تأسيس سازمان كنفرانس اسلامي (1969م)

در نيمه دوم قرن بيستم، پس از بروز يك سلسله رويدادهاي سياسي در جهان اسلام، سران كشورهاي اسلامي به ضرورت ايجاد سازماني پي ‏بردند كه بتواند بيش از 60 كشور اسلامي را از تفرقه و اختلاف به وحدت و همبستگي برساند. سرانجام با پيشگامي سران كشورهاي عربستان، مراكش و ايران، در سال 1969م كنفرانسي از وزراي خارجه برخي از كشورهاي اسلامي در قاهره تشكيل شد و راه‏كارهاي موجود براي ايجاد سازماني با معيارهاي اسلامي را بررسي نمود.

در پي اين اجلاس، تصميم گرفته شد كه يك كميته مقدماتي، طرح‏ها را ارائه و بررسي كند. اعضاي اين كميته مقدماتي، نمايندگان دولت‏هاي ايران، سومالي، مالزي، نيجر و مراكش بودند. سرانجام اولين كنفرانس سران كشورهاي اسلامي از 22 تا 25 سپتامبر 1969م در رَباط پايتخت مراكش تشكيل شد و اين سازمان موجوديت خود را به طور رسمي اعلام كرد.

افزايش همبستگي اسلامي ميان كشورهاي عضو، تلاش براي از بين بردن تبعيض ‏نژادي و استعمار با اشكال گوناگون، حمايت از مبارزه كليه ملت‏هاي اسلامي و حمايت از مبارزه ملت مسلمان فلسطين و كمك به آنان براي بازپس ‏گيري حقوق و آزادي سرزمين‏هاي خود و... از جمله اهداف مندرج در منشور سازمان كنفرانس اسلامي مي‏باشند.

كنفرانس سران، كنفرانس وزيران امور خارجه و دبيرخانه، سه ركن اصلي اين سازمان هستند و طبق مصوّبه اجلاس سوم، قرار شد كه كنفرانس سران دولت‏هاي اسلامي هر سه سال يك بار تشكيل شود.

تا سال 2002م، مجموعاً 57 كشور اسلامي به عضويت اين سازمان درآمده ‏اند.