پس از خاتمه جنگ جهاني دوم و آغاز دوران جنگ سرد در روابط ميان ابرقدرتها، آزمايشاتِ هسته اي و ساخت موشكهاي قاره پيما و داراي كلاهكهاي هسته اي، جهان را در آستانه جنگي تمام عيار و ويرانگر قرار داد.
مسئله كوبا و استقرار موشكهاي شوروي در اين نقطه اوج بحران بود كه بيرون بردن موشكها از خاك كوبا آن را خاتمه بخشيد. پس از آن، جو بين المللي ظاهراً دوستانه شد و مذاكرات جدي براي متوقف كردن آزمايش سلاحهاي هسته اي آغاز گرديد.
از طرف ديگر رئيس جمهور امريكا نيز به اين مسئله توجه بيشتري نشان داد. از اكتبر 1958م امريكا، شوروي و انگلستان مسئله توقف آزمايشات هسته اي را مدنظر قرار داده بودند و شواهد علمي درباره زيان آور بودن غبار راديواكتيو در حال جمع آوري بود.
گرچه همزمان با وجود نگراني در مورد فضاي آلوده، كشورهاي فوق به آزمايشهاي خود ادامه ميدادند. سرانجام بعد از انجام مذاكرات گسترده، انگلستان، امريكا و شوروي در مورد منع آزمايشات هسته اي به توافق رسيدند و در پنجم اوت 1963م، قرارداد منع آزمايشهاي هسته اي را امضا كردند.
اين قرارداد كه در مسكو و به وسيله وزراي خارجه سه كشور به امضاء رسيد يك دستآورد كوچك و محدود بود چرا كه از يك طرف فقط آزمايشات درون جو را در بر ميگرفت و از سوي ديگر شمار آزمايشهاي زيرزميني آنقدر اضافه شد كه از رقم مجموع آزمايشات قبلي در درون جو و زيرزميني نيز بيشتر گرديد.
دیدگاه ها