه بر مشکل یاری خواهند داد:
- درباره ترس بحث کنید. هیچ گاه روی احساساتی مثل ترس، سرپوش نگذارید، بلکه به آن اعتراف کنید زیرا به نظر کودک واقعی می آید.
- به او اطمینان دهید چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، اما احساسات او را به عنوان احمقانه یا بچگانه بودن مسخره نکنید.
- سوال کنید در تاریکی از چه چیزی می ترسد؟ در یک اتاق تاریک کنار او بنشینید و بخواهید علت ترس خود را شرح دهد.
- کودک را در برابر ترس مقاوم کنید: مجموعه ای از بازی ها می توانند کودک را به تاریکی عادت دهند. به برخی از این بازی ها توجه کنید. دنبال بازی، شما راهنما باشید و از کودک بخواهید شما را دنبال کند. بهتر است با دستتان او را راهنمایی کنید. ابتدا بازی را در روشنایی انجام دهید و فقط گاهی وارد تاریکی شوید، اما بتدریج مدت زمان بیشتری را در تاریکی بگذرانید. اگر کودک خواست جای خود را با او عوض کنید.
- همراه با فرزندتان در یک محل تاریک بایستید و تا عدد ۳ بشمارید. کم کم این زمان را طولانی تر کنید، تا به ۶۰ ثانیه برسد. او را از صمیم قلب تحسین کنید. بتدریج صدایتان را پایین تر بیاورید. برای یک کودک بزرگ تر می توانید این زمان را تا چند دقیقه نیز افزایش دهید.
- در تاریکی بازی های مختلفی انجام دهید مثلا گرگم به هوا بازی کنید. هر کدام به نوبت گرگ شوید و در حین بازی حسابی سروصدا کنید.
- روی میز پتویی بیندازید و به کودک اجازه دهید تا به زیر آن برود و برایش در و پنجره درست کند این مکان فضای مناسبی برای بازی کردن در تاریکی است. با او قایم باشک بازی کنید، یا شیء خاص را در یک مکان تاریک مخفی کنید و از او بخواهید آن را پیدا کند تا در این صورت یک علامت مثبت به دست آورد. می توانید برای هر سه علامت مثبت هدیه ای کوچک به او بدهید.
- به کودک اطمینان دهید که در تاریکی خطری او را تهدید نمی کند.
- شب، قبل از خواب درها و پنجره ها را با همکاری کودک قفل کنید. توضیح دهید که دزد بندرت به خانه ای که کسی در آن است وارد می شود و همین طور بگویید که اگر دزدی وارد خانه شود، شما زودتر بیدار خواهید شد.
- همراه با کودکتان درحالیکه یک چراغ قوه در دست دارید، به اتاق تاریکی وارد شوید و نقش کاوشگر را بازی کنید.
- به کودک آموزش دهید در تاریکی با خودش صحبت کند. وقتی او جمله هایی نظیر من نمی ترسم و هیچ چیز نمی تواند به من صدمه بزند را تکرار کند می تواند خودش را شجاع بداند.
- هرگاه کودک را در غلبه بر ترسش موفق دیدید موفقیت او را تحسین کنید. مثلا یک چراغ قوه به دست کودک بدهید. برای شب اول ۲ دقیقه در تاریکی کافی است، اما هر شب یک دقیقه به این زمان بیفزایید. این کار را تا آنجا ادامه دهید که کودک بتواند قبل از به خواب رفتن براحتی در رختخوابش دراز بکشد.
- محل خواب فرزند خود را تاریک نگذارید .
سخن پایانی : بیشتر بچه ها با حمایت والدین خود، میتوانند با ترس های عادی مقابله میکنند. بعضی از بچه ها ترسهای قویتر و پایداری را تجربه میکنند و به کمک بیشتری نیاز دارند.
اگر ترسها شدید باشد یا کودک را از انجام کارهای عادی روزمره باز دارد، ممکن است نشانه ای از یک اختلال اضطرابی باشد. در صورت ترس شدید فرزندتان، حتما با یک روانشناس کودک خوب مشورت کنید.
- برچسبها
- روانشناسی کودکان
دیدگاه ها