دلگرم
امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
رویکردهای گوناگون سمپاشی منزل و کنترل آفات
0
زمان مطالعه: 13 دقیقه
رویکردهای متفاوتی برای مدیریت حشرات وجود دارد. هنگام توسعه یک راهبرد کلی برای مدیریت حشره ها بهتر است تمام گزینه های موجود را در نظر بگیرید.

رویکردهای متفاوتی برای مدیریت حشرات وجود دارد. هنگام توسعه یک راهبرد کلی برای مدیریت حشره ها بهتر است تمام گزینه های موجود را در نظر بگیرید. اکثر روشهای ویژه کنترل حشرات به چند دسته اصلی تقسیم می شوند: کنترل فرهنگی، مقاومت میزبان، کنترل فیزیک، کنترل مکانیکی، کنترل بیولوژیکی و کنترل شیمیایی. همه این روش ها برای استفاده در محیط خانه یا باغچه مناسب نیستند.

اگر می‌خواهید از یک متخصص کمک بگیرید می‌توانید به بازار آنلاین خدمات سنجاق سری بزنید. در قدم اول می‌توانید هزینه سمپاشی منزل را در شهر خودتان بپرسید. مثلا اگر به دنبال شرکت خدمات سمپاشی در تهران باشید می‌توانید درخواست سمپاشی منزل خود را در سنجاق ثبت کنید و پس از زمانی کوتاه پیشنهاد متخصصان فعال در بازار را مشاهده کنید. از آنجایی که این متخصصین در بازار سنجاق صاحب امتیاز و سابقه و کارنامه هستند با در نظر گرفتن همین موارد و نظرات مشتریان قبلی ایشان، می‌توانید انتخابی آگاهانه تر را تجربه کنید.

کنترل فرهنگی

در این روش، راه های استاندارد کشاورزی و باغبانی به منظور جلوگیری از وجود حشرات یا ساخت محیطی غیر قابل زیست برای آنها اصلاح می شوند. روش های فرهنگی متفاوتی وجود دارند؛ که در ادامه نمونه هایی از آن را معرفی خواهیم کرد.

تناوب زراعی محصولی را که به طور جدی مستعد آفت است را از طریق چرخش بنیادی با محصولی سالم جایگزین می کند. برای مثال لارو کرم غلات با یک تا دو سال ماندن روی دانه میزبانی مانند دانه سویا، یونجه، و دیگر دانه ها از گرسنگی تلف می شود. تناوب زراعی در مناطق وسیعی که حشرات نمی توانند از محل کشت قدیمی به محلی جدید نقل مکان کنند، بهتر عمل می کند، بنابراین، این روش برای حشرات باغچه ای کاربرد محدودی دارد. رعایت بهداشت به تمیز نگه داشتن محیط گیاهان یا موادی که ممکن است موجب جذب آفات شوند، اشاره دارد. برای مثال حذف علف های هرزی که ممکن است به همراه خود کنه، شته یا مگس سفید داشته باشند از گلخانه ها؛ نابودی باقی مانده دانه ها نظیر دانه ذرت، دانه های انگور، یا سیب های بر زمین افتاده که میتواند مکان خوبی برای رشد حشرات در طول زمستان باشد؛ تمیز کردن وسیله هایی که قادرند حشرات را از جایی به جای دیگر پخش کنند. استفاده از دانه به عنوان تله، مواد غذایی مورد نیاز حشره آفتی را در نزدیکی دانه فراهم می کند و با این روش میتوان از دانه اصلی محافظت کرد؛ حشرات به دانه تله ای جذب شده و سپس نابود می شوند. برای مثال، یک کرم، بر گیاهان میوه دار نزدیک به خیار جذب می شود و میتوان آن گیاهان میوه دار را از بین برد. اگر کشت خود را به دقت انجام دهید از به وجود آمدن مشکلاتی مانند کرم های دانه ذرت جلوگیری می شود.

رویکردهای گوناگون سمپاشی منزل و کنترل آفات

مقاومت میزبان

مقاومت میزبان، یا مقاومت گیاه برای دهه ها به طور موثر استفاده شده است، تا تاثیر آفات را کاهش دهد. برخی گیاهان سازگاری های فیزیکی و شیمیایی دارند که به آن ها امکان مقابله، تحمل و یا حتی کشتن آفات را می دهد. پرورش دهندگان گیاهان از این ویژگی ها استفاده کرده و حتی برای توسعه محصولات مقاوم استفاده می کنند. امروزه دانه های بسیار متفاوتی مانند، برنج، یونجه، ذرت، و سیب که در برابر آفات مقاوم هستند، کشت می شوند. از لحاظ تاریخی، توسعه انواع گیاهان مقاوم معمولا کسل کننده و طولانی بوده و به پیوند زنی چندین نسل از گیاهان نیاز داشت. اما، این تکنیک های سنتی ادامه خواهند یافت، و به احتمال زیاد روش های نوین بیوتکنولوژی نیز محصولات مقاوم به آفت تولید خواهند کرد.

کنترل فیزیکی

این ها روش هایی هستند که از نظر فیزیکی از رسیدن آفات به میزبان جلوگیری می کنند. موانعی مانند پنجره سلامتی گیاه را حفظ کرده و حشرات پر دردسر را بیرون از ساختمان و آفات را بیرون از گلخانه نگه می دارد، روی دانه های کشاورزی و گیاهان را می پوشاند تا از حمله آفات به گیاهانی مانند گوجه جلوگیری کند. برای کنترل و بررسی آفات می توان از تله های مختلفی مانند تخته های چسبی در خانه ها یا تله های کروی برای کرم سیب استفاده کرد. می توان کرم پروانه زیر نوارهای مقوایی که در اطراف درخت سیب قرار دارند گرفتار کرد؛ و سپس نوارها را جدا کرده و نابود کنیم. برخی آفات مانند گوش خیزک و حلزون را میتوان در طعمه ای فرورفته و پر از آبجو گیر انداخته و از بین برد. در برخی موارد، ترکیبات شیمیایی (ترکیبات دارای فرمون) برای افزایش اثربخشی تله ها مورد استفاده قرار می گیرند. ممکن است تله گذاری برای هر موقعیت، جداگانه ارزیابی شود. در برخی موارد، تله ها میزان صدمات را افزایش می دهند، مانند تله های آغشته به فرمون برای سوسک های ژاپنی.

کنترل مکانیکی

روش های کنترل مکانیکی به طور مستقیم آفات را از بین می برند. آنها می توانند سریع و موثر باشند، بسیاری از آنها برای مشکلات حاد آفتی مناسب هستند و در میان باغبانان و کشاورزان معروف می باشند. کنترل مکانیکی بر دشمنان طبیعی آفات و دیگر موجودات مورد هدف قرار نگرفته تاثیر کمی دارند، و در نتیجه در یک رویکرد مدیریت آفت، برای استفاده در کنترل بیولوژیکی مناسب هستند.

برای آفات بزرگی مانند سوسک سیب زمینی کلرادویی، سوسک لوبیای مکزیکی و کرم گوجه می توان از روش زدودن با دست استفاده کرد. برخی حشرات اگر دچار اختلال شوند از گیاه جدا می شوند، و در نتیجه می توان آنها را در یک ظرف آب و صابون حبس کرد و از بین برد. تکان دادن گیاه باعث نابودی بسیاری از آفات می شود. برای مثال، می توان سوسک کرکولیو را با تکان دادن درخت میوه از روی آن به زمین انداخت. یک اسپری قوی حاوی آب می تواند شته ها و کنه ها را از گیاهان گلخانه، باغچه و خانه دفع کند. تله های مخصوص مگس و موش از نوع کنترل مکانیکی هستند. کشت و زرع بسیاری از حشرات را در معرض خشک شدگی یا شکار توسط پرندگان قرار می دهد.

رویکردهای گوناگون سمپاشی منزل و کنترل آفات

کنترل بیولوژیکی

این روش عبارت است از استفاده از موجودات مفید برای کنترل آفات. چندین قرن پیش، کشاورزان چینی متوجه شدند مورچه ها با خوردن کرم ها، سوسک ها و حشرات برگ خوار به کنترل آفات در باغ مرکبات کمک می کنند. کشاورزان متوجه شدند که با جمع آوری لانه های یک نوع خاص از مورچه از حومه شهر و انتقال آنها به باغ مرکبات، بهتر می توانند آفات را کنترل کنند. آنها همچنین با استفاده از بامبو در میان درختان، برای مورچه ها راه هایی ساختند تا بتوانند به راحتی از میان درختان حرکت کنند. این تلاش برای افزایش تعداد مورچه ها در باغ به عنوان شکارچی، اولین نمونه از کنترل بیولوژیکی حشرات می باشد، که با این کار جمعیت موجودات مفید که به دشمنان طبیعی معروفند دستکاری شد تا تعداد حشرات را کاهش داده و صدمات وارده کم شود.

در اواسط سال 1880، صنعت مرکبات در حال توسعه جنوب کالیفرنیا، با خسارات مخربی روبرو شد که توسط موجودی به نام حشره پنبه ای به وجود آمده بود. پرورش دهندگان از تمام آفت کش های شیمیایی موجود استفاده کردند حتی روش بخاردهی با هیدروژن سیانید را نیز امتحان کردند، اما هیچ چیز نتوانست وجود این حشره را کنترل کند؛ بسیاری از پرورش دهندگان درختان خود را از بین بردند، چرا که صدمات وارده بسیار شدید بودند. پس از این که مشخص شد حشره مخملی از حشرات بومی استرالیا و نیوزلند است، دپارتمان کشاورزی یک حشره شناس را به منطقه فرستاد تا به دنبال دشمنان طبیعی این حشره بگردند. حشره شناس، نوعی سوسک کوچک ماده را پیدا کرد به نام سوسک کفشدوزکی پیدا کرد که به کالیفرنیا فرستاده شد. این حشره به سرعت در باغ مرکبات تکثیر پیدا کرده و حشره پنبه ای را تحت کنترل درآورد. این اولین پرونده موفقیت آمیز کنترل یک آفت بیگانه از یک سرزمین بیگانه، توسط دشمن طبیعیش بود. تکنیکی که حالا با نام کنترل بیولوژیکی شناخته می شود.

عوامل کنترل بیولوژیکی (دشمنان طبیعی) حشرات عبارتند از، انگل حشرات و میکروب های حشرات. ممکن است شکارچیان یا دیگر حیوانات حشره خوار در طول زندگی خود حشرات زیادی را شکار کرده باشند. شکارچیان معمولا بزرگ، فعال بوده و یا در رفتارشان انگشت نما هستند و در نتیجه به راحتی توسط انگل ها و عوامل بیماری زا شناسایی می شوند.

انگل حشرات، حشرات دیگری هستند که درون را روی حشرات میزبان تخم گذاری می کنند. وقتی تخم انگل باز می شود، لارو انگل جوان از میزبان تغذیه کرده و او را می کشد. معمولا میزبان تا زمان بالغ شدن انگل جوان از او پذیرایی می کند. بسیاری از انگل ها تنها قادرند به نوع خاصی از حشرات حمله کنند و برای انسان ها مضر نیستند. با این که انگل‌ حشرات بسیار شایع هستند، اما به خاطر اندازه کوچکشان شهرت زیادی ندارند. یکی از کوچک ترین انواع آنها تریکوگراما نام دارد که تنها به اندازه نقطه ای است که سر خط قرار می دهیم.

حشرات مانند سایر حیوانات در معرض خطر میکروب های بیماری زا قرار دارند. کنترل میکروبی یکی از شکل های کنترل بیولوژیکی است که از بیماری زاها برای کنترل آفات استفاده می کند. بیماری زاهای مخصوص حشرات شامل ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، کرک ها و موجوداتی هستند که باعث ایجاد بیماری در حشره می شوند. عموما وقتی جمعیت حشرات زیاد باشد یا وضعیت محیطی برای رشد مناسب باشد، بیماری های همه گیر در میان حشرات طبیعت مشاهده نمی شوند. با این وجود بیماری زاهای حشرات در سرکوب مداوم جمعیت آفت مهم هستند. همچنین، بیماری زاهای مخصوصی برای کنترل حشرات خاص با موفقیت دستکاری شدند. برای مثال سویه های مختلف باکتری بسیلیوس تارنگینسیس که با نام "بی تی" شناخته می شود، برای کنترل بسیاری از حشرات از جمله کرم های کلم و لارو های کرم پشمک، پشه ها، و سوسک های سیب زمینی کلرادو مناسب است. بسیاری از بیماری زا ها تنها گروه محدودی از حشرات را نابود می کنند، در نتیجه به گونه های دیگر مانند حشرات مفید، انسان ها، دام ها، حیات وحش یا گیاهان آسیبی نمی زنند.

سه روش گسترده برای کنترل بیولوژیکی وجود دارد. ورود دادن دشمنان طبیعی وسط نهادهای دولتی و ایالتی برای یافتن دشمنان طبیعی مفید و دائمی آن ها در مناطق جدید صورت می گیرد. حفاظت از دشمنان طبیعی، تاثیر آنها در هنگام کشاورزی و باغبانی را بهبود می بخشد که منابع لازم برای بقای آنها را فراهم کرده و از آنها در برابر سموم و شرایط نامطلوب محافظت می کند. تقویت دشمنان طبیعی، از طریق انتشار دوره ای، تعداد آنها را به طور طبیعی افزایش می دهد، در نتیجه تعداد کلی دشمنان طبیعی را افزایش داده و کنترل بیولوژیکی را بهبود می بخشد.

کنترل شیمیایی

این نوع کنترل از مواد شیمیایی برای کشتن، یا جلوگیری از تغذیه، جفت گیری یا دیگر رفتارهای ضروری آفات ها استفاده می شود. مواد شیمیایی استفاده شده در کنترل شیمیایی می توانند محصولاتی طبیعی بوده یا از محصولات طبیعی الهام گرفته شده باشند.

دافع ها، کانفیوزانت ها و محرک ها معمولا برای حشرات سمی نیستند، اما رفتار طبیعی آنها را مختل کرده و در نتیجه حشرات را از ایجاد آسیب باز می دارند. دافع های تخم کرم و پشه از مثال های بارز هستند. ممکن است استفاده زیاد از فرمون های جنسی مصنوعی حشرات را گیج کند که قادر جفت شدن و تولید مثل نیستند. استفاده از فرمون به این روش، را مختل کردن جفت گیری می نامند. این روشی است که دپارتمان منابع طبیعی برای کاهش پخش شدن کرم های پشمکی ویسکاسین از آن استفاده کرد. تعدادی از این محصولات به صورت تجاری برای سایر حشرات در دسترس هستند، مانند مواد شیمیایی کنترل کرم سیب. این کار در محیط های گسترده بسیار عالی عمل می کند، جایی که احتمال برای جفت گیری ماده ها کمتر بوده و آنها مجبور می شوند از منطقه کشت خارج شوند. بسیاری از این مواد شیمیایی به سرعت تجزیه شده یا شسته می شوند، در نتیجه باید به طور مدام به کار گرفته شوند، یا برای این که مدت زمان بیشتری را باقی بمانند، فرمول بندی شوند.

رویکردهای گوناگون سمپاشی منزل و کنترل آفات

حشره کش ها و سموم شیمیایی شامل انواع زیادی از سموم مب باشند که برخی به طور طبیعی مشتق شده و بقیه سنتز می شوند و برای از بین بردن حشرات و کرم ها به کار می روند.

کنترل‌ کننده های شیمیایی، به خصوص حشره کش های ارگانیک ترکیبی، تقریبا برای هر آفتی ایجاد شده اند. در کشورهای صنعتی به چند دلیل، به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند: آن ها بسیار موثر هستند، اغلب یک محصول می تواند چندین نوع آفت را کنترل کند؛ هزینه استفاده از آنها کم بوده؛ و به طور کلی تاثیری مطمئن و قابل پیشبینی دارند. حشره کش های شیمیایی می توانند با استفاده از افراد کمتر محیط های بیشتری را تحت پوشش قرار دهند، و در مقایسه با کنترل های فیزیکی و مکانیکی به تعداد افراد کمتری نیاز دارند. علاوه بر کاربرد آنها در کشاورزی، در مبارزه با حشرات ناقل بیماری مانند پشه های حاوی بیماری مالاریا نیز بسیار موثر بوده اند.

با این حال، کنترل کننده های شیمیایی معایبی زیادی نیز دارند: اکثر آنها فعالیت های بیولوژیکی مخالف اشکال مختلف زندگی دازند؛ در نتیجه می توانند بر موجودات دیگر هم تاثیر بگذارند؛ به همین دلیل برای انسان ها نیز خطر دارند، خصوصا آفت کش هایی که به اعمال دستی توسط انسان ها نیاز دارند که بیشترشان شدیدا سمی هستند تا بر حشرات اثر کنند، برای مثال آفت کش ها و دشمنان طبیعی و انگلی؛ هم حشرات مورد هدف، و هم دیگر حشرات می توانند مقاومت درباره حشره کش ها را افزایش دهند. اتکای بیش از حد به مواد شیمیایی و کاهش استفاده از روش‌های کنترل دیگر، کشاورزی را از حالت طبیعی و متعادل خود خارج کرده است.

مدیریت یکپارچه آفات

مدیریت یکپارچه آفات یا آی پی ام، ترکیبی از تمام روش های موثر، مقرون به صرفه و دوستدار طبیعت می باشد که کنترل آفات را به رویکردی تک اما انعطاف پذیر تبدیل کرده است. کسانی که از آی پی ام استفاده می کنند، متوجه می شوند که از ریشه کن کردن آفات نه امکان پذیر است و نه از لحاظ اقتصادی ممکن است؛ در عوض میزان آفات باید کمتر از سطح آسیب زای اقتصادی باشد. کاربران آی پی ام، اهمیت کنترل طبیعی آفات را درک می کنند. هنگامی که مداخله انسان ضروری است، داقل شیوه‌های تهاجمی مانند مقاومت گیاهی، کنترل بیولوژیکی و کنترل فرهنگی باید انجام گیرند، چرا که این ها روش هایی هستند که برای کشاورزی پایدار مناسب اند. فعالیت‌های مخرب و بر هم زننده اعتدال زیست محیطی باید تنها به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار گیرند. باید تنها در صورت لزوم و با نظارت مکرر جمعیت آفت ها از آفت کش های شیمیایی استفاده کرد. جمعیت‌ دشمنان طبیعی باید تحت نظارت قرار گیرد تا تاثیر آنها بر روی آفت ها مشخص شود. در هنگام نیاز به استفاده از آفت کش ها، در صورت امکان باید از محصولاتی که برای دشمنان طبیعی مضر نیستند استفاده شود.

مدیریت یکپارچه آفات عملی پویا و در حال تحول است. بر اساس تغییرات جمعیت آفات و کنترل طبیعی آنها، استراتژی‌ های خاص مدیریت، برای محصولات، موقعیت ها و سال های مختلف، متفاوت خواهد بود. با توسعه رویکردهای جدید، این موارد نیز می‌توانند به صورت مناسب در برنامه گنجانده شوند. اگر مدیریت مدرن آفات در مورد آفات، حشرات مفید و تمام گزینه های کنترل اطلاعات کافی را داشته باشد، می تواند بسیار موثر واقع شود.



این مطلب چقدر مفید بود ؟
 

دیدگاه ها

اولین نفر برای ثبت دیدگاه باشید !


hits