
اسطوره های تکرار نشدنی کمدی تاریخ سینما
باستر کیتون
جوزف فرانسیس «باستِر» کیتون (۴ اکتبر ۱۸۹۵ – ۱ فوریه ۱۹۶۶) بازیگر، کمدین، وودویلین، نویسنده و کارگردان برندهٔ اسکار آمریکایی بود. او بیشتر با فیلمهای صامت درخشان و چهرهٔ همیشه بیحالتاش که به «صورت سنگی بزرگ» مشهورش کرد، به خاطر آورده میشود.«جنرال» یکی از ساختههای کیتون که خود نیز نقش اول آن را به عهده داشت، در نظرسنجی انستیتو فیلم آمریکا به عنوان هجدهمین فیلم برتر تاریخ سینما شناخته میشود.
رابین ویلیامز
رابین مکلورین ویلیامز ( ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ – ۱۱ اوت ۲۰۱۴) بازیگر و کمدین آمریکایی بود. او برای اجرا با سبک بداههپردازی و پرجنب و جوش و ایفای طیف گستردهای از شخصیتها شهرت داشت. از او بهعنوان یکی از بزرگترین کمدینهای تمام ادوار یاد شدهاست. انترتینمنت ویکلی در سال ۱۹۹۷ او را «بامزهترین مرد زندهٔ جهان» معرفی کرد.ویلیامز در اواسط دههٔ ۱۹۷۰ اجرای استندآپ کمدی را در سانفرانسیسکو و لس آنجلس آغاز کرد و با بازی در سیتکام مورک و میندی (۱۹۷۸–۱۹۸۲) به شهرت رسید. نقش اول او در کمدی پاپای (۱۹۸۰) بود و سپس در فیلمهای تحسینشدهٔ مسکو روی هادسن (۱۹۸۴)، بیداریها (۱۹۹۰)، پچ آدامز (۱۹۹۸)، عکس یکساعته (۲۰۰۲) و بهترین بابای دنیا (۲۰۰۹) ایفای نقش کرد. او همچنین در فیلمهای پرفروش هوک (۱۹۹۱)، علاءالدین (۱۹۹۲)، خانم داوتفایر (۱۹۹۳)، جومانجی (۱۹۹۵)، قفس پرنده (۱۹۹۶) و مجموعهٔ شب در موزه (۲۰۰۶–۲۰۱۴) حضور داشتهاست.
نورمن ویزدوم
سِر نورمَن جوزف ویزدوم (زادهٔ ۴ فوریهٔ ۱۹۱۵ – درگذشتهٔ ۴ اکتبر ۲۰۱۰) کمدین و بازیگر سینما و تلویزیون اهل انگلستان بود. نورمن ویزدوم در ناحیهٔ ماریلبون لندن به دنیا آمد. او فعالیت در سینما را از سال ۱۹۴۸ آغاز کرد. او با کلاه پارچهای و کت و شلوار گشاد معروفاش در بیش از ۳۰ فیلم به بازی پرداخت. او در سال ۲۰۰۰ برای فعالیتش در زمینه هنر و سرگرمی از دربار سلطنتی بریتانیا لقب «سر» گرفت.
چارلی چاپلین
سِر چارلز اسپنسر چاپلین جونیور ( ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ – ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷) بازیگر کمیک، فیلمساز و آهنگساز انگلیسی بود. او در دورهٔ فیلم صامت به شهرت رسید. چاپلین از طریق شخصیت سینمایی خود، ولگرد کوچولو، به یک نماد جهانی بدل شد و یکی از مهمترین چهرههای تاریخ صنعت سینما محسوب میشود. حرفهٔ او از کودکی در دوران ویکتوریا تا یک سال پیش از مرگش در سال ۱۹۷۷، بیش از ۷۵ سال به طول انجامید و در طول این مدت با ستایش و جنجالهایی نیز روبهرو شد.
هارولد لوید
هارولد کلیتون لوید سینیور ( زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۹۳ - درگذشتهٔ ۸ مارس ۱۹۷۱) بازیگر، کمدین، فیلمنامهنویس، کارگردان، تهیهکننده و بدلکار آمریکایی بود که در تعداد فراوانی فیلم صامت کمدی بازی کرد.لوید را بههمراه چارلی چاپلین و باستر کیتون، یکی از تاثیرگذارترین کمدینهای دوران سینمای صامت میدانند. لوید مابین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۴۷ نزدیک به ۲۰۰ فیلم کمدی صامت و ناطق ساخت. پرسوناژ عینکی او، مردی خوشقریحه، بلندپرواز و زرنگ بود که با روح زمانه در دهه ۱۹۲۰ ایالات متحده مطابقت داشت.
جیم کری
جیمز یوجین کری ( زادهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۶۲) بازیگر و کمدین کانادایی-آمریکایی است. او برای سبک نقشآفرینی بزنبکوب و پرانرژی که ایفا کرده معروف است. کری نخستین بار در سال ۱۹۹۰، پس از مدتی بازی در مجموعهٔ تلویزیونی طنز آمریکایی رنگهای زنده (۱۹۹۰–۱۹۹۴)، شناخته شد. سپس برای ایفای نقش در فیلمهای ایس ونچورا: کارآگاه حیوانات، ماسک و احمق و احمقتر (همه در ۱۹۹۴) به شهرت دست یافت. او سپس در ایس ونچورا: هنگامی که طبیعت فرا میخواند، بتمن برای همیشه (هردو در ۱۹۹۵) و دروغگو دروغگو (۱۹۹۷) ایفای نقش کرد.
استن لورل
استن لورل ( زاده ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ – درگذشته ۲۳ فوریه ۱۹۶۵) با نام اصلی آرتور استنلی جفرسون کمدین، نویسنده و کارگردان فیلم انگلیسی و یکی از دو عضو زوج هنری لورل و هاردی بود. او به همراه شریک کمدی خود اولیور هاردی در ۱۰۷ فیلم کوتاه، فیلم بلند و نقشهای افتخاری ظاهر شد.لورل کار خود را در نمایشهای کمدی روحوضی آغاز کرد، جایی که برخی از خصیصهها یا اسبابهای کمدی استاندارد خود را توسعه داد، از جمله کلاه بولرر، متانت و وقار ژرف کمدی، و خـُردنماییهای مضحک. اجراهای او در آنجا، مهارتهایش را در اجرای قطعات کوتاه نمایشی پانتومیم و موسیقی تقویت کرد. استن یکی از اعضای گروه هنری «قشون فرد کارنو» بود و در آنجا بازیگر علیالبدل (هنرپیشه ذخیره) چارلی چاپلین محسوب میشد. او و چاپلین با گروه کارنو در یک کشتی از بریتانیا به ایالات متحده آمدند. لورل فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۹۱۷ آغاز کرد و آخرین حضور خود را در سال ۱۹۵۱ تجربه نمود. او در سال ۱۹۲۱ با شریک کمدی خود الیور هاردی در فیلم کوتاه سگ خوشبخت ظاهر شد، اگرچه تشکیل زوج هنری آنها تا اواخر سال ۱۹۲۷ مقدور نشد. وی پس از آن، بهطور انحصاری با هاردی همبازی شد تا اینکه پس از مرگ شریک کمدی خود در سال ۱۹۵۷ بازنشسته شد.
دیدگاه ها