1
زمان مطالعه: 2 دقیقه
خواجه شمسالدین محمد شیرازی متخلص به «حافظ»، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است. وی حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد.
شعر در مورد لبخند یار از حافظ
ای پستهٔ تو خنده زده بر حدیثِ قند
مشتاقم از برای خدا یک شِکَر بخند
طوبی ز قامتِ تو نیارد که دَم زند
زین قصه بگذرم که سخن میشود بلند
خواهی که برنخیزدت از دیده رودِ خون
دل در وفایِ صحبتِ رودِ کَسان مَبَند
گر جلوه مینمایی و گر طعنه میزنی
ما نیستیم معتقدِ شیخ خودپسند
ز آشفتگی حالِ من آگاه کِی شود؟
آن را که دل نگشت گرفتارِ این کمند
بازار شوق گرم شد آن سروْقد کجاست؟
تا جانِ خود بر آتش رویش کنم سپند
جایی که یارِ ما به شِکَرخنده دَم زند
ای پسته کیستی تو، خدا را به خود مخند
حافظ چو تَرکِ غمزهٔ تُرکان نمیکنی
دانی کجاست جای تو؟ خوارزم یا خجند
تک بیت حافظ در مورد شب یلدا + شعر زیبای حافظ در وصف یلدا
تک بیتی حافظ در مورد دوست | شعر حافظ در مورد محبت و دوستی
دو بیتی هایی زیبا از اشعار زیبای حافظ
۱۰ شعر و غزل زیبا از حافظ در وصف عید نوروز و بهار
دیدگاه ها