سيدمحمد محقق داماد، فرزند سيدجعفر موسوي در سال 1325 قمري در احمدآباد اردكان يزد متولد گرديد.
وي پدرش را پيش از تولد و مادرش را در 6 سالگي از دست داد. علي رغم چنين حادثه ي غم انگيزي، آغاز به تحصيل نمود. آنگاه به يزد مهاجرت كرد و نزد اساتيد آن شهر به تكميل ادبيات و سطح پرداخت.
سپس با توصيه ي استاد گراميش شيخ غلامرضا يزدي، به قم مهاجرت كرد و در درس اساتيد بزرگ حوزه، بهره ها گرفت.
آيت اللَّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي ارادت خاصي به ايشان داشت و با وجود چنين شاگرداني، به آينده ي حوزه دلگرم بود.
همين ارادت موجب شد كه او را به دامادي خود بپذيرد و به لقب "داماد" ملقب گردد.
ايشان بسيار به تدريس اهميت ميداد. هنگامي كه در روزهاي آخر عمر در بستر بيماري قرار داشت ازاين كه نميتوانست در جلسه ي درس شركت كند، ميگريست.
اين بزرگوار پس از 75 روز بيماري، سرانجام بر اثر سكته ي قلبي در 63 سالگي دار فاني را وداع كرد و در صحن حرم حضرت معصومه(ع) به خاك سپرده شد.
