تامس کروز ماپوتر چهارم ( زادهٔ ۳ ژوئیهٔ ۱۹۶۲) معروف به تام کروز، بازیگر و تهیهکنندهٔ آمریکایی است. او یکی از بازیگران دریافتکنندهٔ بیشترین دستمزد در جهان است، و جوایز مختلفی از جمله سه جایزهٔ گلدن گلوب و یک نخل طلای افتخاری دریافت کرده و سه بار هم نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شدهاست. فیلمهایش بیش از ۴ میلیارد دلار در آمریکای شمالی و بیش از ۱۰٫۱ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته، و او را به یکی از پرفروشترین بازیگران تاریخ تبدیل کردهاست.
کروز بازیگری را از اوایل دههٔ ۱۹۸۰ آغاز کرد و اولین نقشهای برجستهاش در فیلم کمدی تجارت پرمخاطره (۱۹۸۳) و درام اکشن تاپ گان (۱۹۸۶) بود. بازی در درام رنگ پول (۱۹۸۶)، مرد بارانی (۱۹۸۸) و متولد چهارم جولای (۱۹۸۹) با تحسین منتقدان همراه بود؛ او برای به تصویر کشیدن ران کویچ در فیلم آخری، برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب و همچنین نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد شد. او در دههٔ ۱۹۹۰ ستارهای برجسته در هالیوود بود و در چندین فیلم از لحاظ تجاری موفق از جمله درام چند مرد خوب (۱۹۹۲)، تریلر شرکت (۱۹۹۳)، فیلم ترسناک مصاحبه با خونآشام (۱۹۹۴) و عاشقانهٔ جری مگوایر (۱۹۹۶) بازی کرد. او برای بازی در فیلم آخری بار دیگر جایزهٔ گلدن گلوب را کسب کرد و برای دومین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. نقشآفرینی کروز در نقش سخنران انگیزشی در درام مگنولیا (۱۹۹۹) یک جایزهٔ گلدن گلوب دیگر و نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برایش به همراه داشت.
کروز از آن زمان تا حد زیادی در فیلمهای علمی تخیلی و اکشن به ایفای نقش پرداخته و اغلب بدلکاریهای مخاطرهآمیز فیلمهایش را خودش انجام داده که او را به یکی از ستارههای هالیوود اکشن مطرح کردهاست. او از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۸ در هر شش فیلم مأموریت: غیرممکن نقش ایتن هانت را ایفا کردهاست. سایر نقشهای قابل توجه او در فیلمهای با ژانر گوناگون شامل آسمان وانیلی (۲۰۰۱)، گزارش اقلیت (۲۰۰۲)، آخرین سامورایی (۲۰۰۳)، وثیقه (۲۰۰۴)، جنگ دنیاها (۲۰۰۵)، شوالیه و روز (۲۰۱۰)، جک ریچر (۲۰۱۲)، فراموشی (۲۰۱۳)، لبه فردا (۲۰۱۴) و تاپ گان: ماوریک (۲۰۲۲) میشود.
کروز پیشتر با بازیگران میمی راجرز، نیکول کیدمن و کیتی هلمز ازدواج کردهبود. او سه فرزند دارد که دو فرزند در طول ازدواج با کیدمن به فرزندی پذیرفته شده و دیگری فرزند بیولوژیکی اوست که با هلمز داشتهاست. کروز یکی از مدافعان صریح کلیسای ساینتولوژی و برنامههای اجتماعی مرتبط با آن است که به گفتهاش به او کمک میکند تا بر دیسلکسیا غلبه کند. در دههٔ ۲۰۰۰، او با انتقادات وابسته به کلیسا در مورد روانپزشکی و داروهای ضد افسردگی، تلاشهای خود برای ترویج ساینتولوژی به عنوان دینی در اروپا و مصاحبهٔ ویدیویی فاش شده از او در زمینه ترویج چنولوژی روبرو شده و بحث و جدالهایی را ایجاد کرد.
دیدگاه ها