حکم نماز و روزه برای مهاجران: تفکیک تکلیف در دو مکان

حکم نماز و روزه در وطن اصلی با وجود زندگی در محل دیگر

اگر قصد بازگشت به وطن را ندارید و قصد اقامت دائم در مکان جدید را دارید، از همان ابتدا احکام مقیم بر شما جاری خواهد شد.

حکم نماز و روزه در شرایط مختلف:

مقیم: اگر شما مقیم مکانی باشید، باید نماز و روزه را به طور کامل و به وقت انجام دهید.

مسافر: اگر شما مسافر باشید، می‌توانید نماز را به صورت مختصر بخوانید و روزه را افطار کنید.

نکات مهم:

تعیین اقامتگاه اصلی: تعیین اقامتگاه اصلی ممکن است در برخی موارد پیچیده باشد و نیاز به استفتاء از مراجع تقلید داشته باشد.

احکام مسافرت: احکام مسافرت شامل تخفیف در نماز، افطار روزه، و برخی دیگر از احکام است.

تغییر وضعیت: اگر وضعیت شما از مقیم به مسافر یا برعکس تغییر کند، احکام مربوطه نیز تغییر خواهد کرد.

پرسش: زنی که به دلیل ازدواج و تبعیت از شوهر از وطن اصلی خود کوچ کرده و در شهر دیگری ساکن شده‌ است:

1. زمانی که برای دیدار پدر و مادر به وطن اصلی می‌رود، نماز و روزه اش چه حکمی دارد؟
2. با توجه به این که بدون قصد اعراض از وطن خارج شده و چند سالی گذشته است؛ آیا حکمِ وطن، باقی است؟

پاسخ: به طور کلی زنی که به تبع شوهر در غیر وطن اصلی زندگی می‌کند و قصد بازگشت به وطن ندارد، چنانچه علم یا اطمینان ندارد که تا آخر عمر به وطن برنمی‌گردد بلکه احتمال می‌دهد هر چند پس از طلاق یا مرگ همسر که به آنجا برگردد، حکم وطن باقی بوده و نماز تمام است اما اگر تصمیم دارد یا می‌داند که در هر صورت به وطن برنمی‌گردد یا مدت زیادی (مثلا چهل، پنجاه سال) گذشته و در این مدت به ذهنش هم نیامده به آن جا برگردد، اعراض محقق شده و آنجا وطن او محسوب نمی‌شود و نماز شکسته است و روزه‌ صحیح نیست.