
الكساندر نيكالايويچ آستروفِسْكي، نمايشنامه نويس معروف روسي در 12 آوریل 1823م در مسكو به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات خود در رشته حقوق، به وكالت دعاوي پرداخت. وي در همين زمان به نگارش روي آورد و در ابتدا آنچه را درباره طبقه بازرگانان، محيط زندگي و خصوصيات اخلاقي آنها فراگرفت در آثارش منعكس كرد.
آستروفسكي تا آخر عمر هر سال يك كمدي منتشر كرد و خود نيز در كشور روسيه به شهرت رسيد تا جايى كه در شمار برجسته ترين نمايشنامه نويسان قرن نوزدهم و پيشگامان اعتلاي حقوق تئاتر در روسيه بود.
آستروفسكي به موازات نگارش نمايشنامه هاي كمدي و تاريخي، به موضوع و تاريخ معاصر خود نيز توجه خاص داشت و در اين زمينه نيز آثاري خلق كرد.
موضوع در نمايشنامه هاي آستروفسكي پيوسته رو به گسترش ميرود و علاوه بر طبقه بازرگانان، طبقه هاي ديگر جامعه را نيز در برميگيرد. وي در عرصه نگارش، همچون يك نقاش برجسته، جامعه عصر خويش را به نمايش ميگذاشت. بينش نيرومند، تازگي طبع و قلم وي در تبديل واقعيتهاي زندگي و اجتماع به نمايشنامه، از يك سو باعث قرار گرفتنش در جايگاه يك شخصيت استثنايى شد و از طرف ديگر، عامل تغييرات مهمي در تئاتر روسيه گرديد.
نفوذ و تاثير آستروفسكي در ادبيات و آداب و رسوم روسيه چنان اوج گرفت كه او را بزرگترين نمايشنامه نويس روسيه در دوره رئاليسم يا واقعگرايى دانسته اند.
وي همچنين در راه ايجاد تئاتري ملي، خارج از حيطه سانسور و انحصار تلاش كرد و تا رسيدن به اين هدف، اين مسير را ادامه داد.
از آستروفسكي آثار متعددي برجاي مانده كه توفان، جنگل، دختر برفي، رؤيا بر رود ولگا و قرباني آخر از آن جمله اند.
الكساندر آستروفسكي سرانجام در 14 ژوئن 1886م در شصت و سه سالگي درگذشت.