نقش تربیت و رفتار مادر در شکل گیری شخصیت پسر

توصیه هایی در مورد رفتار مادر با پسر

مادران در برخورد با پسران خود لازم است یکسری نکات را رعایت کنند تا بتوانند ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کنند. ارتباط سالم بین مادر و فرزند از آن جهت اهمیت دارد که اساس تمام روابط بعدی را در زندگی فرد تشکیل می‌دهد.

زیرا ارتباط با مادر، مفهوم دلبستگی در سطح روان فرد را نیز شکل می‌دهد. نقش مادر در تربیت فرزندان با توجه به جنسیت آن‌ها جایگاه متفاوتی پیدا می‌کند، اما در رابطه با پسران، مادر نقش مهم‌تری در شکل دهی خودباوری و اعتماد به نفس بازی می‌کند.

تاثیر مادر بر پسر آنقدر زیاد است که در اکثر موارد نیمی از خصوصیات پسر دقیقا شبیه مادرش می شود. بر عکس تصورات بعضی ها که فکر می کنند رابطه پدر و پسر بهتر از مادر و پسر است به شما بگوییم که پسر ها به شدت به مادرانشان وابسته می شوند و از آن ها الگو می گیرند.

پس نقش مادر در تربیت پسر بسیار مهم است و در شکل گیری هویت او تاثیر زیادی دارد. مادران عزیز تصمیم با شماست. اینکه دوست دارید پسری شجاع و جسور تربیت کنید یا فردی ضعیف و لوس تحویل اجتماع دهید کاملا به شما و نوع تربیتتان بستگی دارد.

وظیفه مهم مادر در تربیت پسر

شما به عنوان مادر باید برای برقراری ارتباطی سالم و کامل به نکاتی توجه نمایید. اگر با وجود رعایت این نکات هنوز هم در ارتباط با او با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنید، قبل تشدید کشمکش، موضوع را با کمک مشاوره خانواده حل نمایید.

1-رفتار مادر با پسر مهربانی و صمیمیت را پرورش می دهد

مادر در خانواده منبع مهر و محبت محسوب می‌شود. فرزندان اغلب، رفتار مهربانانه و صمیمانه را از طریق همانند سازی با مادر خود یاد می‌گیرند. پسران در کنار ویژگی‌های مردانه نظیر قدرت طلبی، برای آن که بتوانند در آینده ارتباط مثبتی با دیگران برقرار کنند؛ نیاز دارند تا یکسری ویژگی‌ها و مهارت‌های زنانه را نیز تمرین کنند.

در این زمینه مادران اصلی‌ترین الگوی فرزند خود هستند و با ارتباطی که مادران با فرزند پسر خود شکل می‌دهند، در حقیقت به او کمک می‌کنند که در آینده ارتباط بهتر و سالم تری را با همسر خود شکل دهد. در واقع یک مادر خوب و نمونه در تمامی مراحل زندگی فرزند خود تمام تلاش خود را برای پرورش صمیمیت و مهربانی در فرزندان انجام می‌دهد.

2- به پسرتان بیاموزید مسئولیت رفتارهای خود را به عهده بگیرد

برخی از مادران به خاطر عشق و محبت زیادی که به فرزند خود دارند، هر زمانی که او مرتکب اشتباهی می‌شود، آن‌ها را نادیده می‌گیرند. این نادیده انگاری و عدم برخورد مناسب زمینه سازِ رفتارهای مخربی نظیر بی مسئولیتی در آینده می‌شود. در حقیقت یکی از علل بی مسئولیتی در مردان تربیت نادرست در دوره کودکی و نوجوانی است.

برای آنکه مسئولیت پذیری را در فرزند خود پرورش دهید از همان ابتدا زمانی که فرزندتان رفتار اشتباهی انجام می‌دهد به او فرصت دهید تا عواقب کارهایش را ببیند و مسئولیت آن‌ها را بپذیرد. البته این رفتار مادر با پسر باید به دور از تحقیر و سرزنش باشد. اما فراموش نکنید که برای تنبیه کودک خود نیز از روش‌های سالم استفاده نمایید.

3- به فرزند پسرتان مهارت های زندگی را آموزش دهید

مردان در اجتماع با فشارها و استرس‌های مختلفی مواجه می‌شوند. استرس‌های شغلی، مالی و مسائل مربوط به اداره خانواده از جمله مهم‌ترین این استرس‌ها هستند. آن‌ها برای آن که بتوانند در برابر عوارض استرس و فشار عصبی از خود محافظت کنند؛ باید با مهارت های زندگی و سازگاری آشنا باشند.

این مهارت‌ها معمولا از دوران ابتدایی زندگی شکل می‌گیرند و به مرور زمان تقویت می‌شوند. مادران در پرورش مهارت‌های زندگی و مهارت‌های سازگاری در فرزندان خود نقش بسزایی دارند.

مانند مورد قبل برخی از مادران از سر عشق و دلسوزی هنگامی که فرزندشان با شرایط سختی مواجه می‌شوند به جای آن که به او بیاموزند چگونه در برابر مشکلات ایستادگی کند، خودشان مسئولیت کارها را به عهده می‌گیرند تا فرزندشان متحمل سختی نشود. این رفتار مادر با فرزند پسر در دراز مدت آسیب زیادی به فرزند شما می‌زند چرا که شما آمادگی لازم برای برخورد با سختی‌ها را در او ایجاد نکرده‌اید.

در نتیجه زمانی که فرزندتان با استرس‌های شدیدتری در آینده مواجه می‌شود به دلیل فقدان مهارت‌های کافی نظیر مهارت حل مساله، ممکن است برای رفع مشکلات خود دست به رفتارهای مخربی بزند. به همین دلیل لازم است که بهترین روش تربیتی را اتخاذ نمایید.

4- به او آزادی عمل بدهید

سعی کنید که به پسرتان آزادی بیشتری بدهید. بگذارید در زندگی شکست را تجربه کنند و مشکلات خود را در زمینه‌هایی به تنهایی حل نمایند. همچنین به او بیاموزید که شهامت صحبت کردن داشته باشد و در صورتی که از چیزی ناراحت شد بتواند آزادانه ناراحتی خود را ابراز کند.

بسیاری از مادرها انتظار ندارند که فرزند پسرشان گریه کند در صورتی که این رفتار در هنگام ناراحتی یک موهبت است و آن را نباید از فرزندتان بگیرید. گاهی رفتاری را والدین ناپسند می‌دانند در صورتی که یک ویژگی محسوب می‌شود. به همین دلیل است که همواره به والدین و مخصوصا مادرها توصیه می‌کنیم که آموزش‌های لازم برای رفتار با پسر خود را دریابند.

مادر در تربیت فرزند پسرش چه نقشی دارد ؟

نقش مادر در تربیت پسر به حدی مهم است که کوچکترین بی توجهی آن ها نسبت به فرزندشان باعث می شود تا آینده آن ها را تا آخر عمر تحت تاثیر قرار دهد. اگر به کانون اصلاح و تربیت سری بزنید و با پسران بزهکار صحبت کنید متوجه می شوید که علت اصلی بزه آن ها بی توجهی والدین در تربیت فرزندان و مشکلات اقتصادی خانواده بوده است.

مهم ترین نقش مادر در تربیت پسر چیست ؟

1. اما مهمترین نقش مادر در تربیت پسر این است که او را خودساخته، قوی و مستقل تربیت کند.
2. پسری که محبت مادر را چشیده باشد به دنبال محبت در خارج از خانه نمی گردد.
3. پسری که مادرش به او یاد داده در مشکلات کوچک و بزرگ روی پای خودش بایستد، در آینده لنگ نخواهد ماند و بدون کمک دیگران بر چالش های زندگی اش غلبه خواهد کرد.
4. پسری که بداند در کجا و چگونه و با چه لحنی صحبت کند قطعا مادری داشته که تمام این جزئیات کوچک و بزرگ را از کودکی به او آموزش داده است.
5. پسری که می داند چگونه به همسرش محبت کند، مادری دارد که به او محبت کرده است.
6. پسری که مردی موفق در اجتماع شده و همسری کامل است قطعا الگوی خوبی داشته و والدین مهم ترین الگوهای او هستند.
7. پسری که احترام بزرگتر از خود را دارد در خانواده ای رشد کرده که مادر و پدرش احترام یکدیگر را دارند. مادرش احترام را برای او ترجمه کرده است.
8. پسری که دیگران را تشویق می کند یا به دیگران انرژی مثبت می دهد، قطعا مادری دارد که او را تحسین و تشویق می کند.
9. پسری که در قبال دیگران مسئولیت پذیر است و در زندگی شخصی و اجتماع خود را موظف می داند که به دیگران کمک کند، حتما مادری دارد که مسئولیت پذیری را برای او معنا کرده است.

اشتباهات بزرگ مادران در برخورد با پسران چیست ؟

• یکی از اشتباهات بزرگ مادران در برخورد با پسرانشان این است که به آن ها محبت بیش از حد می کنند. توجه خوب است اما حمایت و محبت بیش از حد آن ها اصلا توصیه نمی شود زیرا آن ها را وابسته خواهد کرد.
• دومین اشتباه بعضی مادران این است که به شدت پسرانشان را تحت فشار قرار می دهند و به قول معروف به آن ها گیر می دهند. سعی کنید مراقب آن ها باشید اما بیش از حد روی آن ها حساس نشوید و مدام دم دست آن ها نباشید.
• اشتباه سوم این است که بعضی از مادران بسیار سختگیر و بعضی ها به شدت بیخیال هستند. سعی کنید در این زمینه متعادل تر باشید.

نتیجه :

توجه داشته باشید که با توجه به تمامی مواردی که اشاره شد احتمالا شما نیز به اهمیت این مسئله پی برده باشید که نقشتان به عنوان مادر تا چه میزان در آینده و رشد فرزندتان موثر است. در واقع شما به عنوان اولین معلم کودک خود شناخته می‌شوید که مفاهیم و مهارت‌های بسیاری را باید به کودکتان آموزش دهید. بسیاری از مادرها آگاهی درستی از این مسئله ندارند و با عقاید و تفکرات پوچ خود زندگی پسران خود را تباه می‌کنند.