
شعر افغانی غمگین درد و رنج های وطن
درد ورنج هـای وطـن،افـزون شـده
ای خـدا! ایـن درد بی درمـان مکـن
کـرده اند افغانْسِتـان،عـدوان خـراب
کشـورم زیـن بـیـشـتـر،ویران مکـن
"ع وغ"ایــن جــانـیـــان حـرفـــوی
راهـی نِـیـران کــن وشـــادان مکـن
مـیـهـنـم در زیــر تـیـــغ طـالـبـــــان
تـیـغ طـالــب را دگــر،بُـران مکـن
طـالـب وداعـش بــا کــرزی،غـنــی
جمع این میهن فـروش،خندان مکـن
جـانی خـونخــوار بی دیــن، گلبـدیـن
صاحب قـدرت به خـاک مان،مکـن
انتحـاری هاست،بی رحـم ای خــدا
بی گناهان،صید ایـن گـرگـان مکـن
مـردمــان کشـورم هـمـچـون سـپـنـد
خـالـقــا! از لـطـف دگـر پاشـان مکـن
عـــاشـــقــان مـیــهــنـــم آواره انــــد
مـرگ ایـن عشـاق،در هـجـران مکـن
از رهِ لـــطــفــت خـــداونـــد کـــریـم
طــفـلـکــان بـی پــدر،گــریــان مکـن
مــردم مــا ســالـهـاســت ، زیــر سـتـم
ظـلـمِ ظـالـم را ، تـو بی پــایـان مکـن
مُـلــک مــــارا خُـــــرّم و آبــــــاد دار
بـی پـنــاهــانــش،ســرگــردان مکـن
"حـیـدری" ایــن بنـــدهء دور از وطـن
درپـنــاهــت دار و بـیـش نــالان مکـن
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

دیدگاه ها