جملات زیبا و ماندگار از کتاب شازده کوچولو

کتاب شازده کوچولو به عنوان یکی از کتاب های جذاب و خواندنی شناخته شده است که طرفداران زیادی را به خود جذب کرده است و در واقع می توان گفت پا را از یک قصه و داستان ساده فرارتر گذاشته است که دارای متن های زیبا با مفاهیم دلنشین می باشد و بهتر است تا پایان مطب جملات کتاب شازده کوچولو همراه ما باشید.

متن ناب و زیبا شازده کوچولو

کتاب شازده کوچولو تقریبا به یک رسانه فرهنگ ساز تبدیل شده است و کسانی که این کتاب پرطرفدار را مطالعه کرده اند به خوبی متوجه می شوند که متن های این کتاب دارای مفاهیم دلنشین و تاثیر گذار می باشد .

شازده کوچولو: این راز منه. خیلی سادست؛
تو فقط با قلبت می تونی چیزی را به درستی ببینی؛
چیزی که واقعیه با چشم دیده نمی شه

شازده کوچولو به روباه: سلام، با من بازی می کنی؟
روباه: من نمیتونم باهات بازی کنم آخه من که اهلی نیستم!

شازده کوچولو پرسید: کی اوضاع بهتر میشه؟
روباه گفت: از وقتی که بفهمی همه چیز به خودت بستگی داره

شازده کوچولو: اگر تو عاشق گل هایی باشی که روی ستاره ها زندگی می کنند خیلی لذت بخشه که شب ها به آسمون نگاه کنی. چون همه ی ستاره ها مثل شکوفه های یک گل سرخ هستن

هوانورد: تو داری یه فرد بالغ میشی این فوق العادست
هوانورد به دختر کوچولو: بزرگ شدن که مشکل نیست، فراموش کردی.
هوانورد: هی. هی تو گرسنته هان؟ من جایی را می شناسم که توی روز تولدت به تو پنکیک مجانی میدن.
دختر کوچولو: اما تولد من دو هفته دیگه ست.
هوانورد: خب اونا که نمی دونن.

شازده کوچولو پرسید: از کجا بفهمم وابسته شدم؟
روباه جواب داد: تا وقتی که هست نمی فهمی

شازده کوچولو: خجالت آوره که دو نفر عاشق همدیگه میشن
اما اونا خیلی جوونن و نمی تونن معنی عشق را بفهمن. منم هنوز خیلی جوونم که بتونم عاشقش بشم.

دیالوگ های تاثیرگذار کتاب شازده کوچولو

شازده کوچولو پرسید: غم انگیزتر از اینکه بیای و کسی خوشحال نشه چیه؟
روباه گفت: بری و کسی متوجه نشه!

روباه به شازده کوچولو: برای من تو هم مثل هزاران
پسر بچه ی دیگه ای هستی که در این دنیا زندگی می کنن و من هیچ نیازی به تو ندارم.
برای تو هم من مثل هزاران روباه دیگه ی این دنیا هستم.
ولی تو اگر مرا اهلی کنی هردو به هم نیازمند خواهیم شد.
تو برای من در عالم همتا نخواهی داشت و من برای تو در دنیا یگانه خواهم بود.
شازده کوچولو گفت : کم کم دارد دستگیرم مى شود. یک گلى هست که گمانم مرا اهلى کرده باشد.

روباه گفت : خداحافظ و اینک راز من که بسیار ساده است:
بدان که جز با چشم دل نمی توان خوب دید. آنچه اصل است. از دیده پنهان است.
فقط بچه ها می دانند که در جستجوی چه هستند.

شازده کوچولو گفت:
بعضی کارا
بعضی حرفا
بدجور دل آدمو آشوب میکنه
گل گفت مث چی؟
شازده کوچولو گفت:
مث وقتی که
می دونی
دلم برات بی‌ قراره
و کاری نمی کنی

شازده کوچولو از گل سرخ پرسید: آدم ها کجایند؟
گل گفت : باد به اینور و آنورشان می برد، این بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده

متن های زیبا کتاب شازده کوچولو

شازده کوچولو گفت : شوخی چیه؟
روباه گفت همونی که آدم ها حرف دلشون را به همدیگه میزنن

آخر سر شازده کوچولو گفت: پس آدم ها کجایند؟ آدم تو کویر احساس تنهایی می کند؟
مار گفت: پیش آدم ها هم احساس تنهایی به تو دست می دهد

بزرگ تر ها هیچ وقت خودشون به تنهایی چیزی رو نمی فهمن!
و برای بچه ها خسته کننده ست که همیشه همه چیزو براشون توضیح بدن!

بزرگ شدن مشکلی نداره؛ فراموش کردن مشکل داره!

فقط بچه ها هستن که میدونن دنبال چین!

شازده کوچولو روباه رو اهلی کرد. و چون ساعت خروجش نزدیک شد
روباه گفت: آه، گریه ام گرفت
شازده کوچولو گفت: تقصیر خودته. تو خودت خواستی اهلیت کنم
روباه گفت: آره، همینطوره
شازده کوچولو: ولی الان داری گریه می کنی
روباه: آره، همینطوره
شازده کوچولو: پس اهلی کردن برات چه فایده ای داشت؟
روباه گفت: خیلی فایده داشت… به خاطر رنگ مزارع گندم

و حالا این راز منه، یه راز بسیار ساده:
فقط با قلبه که میشه درست دید؛ چیزهای مهم با چشم دیده نمیشن.

همه بزرگتر ها یه زمانی کودک بودن… اما فقط تعداد کمی از اونها اون رو به خاطر میارن.

اونچه که گل رز شما رو بسیار مهم می کنه زمانی هست که برای گل رز خودتون صرف کردین.

شازده کوچولو گفت چیزی که صحرا رو زیبا می کنه اینه که یه جایی چاهی پنهان شده.

زیباترین چیزهای دنیا رو نمیشه دید یا لمس کرد، اونها رو میشه با قلب حس کرد.

روباه گفت: مردم این حقیقت رو فراموش کردن. اما تو نباید اون رو فراموش کنی.
تو برای همیشه مسئول اونچه اهلی کردی میشی. تو مسئول گل رز خودت هستی.

بزرگترها هرگز چیزی رو به تنهایی نمی‌ فهمن
و برای بچه‌ ها خسته‌ کننده ست که همیشه باشن و برای همیشه چیزها رو براشون توضیح بدن.

تو تنها ستاره هایی رو خواهی داشت که هیچ کس دیگه ای اونها رو نداره…
در یکی از ستاره ها من زندگی خواهم کرد. در یکی از اون ها من خواهم خندید.
و اینطور خواهد بود که وقتی شب به آسمون نگاه می کنی انگار همه ستاره ها می خندن…
تو – فقط تو – ستاره هایی خواهی داشت که می تونن بخندن.

این یه مکان اسرار آمیزه، سرزمینِ اشک.

خب، اگه بخوام با پروانه ها آشنا بشم باید حضور چند تا کرم رو تحمل کنم.

می بینی، آدم وقتی خیلی غمگینه غروب آفتاب رو دوست داره.

شازده کوچولو گفت: مردم جایی که شما زندگی می کنین، پنج هزار گل رز توی یه باغ می کارن، اما اون چیزی رو که به دنبالش هستن، پیدا نمی کنن…

من پاسخ دادم: اونها اون رو پیدا نمی کنن.

با اینکه آنچه آن ها به دنبالش هستن رو می تونن توی یک گل رز یا کمی آب پیدا کنن…

جواب دادم: البته.

و شازده کوچولو اضافه کرد: “اما چشم ها کور هستن. باید با قلب نگاه کرد.”

تو برای همیشه مسئول چیزی که اهلیش کردی هستی.

بالاخره شازده کوچولو ادامه داد: مردم کجا هستن؟ توی بیابون آدم یک کمی تنهاست.
مار گفت: وقتی بین مردم باشی هم تنهایی.

اگر عاشق گلی باشی که روی ستاره زندگی می کنه، تماشای آسمون شب شیرینه.
انگار همه ستاره ها شکوفه میدن…

تو زیبا هستی، اما تهی هستی. هیچ کس نمی تونه برات بمیره.

همه آدما ستاره دارن، اما اونها برای افراد مختلف یکسان نیستن.
برای بعضیا که مسافر هستن، ستاره ها راهنما هستن.
برای دیگران آن ها چیزی بیشتر از نور های کوچیک توی آسمون نیستن.

اون عطر و درخشش خودش رو برای من به کار برد. من هرگز نباید ازش فرار می کردم…
باید تمام محبتی رو که پشت حیله های کوچیکش نهفته بود، حدس می زدم.
گل ها خیلی ناسازگار هستن!
اما من خیلی کوچیک تر از اون بودم که بدونم چجوری اون رو دوست داشته باشم

بزرگ ترها عاشق حساب و کتاب هستن…
وقتی به آن ها میگی دوست جدیدی پیدا کردی، هرگز در مورد مسائل مهم ازت سؤال نمی‌ پرسن.
اونها هرگز به شما نمیگن “صداش چجوریه؟ چه بازی هایی رو بیشتر دوست داره؟ آیا پروانه جمع می کنه؟”
در عوض آنها می پرسن “چند سالشه؟ وزنش چقدره؟ پدرش چقدر پول می گیره؟”
فقط با این حساب و کتاب ها فکر می کنن چیزی در مورد اون یاد گرفتن.