چه دلایلی باعث پارس نکردن سگ می شود ؟

علت پارس نکردن سگ

آیا متوجه شده‌اید که سگ خانگی شما مانند دیگر سگ‌ها پارس نمی‌کند؟ برای برخی از صاحبان سگ، نگهداری از سگی که پارس نمی‌کند، ممکن است بسیار ناراحت کننده و ناامید کننده باشد. برخی افراد به دلیل پارس نکردن سگ خود ممکن است درباره سلامتی و وضعیت حیوان خانگی خود نگران باشند.

به طور کلی سگ‌ها به علل مختلفی پارس می‌کنند. علاوه بر هشدار به مزاحمان برای دوری کردن آنها یا هشدار دادن به شما در مورد یک تهدید بالقوه، ممکن است سگ خانگی به علت ناامیدی یا بی حوصلگی یا به این علت که فقط به توجه شما نیاز دارد، پارس کند. علاوه براین سگ‌ها گاهی اوقات برای ابراز احساساتی مانند ترس، خشم یا هیجان پارس می‌کنند.

تقریباً به همان تعداد علل پارس کردن سگ‌های خانگی، عللی وجود دارند که باعث می‌شوند سگ‌های خانگی پارس نکنند. نژاد، شخصیت و مشکلات سلامتی، از جمله عللی هستند که باعث می‌شوند یک سگ خانگی پارس نکند.

شایع ترین علل پارس نکردن سگ خانگی

اگرچه گاهی اوقات ممکن است قطع سر و صدای سگ خانگی اقدامی خوشایند به نظر برسد، با این حال باید مطمئن شوید که سکوت پارس نکردن سگ خانگی شما ناشی از یک بیماری پزشکی نیست. ممکن است که سگ پارس کند ولی صدایی از خود بروز ندهد. علاوه براین شاید سگ تمایلی به پارس کردن نداشته باشد. چند علت وجود دارند که می‌توانند باعث پارس نکردن سگ خانگی شوند.

از جمله این موارد، عبارت‌اند از:

• نژاد
• شخصیت
• وضعیت سلامتی
• استفاده بیش از حد از تارهای صوتی

علت اینکه چرا یک سگ خانگی پارس نمی‌کند، می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

استفاده بیش از حد از تارهای صوتی

سگ خانگی شما ممکن است برای مدتی به میزان زیادی پارس کرده باشد. به این ترتیب احتمال دارد که حیوان بیش از حد از تارهای صوتی خود استفاده کرده باشد. پارس کردن بیش از حد می‌تواند منجر به التهاب تارهای صوتی سگ خانگی شما شود و حیوان را دچار التهاب حنجره کند. پس از استراحت به حنجره، سگ خانگی شما دوباره پارس می‌کند.

وضعیت سلامتی حیوان خانگی

برخی از مشکلات مرتبط با سلامتی می‌توانند باعث شوند که سگ خانگی شما پارس نکند. از جمله این موارد شامل فلج حنجره، عفونت و تومور است. در اثر فلج حنجره، ساختار حنجره سگ خانگی شما تغییر پیدا می‌کند یا عملکرد آن مختل می شود. به علت ابتلا به فلج حنجره، ماهیچه‌های حنجره ضعیف یا فلج می‌شوند و غضروفی که ماهیچه‌ها را حمایت می‌کند، به داخل فرو می‌رود.

علاوه براین ممکن است که حنجره یا نای سگ خانگی شما به تومور مبتلا شود. یکی از این تومورها، کندروسارکوم نام دارد که یک سرطان بدخیم با رشد کند است. این تومور می‌تواند مانع از توانایی سگ خانگی برای تنفس و مصرف غذا شود. علاوه براین تومور بر صدای سگ خانگی نیز تأثیر می‌گذارد.

نژاد سگ خانگی

این مسئله واقعیت دارد که برخی از نژادهای سگ تمایل زیادی به پارس کردن ندارند. برای مثال، Basenjis و Beagles به جای اینکه به صورت جدی پارس کنند، صدایی شبیه زمزمه دارند.

به طور کلی برخی از نژادها، مانند باسنجی، دارای خلق و خوی آرامی هستند و نباید از آنها انتظار داشته باشید که زیاد پارس کنند. این واقعیت به این معنی نیست که آنها اصلا پارس نمی‌کنند یا به روش‌های دیگری مانند زوزه کشیدن یا ناله کردن احساسات خود را ابراز نمی‌کنند. اما به طور کلی، این سگ‌ها به راحتی پارس نمی‌کنند.

شخصیت سگ خانگی

به طور کلی هر سگی شخصیت خاص خود را دارد. برخی از سگ‌ها ممکن است صدایی را که هنگام پارس کردن تولید می‌کنند، دوست نداشته باشند یا ممکن است ترجیح دهند ناله کنند یا صداهای ناله مانند ایجاد کنند. سگ خانگی شما ممکن است آرام باشد و بیش از حد پارس نکند.

در حالی که خلق و خوی و نژاد می‌تواند در رفتارهای مختلف یک سگ نقش داشته باشد، تمامی سگ‌ها موجوداتی هستند که حتی اگر از یک نژاد باشند، ویژگی‌های رفتاری متنوعی از خود نشان می‌دهند. بعضی از سگ‌ها خیلی آرام هستند یا رفتار دوستانه دارند و به همین علت پارس نمی‌کنند. در حالی که برخی دیگر ممکن است صدای پارس خود را دوست نداشته باشند.

ناآشنا بودن با محیط

اگر به تازگی سگ خانگی خود را خریده‌اید، ممکن است خجالت بکشد که پارس کند. اغلب سگ‌های خانگی، در روزهای اول یا حتی هفته‌های اول بعد از اینکه شما آنها را می‌خرید، آرام ترین رفتار خود را نشان می‌دهند. با این حال پس از اینکه به محیط جدید خود عادت کردند، مانند سگ‌های دیگر رفتار می‌کنند.

رفع مشکل پارس نکردن سگ خانگی

اگر متوجه شدید که سگ خانگی شما پارس نمی‌کند، باید چند نکته را در نظر بگیرید. ابتدا به این موضوع فکر کنید که آیا سگ خانگی شما تا به حال زیاد پارس کرده است یا خیر. شاید اصلا سگ خانگی شما به خاطر نژاد و شخصیت خود زیاد پارس نمی‌کند. همچنین به چند روز گذشته و اینکه آیا سگ خانگی شما بیشتر از حد معمول پارس کرده است یا خیر، فکر کنید.

در صورتی که سگ خانگی شما در چند روز گذشته بیش از حد پارس می کرد، شاید به التهاب حنجره مبتلا شده است. اگر سگ خانگی شما به طور معمول پارس می‌کند، اما در روزهای اخیر اصلا پارس نکرده است یا پارس حیوان خانگی شما عجیب به نظر می‌رسد، بهتر است که حیوان خانگی خود را به کلینیک دامپزشکی ببرید.

در کلینیک، یک معاینه فیزیکی کامل از سگ خانگی شما انجام می‌شود و دامپزشک از شما درباره علائم حیوان خانگی‌تان سوالاتی را خواهد پرسید. همچنین زمانی را که برای اولین بار متوجه بروز علائم شدید، باید به دامپزشک اطلاع دهید. باید به دامپزشک حیوان خانگی خود بگویید که آیا در روزهای اخیر دچار آسیب فیزیکی شده است یا خیر.

همچنین دامپزشک باید درباره ابتلا حیوان خانگی شما به سایر بیماری‌ها اطلاع داشته باشد. در طول معاینه فیزیکی، دامپزشک با معاینه گلوی سگ، هر گونه ناهنجاری فیزیکی را تشخیص می‌دهد. علاوه براین ممکن است که دامپزشک یک آزمایش شمارش کامل خون تجویز کند.

به کمک این آزمایش، علاوه براین که می‌توان میزان گلبول‌های سفید و گلبول‌های قرمز خون حیوان خانگی را بررسی کرد، می‌توان میزان هورمون‌هایی مانند هورمون تیروئید را نیز کنترل کرد‌. علاوه براین ممکن است که برای اندازه گیری سطح کلسیم و فسفات حیوان خانگی شما، به کمک آزمایش ادرار اقدام کرد.

اگر دامپزشک تشخیص دهد که انجام روش لارنگوسکوپی (به کمک این روش حنجره با آندوسکوپ بررسی می‌شود) برای تأیید وجود توده یا تعیین سطح عملکرد حیوان خانگی ضروری است، پیش از انجام این روش از آرام بخش استفاده خواهد کرد‌.

پیشگیری از مشکلات پارس کردن سگ خانگی

اگر متوجه شدید که سگ خانگی شما بیش از حد پارس می‌کند، باید تشخیص دهید که چه علتی باعث بروز مشکل شده است. اگر علت پارس کردن مداوم سگ خانگی برطرف شود، سگ دوباره مانند قبل خواهد شد. مثلاً اگر چیزی در حیاط خانه وجود دارد که سگ خانگی شما را آزار می‌دهد، انتقال حیوان به قسمت دیگری از خانه ممکن است به آرام شدن و کاهش پارس کردن سگ کمک کند. به این ترتیب سگ صدای خود را از دست نمی‌دهد.

حتماً بخوانید:

دلایل پارس کردن سگ و راههای جلوگیری از آن

چرا سگ پارس می کند؟ سگ مانند سایر گوشتخواران برای برقراری ارتباط از انواع متفاوتی از صداها استفاده می کند .این نوع ارتباط از سنین پایین شروع می شود،…

برای تشخیص بیماری‌هایی که می‌توانند بر حنجره و توانایی پارس کردن سگ خانگی شما تاثیر بگذارند، باید به طور منظم سگ خانگی خود را به کلینیک دامپزشک ببرید. تشخیص زودهنگام بیماری می‌تواند باعث افزایش موفقیت درمان شود. همچنین باید به کمک دامپزشک یک رژیم غذایی مناسب برای حیوان خانگی خود تهیه کنید.

مصرف یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند به رفع نیازهای تغذیه‌ای سگ خانگی شما کمک کند. علاوه براین ورزش منظم نیز می‌تواند به پیشگیری از بروز مشکلات در سلامتی سگ خانگی کمک کند. درمان برخی از علل بروز این مشکل می‌تواند پرهزینه باشد. بنابراین پیشگیری فوایدی بیش از حفظ سلامتی سگ خانگی دارد.

استرس صوتی یا مشکلات سلامتی

اگر سگ خانگی شما به طور ناگهانی پارس کردن خود را متوقف کرده است یا به نظر می‌رسد که سعی می‌کند که بدون صدا پارس کند، ممکن است پارس کردن بیش از حد صدای حیوان خانگی شما را ضعیف کرده باشد. جراحی، علت دیگری است که ممکن است باعث شود سگ خانگی شما ساکت تر از حد معمول باشد و پارس نکند.

جراحی برای کاهش صدای حیوان خانگی

اگر سگ خانگی خود را از پناهگاه به سرپرستی گرفتید یا از سابقه حیوان خانگی جدید خود اطلاع ندارید، شاید ندانید که تارهای صوتی حیوان خانگی شما جراحی شده است. این کار، یک روش جراحی است که شامل کوتاه کردن تارهای صوتی برای کاهش صدای سگ است.

سگ‌هایی که جراحی کردند هنوز هم قادر به پارس کردن هستند، با این حال آنها نمی‌توانند این کار را با صدای بلند انجام دهند. افرادی هستند که این روش را برای کنترل صدای سگ خانگی توصیه نمی‌کنند. زیرا آموزش، بهترین راه برای کنترل پارس کردن سگ خانگی است.

احتمال دیگر این است که سگ خانگی شما قبلاً آموزش دیده است که پارس نکند. یا اینکه در گذشته مجبور بود از قلاده‌ای استفاده کند که پارس کردن حیوان را مهار می‌کرد. به این ترتیب، ممکن است که سگ خانگی شما عادت پارس کردن خود را از دست داده باشد.

متأسفانه، ممکن است که توله سگ خانگی شما مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد و به این ترتیب دیگر از پارس کردن می‌ترسد. در چنین مواردی، با آموزش و صرف زمان، سگ خانگی شما ممکن است در نهایت بر ترس خود غلبه و در نهایت مانند گذشته پارس کند.

منبع : پزشکت