رضا رویگری (زادهٔ ۶ دی ۱۳۲۵) بازیگر، خواننده و نقاش اهل ایران است. او فعالیت حرفهای خود را در اواخر دههٔ ۱۳۴۰ آغاز کرده و در سینما، تلویزیون و تئاتر پرکار بودهاست. او همچنین خوانندهٔ سرود «الله الله» در اوایل انقلاب ۱۳۵۷ است.
رویگری برای بازی در بوتیک (۱۳۸۲) نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن سینمای ایران شد.
رضا رویگری زادهٔ ۶ دی ۱۳۲۵ در منطقه تجریش تهران است. حاصل ازدواج نخست او، پسری به نام «کیارش رویگری» زاده ۱۳۵۳ است. وی در سال ۱۳۹۱ با تارا کریمی ازدواج کرد.
رضا رویگری چند سالی است که به بیماری مبتلاست و در این مدت کمتر در سینما و تلویزیون بازی کرده و چند بار هم در بیمارستان بستری و تحت مداوا قرار گرفتهاست و در آسایشگاه کهریزک به سر میبرد. او این خبر را از طریق کلیپ ویدیویی به طرفدارانش و مردم اطلاع رسانی کرد. تصویری منتشر شده که گروهی به او میگویند خانهای با یک پرستار اختصاصی برای او آماده کردهاند.
آثار سینمایی رضا رویگری
شادروان (۱۴۰۰)، هرماس (۱۳۹۹)، دختران هم میمیرند (۱۳۹۸)، زهرمار (۱۳۹۷)، به وقت طلاق (۱۳۹۷)، لازانیا (۱۳۹۶)، همه چی عادیه (۱۳۹۵)، خوب، بد، جلف (۱۳۹۴)، فیلسوفهای احمق (۱۳۹۴)، رفقای خوب (۱۳۹۳)، دوربین (۱۳۹۳)، سکه (۱۳۹۳)، باورم کن (۱۳۹۳)، قرار بعدی همانجا (۱۳۹۲)، شاباش (۱۳۹۱)، ۳۶۰ درجه (۱۳۹۳)، چهارباندی (۱۳۹۱)، گناهکاران (۱۳۹۰)، راه بهشت (۱۳۹۰)، صداست که میماند (۱۳۹۰)، یک داستان، عاشقانه (۱۳۹۰)، اخراجیها ۳ (۱۳۸۹)، شور شیرین (۱۳۸۸)، زمهریر (۱۳۸۸)، پشت در خبری نیست (۱۳۸۸)، موج سوم (۱۳۸۷)، چشمک (۱۳۸۷)، دل شکسته (۱۳۸۶)، قرنطینه (۱۳۸۶)، مجنون لیلی (۱۳۸۶)، جنایت و جنحه (۱۳۸۴)، ستاره میشود (۱۳۸۴)، بوتیک (۱۳۸۲)، شک (۱۳۸۰)، مسافر ری (۱۳۷۹)، جوانی (۱۳۷۷)، شیخ مفید (۱۳۷۴)، بلوف (۱۳۷۲)، آلما (۱۳۷۱)، خوش خیال (۱۳۷۱)، طعمه (۱۳۷۱)، ماه عسل (۱۳۷۱)، مردی در آینه (۱۳۷۱)، افسانه مه پلنگ (۱۳۷۰)، خانه خلوت (۱۳۷۰)، دیدار در استانبول (۱۳۷۰)، آخرین مهلت (۱۳۶۹)، دخترم سحر (۱۳۶۸)، رانده شده (۱۳۶۸)، شب بیست و نهم (۱۳۶۸)، وسوسه (۱۳۶۸)، شاخههای بید (۱۳۶۷)، سرزمین آرزوها (۱۳۶۷)، غریبه (۱۳۶۶)، کانی مانگا (۱۳۶۶)، اجارهنشینها (۱۳۶۵)، یوزپلنگ (۱۳۶۴)، عقابها (۱۳۶۳) آثار سینمایی رضا رویگری هستند.
دیدگاه ها