شعر و پنجره: روایتی از غم و امید در اشعار معاصر

مجموعه اشعار غمگین و رمانتیک

هر پنجره ی روشن دارد هزار قصه
گر پنجره شد خاموش، غصه در آن خفته
من در پس غم هایم، با پنجره هم دردم
او از غم شهر گوید، من از درد میخندم
این خنده ی مصنوعی، هست مرهم زخم هایم
این پنجره میفهمد، چیست باعث رنج هایم
او دلتنگ باران بود، من از حال خود گفتم
او دود را نشان میداد، من از حال میرفتم
این پنجره را سالهاست، در اندوه میبینم
او دیگر نمیخندد، من هم نیز غمگینم.

شاعر میترا هوشیار جاوید

شعر غمناک در وصف اردیبهشت

اُردیبِهِشت او را به خاطرم میاورد،
گاهی آنچنان سرد میشود،
گویی آفتاب ناامید از منظومه،
رفته تا جایی دیگر را برای تابیدن پیدا کند یا رفت تا
در تاریکی مطلق خودش را حبس کند
بی توجهی او به من،
تنها گذاشتن من،
رها کردن من،
با بهانه های وقت و بی وقتش که میخواهد مدتی تنها باشد،
یا،
ما زود پیش میرویم گفتن هایش همانند وقتیست که دل به گرما و آفتاب اردیبهشت سپردی و خودت را در ساحل به گرمای آفتاب سپرده ای که ابرهای تیره از ناکجا آباد سر میرسند و بر سرت میبارد
در این میان تو میمانی که اول لباس هایت را بپوشی
یا که از ترس آذرخش دو تا پای دیگر قرض بگیری و در جستجوی نزدیک ترین سرپناه باشی
من آن رهگذری ساده دل هستم که
در ساحل قدم میزند و میخواهد دمی زیر آفتاب آرام گیرد،
من همان رهگذر آزاده خاطری هستم که،
پاهایش را در آب میگذارد اما حتی هشدار سردی آب نیز،
بنیان اعتمادش به این گرمای پوشالی را سست نمیکند....
اُردیبهشت و مِهر، از پارادوکسیکال ترین ماه های سال هستند
در مهر بوی مرگ را استشمام میکنی،
اما تا میخواهی بمیری،
آفتاب سر میرسد و گرمت میکند،
در اردیبهشت اما،
تا میخواهی زندگی کنی،
خزان میرسد و تو را در هم میشکند
او مهر است، او اردیبهشت است
او ناپایدار است،
او نه بهشت است نه جهنم،
نه بهار است نه پاییز،
نه سرد است نه گرم،
نه عشق است نه نفرت،
نه منعطف است و نه مستحکم
او دوزخ است.....
او اردیبهشت است.
آرش غدیر

شعر رمانتیک عاشقانه

آندم که تابش خورشید نگاهت
در آسمان دل پدیدار می شود
صبحم ز تابشت
گرم و پر نور می شود.
دل چه پرشور می شود .
غم زمن دور می
شود.

صبح است و در دلم یادت شده بیدار
حسرت شده بر من یک لحظه ی دیدار
خیر است در آن صبح تابد نگاه تو
بر جسم و جان من، با پرتو بسیار

شاعر عیسی فلاحی

شعر غمناک درباره شب و روز

شب سیاه و روز سفید
آسمونی که رنگ پوشید
در شبی که ستاره بارونه
لباسِ آسمونو باید دید

شب که برای خوابه
روز که میاد آفتابه
شبا باید بخوابیم
روزا چون خورشید بتابیم

شب میاد و روز میره
میخنده دلی که دلگیره
این روزگار و این فلک
بخاطر شماست که درگیره

شاعر ابوالفضل دوستی (گل یاس)

شعر احساسی در مورد مهتاب

"مهتاب"
آه چه زیبا!
از درز هر پنجره آید هوا
آری یک هوای خوش صدا
درسکوتی نیمه شب
خس خس تنها نفس
روی هرفرش سرد
صد نفس آید بگوش
قاب عکس پیر مرد
لرز سوز سرما می کشید
با نگاهی دراتاق
با دست لرزان بی قلم
تصویر مهتاب می کشید
می پیچد در فضای هر اتاق
با نور نگاهی از درز هر پنجره
پیرمرد بیدار ماند پشت قاب
برلبش تک سیگارآتشین
قصه می خواند
تا مهتاب
در بام باغ
خوب بخوابدهنگام خواب
منوچهر فتیان پور(راد)

شعر کوتاه درباره پدر

کودک که بودم
پدرم عینک آفتابی میزد
اما ، من حالا
عینک دودی
پدر رفت و آفتاب تاب نیاورد
اینک من ماندم و آسمان دودی .....

شاعر کورش اسماعیلی

شعر رمانتیک و فوق العاده احساسی

ما قطره های بارانیم
گاهی آرام و
گاهی
آشفته می باریم
گاهی بر سنگ می نشینیم و
گاهی
بر گونه ای میرقصیم

شاعر سهیل شاداب

شعر کوتاه و غمگین باران

آهسته تر باران بزن چون بغض هایت
با گریه ویران کرد قلبِ سنگ ها را
آرام تر چون شیشه ها طاقت ندارند
رگبار راحت می کشد دلتنگ ها را

شاعر محمد سینا روزبهانی

شعر عاشقانه در مورد باران

امروز
باران آمد
هوا عاشق شد
و چشم ها
لذت را نوشیدند
خورشید هم
هر از گاهی
از پشت ابر می آمد
کمی می نوشید و
زود می رفت ...

باران است
پاک می کند همه را
حتی دل خورشید را
که از دوری او دل بکند
و به دیدارش رضایت بدهد...

شاعر ام البنین دهقان

شعر احساسی در وصف بزرگی خداوند

چشمان صیقل خوردهِ آسمان
به نگاهم خورد
و مرا تا اعماق پاکیش برد...
***

نقاشی خدا
امروز دیدنی است
آسمان آبی
ابر سفید
و خورشید دارد نفس می کشد ...

همچنین بخوانید:

شعر برای دل شکسته | برگزیده بهترین اشعار درباره دل شکسته

یکی از بدترین احساس ها دل شکستگی ست که باعث می شود ساعت ها برایش شعر سرود و در این مطلب گلچینی از برترین اشعار دل شکستگی را برگزیده ایم .

*****

باور کن
قدرت خدا در ثانیه پیداست
امروز آنقدر آبی است
که چشمم لذت را از طراوتش می نوشد

****

تهران دیدنیست
و این لطف خداست

*****
باران
هر قطره ات
یک پیامبر پاکی است

*****
کاش میشد
آسمان تهران امروز را
برای آینده ها قبضه کرد .

*****

چه خوب است که آسمان
به نام کسی سند نخورده
و هرکس از پنجره احساسش
در مالکیت خودش پرواز می کند