شعر با لهجه اصفهانی | باحال ترین اشعار طنز و عاشقانه اصفهانی

شعر با لهجه اصفهانی

عجب زمونه ای شُدِس، هرکی می بینی غم دارد

به بی خیالی می زِنیم، میگن دیونه س، کم دارد

گِرونی که دیگه نگو، این روزا بیداد می کونِد

اِسمی پولا که میارم، یه دفه آقام باد می کونِد

گوجه کیلویی کلّیا، گوش کیلویی خُدا تومَن

کودوم پِسِری عاقلی با این حساب می گیره زن؟!

مردا میباس هِی بُدُوَن، زَنا بِچام پا تیلیفون

خسّه آ کوفته شب میان، شام چی چیه س؟ یه تیکّه نون

بِچه مِچام تا کوچیکن، یا توپ میخوان یا فشفشه

جون آدِما بالا میارن، مثلی شیپیش، عِینی پِشه

قدّی شُتُرم که میشن، بیکّارا الّاف میتابن

پول گیریشون نیمیادا، جیبی اینا اونا میقاپن

حشیشیا کِراکی میشن، عاقِبِتیشون تو جوقِس

مواد اِز آمریکا میاد، گمرکی مملِکِت بوقِس

یکی میرِد بیل میزِنِد هَمِش برا دوزاری پول

یکی خونِش قصری طِلاس، زانتیا دارِد با نزول

دارِد میمیرِد تویی درد، دکتر می گِد: پولِد کوجاس؟!

تا نری بیریزی به حساب، عمل نیمیشِد، خرج بالاس

سوریه، مَشَد، کربِلا، سالی دوبار مَکّه میرِد

همسایِشون اِز گشنِگی میُفده، راحت میمیرِد

میخواد بِرِد زن بیگیرِد، مهریه پول خون آقاشِس

خدا جونم خودِد بیا، به دادی آدِما بِرِس

یه چیز میگم حقیقِتِس، میخوای رد کون میخوای قِبول

خوشبخ میخوای بشی دادا، اینجا فقط پارتیا پول

شعر طنز اصفهانی با حال

چن روزِس این دلی بی صاحَبی من شور می زِنِد
آ به هرکِس می رسِد حرفایی ناجور می زِنِد

یه دفه می خندِدا ناقافلکی باد می کونِد
هرباری یُم یه گوشه با غصّه سنتور می زِنِد
...
بِش می گم: دِ لامُرُوِّت آخه دردِد چی چیِس؟
جَخ می یُفدِد گِلی بطری، آبی انگور می زِنِد

بردَمِش پیشی حکیم، گُف آبجی درمون ندارِد
دلی تو دیونه سا یُخده کرا کور می زِنِد

فَمیدم دردیشا وا دو دَسّی کوفدم تو سرم
دیدم هِی سُبُکا تُنُک، بیخودِکی زور می زِنِد

گفدَم اُی دل دَرا پیش کون، نکون هنچین با خودِد
جخ دیدم رفده پا منقل داره بافور می زِنِد

دِلی خاک به سَری من ادِم بشو نیس می دونم
آ یه دنده حرفیشا تا دَمادولا گور می زِنِد

ناقافلکی: یک دفعه ای
هرباری یَم: هر از گاهی هم
جَخ: تازه، ناگهان
گِلی: آویزان شدن
یُخده: یک مقدار
سُبُکا تُنُک: سبک
بیخودِکی: الکی
درا پیش کون: در را ببند
هنچین: این چنین
دما دولا: کنار

شعر طنز دختر اصفهانی

با توام گوشـادا وا کـون، دیگه شعـری آخِرِس
مـا میبـاس جــدا بشیم، اینجـوری خیلی بِیتِـرِس
کلّه من که دیگه داغ نیس، خیلی یَم چایده شُدِه س
هِی نگو دوسِد دارم، این حرفا بی فایده شُدِه س
تو پاچِم مار بوده سا خیال می کردم آدِمِه س
کوچه علی چپ نرو، خُب می دونی که من چِمِس
تازه فمیدم چرا گوشید همیشه مشغولِه س
حتمن اون خوشگلا، خوش تیپّا، جیب شَم پُر پولِه س
دیگه دَسِّد رو شُده س، چاخان ماخان برام نکون
وَخی اِز پیشم برو، یه روز با این یه روز با اون
دیگه نه زنگ می زِنی نه اِس اِم اِس برام میدِی
دنبالی من نیمیَی پِیغوم به هیچ کِس نیمیدِی
دیگه اَسِش برا من یُخده چی ارزش نداری
مِثی شلواری شُدِه ی که یه وِجِب کِش نداری
حَیفی من که عُمرما به پایی عِشقی تو دادم
تو را نشناخـدَما با کلّـه تو دامِـد اُفتـادم
یادَمه س برا نَنِـم یه چای اُوُردَم دو تا قنـد
چایّا خـورد، آ گُف: نَنـه تـو این زمونه دل نبند
تو دلم خندیدما گُفدَم چی چی میگوی نَنه
اون که من دوسِش دارم همیشه به یادی مَنه
خُدا رحمِتِه ش کونِد آدِما را شِناخته بود
اونم انگار مثی من نامردی خیلی دیده بود
بِگذِریم، آب که دیگه اِز سَری ما یکی گُذِش
خوش باشین با هم دادا، وَعدِه مونَم باغی بِهِشت

شعر با لهجه شیرازی | عاشقانه ترین اشعار بلند و کوتاه شیرازی

شعر با لهجه مشهدی | زیباترین اشعار عاشقانه و طنز با لهجه مشهدی