
در آمریکای جنوبی مکانی وجود دارد که در آن 275 آبشار در کنار هم آبشار می شوند که بزرگترین سیستم آبشار در جهان است.حدود 13000 متر مکعب در ثانیه روی لبه های آن می ریزد، این یعنی 5 استخر در اندازه المپیک در هر ثانیه!این آبشار ایگوازو است.
آبشار ایگواسو یا آبشار ایگوازو، آبشاری نعلیشکل بهطول ۲٬۷ کیلومتر واقع در رود ایگواسو در مرز آرژانتین با برزیل است. نام این آبشار همچون نام رود ایگواسو برگرفته از واژهای گوارانی به معنای «آب بزرگ» است.
آبشار ایگواسو که در سال ۱۵۴۱ توسط آلوار نونز کابزا د واکا، کاشف و جهانگرد اسپانیایی کشف گردید، دارای دو قسمت عمده است که هرکدامشان از صدها آبشار درست شده و جزیرههایی صخرهای و پوشیده از درخت آنها را در لبهٔ ریزشگاه ایگواسو از یکدیگر جدا میسازد.در مجموع ۲۷۵ آبشار که ارتفاعشان بین ۳۰ تا ۴۰ و ۶۰ تا ۸۲ متر متغیر است آبشار ایگواسو را تشکیل میدهند. همچنین این آبشار با گسترهٔ ۲٬۷ کیلومتری خود ۳ برابر آبشار نیاگارا در آمریکای شمالی وسعت داشته و از آبشار ویکتوریا در آفریقا نیز بهطور قابل توجهی بزرگتر است.حجم جریان آب آبشار ایگواسو در طی فصول بارانی از ماه نوامبر تا مارس (آبان تا فروردین) به حداکثر ۱۲/۷۵۰ متر مکعب بر ثانیه میرسد و در طی فصول خشک از اوت تا اکتبر (مرداد تا مهر)، این میزان کاهش یافته و به حداقل خود میرسد.در مجموع، میانگین جریان سالیانهٔ این آبشار در حدود ۱/۷۵۶ متر مکعب بر ثانیه است.
هر دو کشور آرژانتین و برزیل در دو سوی آبشار ایگواسو دارای پارکهایی ملی هستند که از این دو پارک، پارک ملی ایگواسو (۱۹۳۹) در برزیل و پارک ملی ایواسو (۱۹۳۴) در آرژانتین قرار دارد. محیط اطراف این آبشار منظرهای زیبا را بهوجود آوردهاست که شامل انواع بگونیا، ارکیده، پرندگانی با پرهای رنگی درخشان و هزاران پروانه است و این دو پارک نیز به منظور حفاظت از پوشش گیاهی، حیات وحش و مناظر زیبای منطقه ایجاد شدهاند.پارک ملی متعلق به آرژانتین در سال ۱۹۸۴و پارک ملی متعلق به برزیل در ۱۹۸۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
یکی از اولین شگفتیهایی که هر گردشگر از ایگواسو برای دیگران تعریف میکند، این است که چشمانداز این آبشار با هر قدمی که برمیدارند تغییر میکند و با هر حرکتی، منظرهای جدید در برابر چشمانشان نقش میبندد. بهترین چشمانداز به سلیقه هر گردشگر بستگی دارد. بعضی دوست دارند آبشار را از دور ببینند و بعضی چشمانداز نزدیک را ترجیح میدهند. به هرحال پیشنهاد میشود حداقل یک روز و نیم برای مشاهده آبشار از زوایای مختلف، هم از سمت برزیل و هم از سمت آرژانتین زمان بگذارید و از بیشترین زاویه ممکن از چشمانداز آبشار عکس بگیرید.دیدن آبشارها از سمت آرژانتین، به گردشگران این امکان را میدهد تا چشماندازی وسیع و پانورامایی از این پدیده طبیعی را ببینید. همچنین امکان ایستادن بر فراز آبشار نیز فراهم است؛ اما چشمانداز برزیلی هم در به نمایش گذاشتن نمای وسیع چیزی کم ندارد. بهترین زمان برای گرفتن عکسهایی که از سمت بالایی آبشار گرفته میشود، صبح هنگام است؛ یعنی دقیقاً زمانی که خورشید از سمت برزیل شروع به تابش بر ایگواسو میکند؛ اما برای عکسبرداری از گلوگاه شیطان، زمان بعدازظهر تا عصر را پیشنهاد میکنیم، چون اگر صبح از گلوگاه شیطان عکس بگیرید، نور خورشید از روبرو است و اجازه ثبت عکس را به شما نمیدهد.
همچنین، بهترین زمان در سمت برزیل برای عکاسی نیز صبح هنگام است؛ یعنی وقتی که نور آفتاب از پشت سر شما میتابد. میتوان قسمتهایی از ایگواسو که در خاک برزیل قرار دارند را، به دلیل وسعت کمتر، در ساعات صبح گشت؛ اما گشتوگذار خود را به تماشای چشمانداز آبشار محدود نکنید؛ بلکه در ساعات مختلف، به بخشهای گوناگون آبشار بروید و این طبیعت وحشی را در دماهای مختلف آبوهوا تجربه کنید.در اینجا می توانید کلیپی از این آبشار زیبا را ببینید.