معرفی مرغ عشق ها (طوطی کوتوله ، یا طوطی برزیلی و یا مرغ عشق فیشر)
این گونه از پرندگان کوچک که از لحاظ طبقه بندی توسط برخی زیست شناسان در رده زیباترین طوطیهای کوچک قرار میگیریند، از سرزمینهای آفریقایی به سایر نقاط جهان آورده شدهاند.
آنها بسیار کنجکاو، پر انرژی و البته دلربا هستند. حتما" اگر آنها را دیده باشید و دقت لازم را کرده باشید متوجه شدید که اغلب اوقات رنگ آنها معمولا" همانند قسمتی از طیف رنگین کمان میباشد.
طوطی برزیلی یا مرغ عشق واقعی یکی طوطی کوچک اجتماعی و بسیار مهربان است. 9 گونه آن بومی قاره آفریقا می باشد در حالی که گونه ی سر خاکستری آن بومی ماداگاسکار می باشد.
نام مرغ عشق به خاطر سیستم تک همسری و اینکه یک زوج مدت زمان زیادی را با هم صرف می کنند به آن داده شده است.
طوطی برزیلی در گله های کوچک زندگی می کند و علاقه ی زیادی به خوردن میوه ها ، سبزی ها ، علف ها و دانه دارد و گونه ی بال سیاه آن حشرات و انجیر را نیز می خورد.
متوسط طول عمر طوطی برزیلی ۱۰-۱۵ سال می باشد و چنانچه در شرایط مساعد زندگی کنند حتی تا ۳۰ سال عمر خواهند کرد. و طول بدنش حدود ۱۷ سانتی متر می باشد و وزنش حدود ۴۰-۶۰ گرم می باشد. این طوطی در میان طوطی سانان کوچکترین اندازه را دارد.
نوع وحشی طوطی برزیلی اغلب بدنی سبز رنگ دارد و در ناحیه ی سر رنگ های مختلفی دیده می شود. در بسیاری از گونه ها طی پرورش جهش ایجاد شده و اکنون به رنگ های مختلف دیده می شوند.
طوطی برزیلی ابتدا لانه را می سازد و سپس جفت گیری می کند و طی ۳-۵ روز بعد اولین تخم گذاشته می شود و وقتی اولین تخم گذاشته شد هر روز یک تخم گذاشته می شود تا وقتی که کلاچ کامل است که به طور معمول ۴-۶ تخم گذاشته می شود ، گاهی اوقات نیز حتی بدون لانه طوطی برزیلی تخم می گذارد.
طوطی برزیلی وحشی در فینیکس ، آریزونا و ایالات متحده آمریکا وجود دارد.
برخی از طوطی های برزیلی صحبت می کنند اما اغلب توانایی صحبت کردن را ندارند و این کاملا شانسی است که صحبت کنند.
تعیین جنسیت در این نوع طوطی بسیار مشکل است و بسیار مورد خطاست و فقط آزمایش DNA است که یک روش مطمئن تعیین جنسیت است.
فقدان اسباب بازی ، عدم همراهی صاحب و شرایط نامساعد محیطی موجب افسردگی ، عصبانیت و خشونت در این طوطی می باشد.
شرایط زندگی
مرغ عشق به سادگی در شرایط عادی که مازندگی میکنیم از لحاظ دما و رطوبت میتواند زندگی کند. حداقل ابعاد قفس برای یک یا دو مرغ عشق باید ۴۵ (عرض) در ۴۵ (طول) در۶۰ (ارتفاع) سانتیمتر باشد، هرچند نباید فراموش کرد که هر جانداری از جمله خود انسان از منزل بزرگتر استقبال میکند. همچنین محلی که مرغ عشق را نگهداری میکنید نباید جایی باشد که سرو صدای ناگهانی تولید شود.
مثلا" ناگهانی صدای افتادن ظروف آشپزخانه و ...، تمام این موارد به حیوان استرس منتقل میکند و باعث بیماری و کوتاهی عمر او میشوند.
قفس این پرندگان را حداقل هفتهای یکبار تمیز کنید و آب و دانه تازه را هر روز در اختیار آنها قرار دهید. قرار دادن اسباب بازیهای ساده در قفس برای آنها از مفیدترین چیزهایی است که میتواند آنها را خوشحال کند. توپ کوچک، حلقه آویزان شده از سقف قفس و ...
رفتار عادی
اگر پرندگان کوچک شما به غذاهای تازه نوک میزنند، با آب تازه حمام میکنند و تحرک کافی دارند میتوانید مطمئن باشید که سالم هستند.
آنها معمولا" علاقمند به برقراری ارتباط عاطفی هستند لذا اگر تنها یک مرغ عشق دارید حتما" هر روز وقتی را برای پرداختن به او بگذارید، پس از مدتی مشاهده خواهید کرد که شما را بخوبی میشناسد و حتی در بیرون قفس به راحتی روی انگشت شما مینشیند.
همواره به بدن، منقار، پاها و دیگر قسمت های مرغ خود دقت کنید، یک مرغ عشق سالم همواره آنها را تمیز نگاه میدارد و این میتواند خود نوعی کنترل سلامت این پرنده زیبا باشد.
بیشتر بخوانید::
۱۰ راه ساده برای تشخیص جنسیت کوتوله (طوطی) برزیلی
۱۲ راه ساده و آسان برای تشخیص کوتوله برزیلی سالم
آشنایی با بهترین رژیم غذایی کوتوله (طوطی) برزیلی
معرفی کامل ۹ گونه طوطی کوتوله و راه تشخیص آسان آنها
قفس مناسب برای طوطی کوتوله :
قفس ها در ابعاد بسیار متفاوتی موجود است . هدف شما از نگهداری پرنده مشخص میکند که از چه قفسی باید استفاده کرد.
ولی به طور کلی میتوان گفت هرچه قفس بزرگتری بتوانید تهیه کنید. حداقل ابعاد قفس 90 سانتیمتر طول و عرض 40 و ارتفاع 60 سانتیمتر است.
بهتر است از دو ظرف غذا و دو ظرف آب استفاده شود و روزانه تعویض و شسته شود . ظروفی که برای میوه و سبزیجات استفاده میشود بهتر است روزانه شسته شود .
گاهی اوقات ظرف دانه ها بنظر پر می رسد ولی بیشتر ان را پوست اشغال کرده است. باید در نظر داشت که پرنده علاقه زیاد به جویدن دارد و میتواند قسمتهای چوبی را بجود.
از ظرف آب تیوپی استفاده کنید زیرا بسته است و آلودگی کمتر روی آن تاثیر دارد. اگر پرنده به ظرف تیوپی عادت ندارد در ابتدا از ظرف عادی ابخوری استفاده نمائید
و سعی کنید کم کم پرنده را به ظرف های تیوپی عادت دهید. همیشه زبانه ظرف را چک کنید که آب در آن باشد گاهی اوقات آب در دهانه آن گیر میکند.
آنها استاد فرار از قفس هستند و براحتی هر روزنه ای را پیدا کرده و فرار می کنند. آنها نباید با پرندگان دیگر در یک قفس نگهداری شوند زیرا به پرندگان کوچک آسیب میزنند.
هیچ وقت آنها را با پرندگانی از قبیل قناری ، فنچ ، باجی و حتی عروس هلندی تنها نگذارید. علاوه بر قفس باید فکر ظرف غذا و آب و پرچ (چوبی که روی آن بنشیند) را بکنید.
از پرچ هایی (چوبی یا پلاستیکی) با قطر متفاوت استفاده کنید تا پای پرنده خسته نشود. پرنده شما برای حفظ سلامتی خود احتیاج به فعالیت دارد.
زیرا طوطی های کوتوله برزیلی پرندگانی بسیار پر جنب جوش هستند و احتیاج به قفس بزرگ و اسباب بازیهای زیاد و متنوع ای برای سرگرمی دارند.
برای اینکه پرنده را تشویق به فعالیت کنید باید اسباب بازی مناسب داخل قفس قرار دهید. تاب ، نردبان ، نی های بامبو ، پوست میوه نارگیل میتواند انتخابهای خوبی باشند.
البته این اسباب بازیها بعد از مدتی برای پرنده تکراری می شوند و باید آنها را تعویض کنید . معمولا این اسباب بازیها توسط پرنده فروشیها عرضه میشود .
انواع غذاهای طوطی برزیلی:
رژیم غذایی
رژیم غذایی مناسب برای آنها علاوه بر دانه باید شامل میوه و سبزیجات تازه مانند موز، هویج، انواع برگ سبزی و ... باشد، همچنین آب سالم و بدون کلر برای خوردن یا حمام کردن.
دقت کنید که هرگز نباید به این پرندگان کوچک هسته میوههایی مانند هلو، گلابی و ... داد. در مواردی نیز مشاهده شده که برخی از مردم به آنها شکلات، چای و حتی الکل می دهند که واقعا" برای آنها مضر میباشد.
غذا دادن
اگر پرنده شما عادت به خوردن دانههای خشک کرده است بدون شک باید به تدریج رژیم غذایی آنرا تغییر داده و غذاهای تازه را وارد رژیم غذایی او کنید.
هر روز مقدار کمی از میوه یا سبزیجات تازه به او بدهید و دقت کنید که به کدام یک بیشتر علاقه نشان میدهد، همچنین هرگز نگذارید که این مواد غذایی تازه در قفس مانده و فاسد شود. این نکته را هرگز فراموش نکنید : "مرغ عشق به تنوع غذایی و غذای تازه عشق میورزد."
گروه غلات و حبوبات و غلات سبوس دار: تاج خروس، جو، کتان، پاستا، غلات جو، گندم سبوس دار، برنج وحشی.
خوراکی های خطرناک: شکوفه های خوراکی و گل پیاز، قاصدک، نیلوفرهای روز، اکالیپتوس، شکوفه های درخت میوه، شکوفه های گیاهان ، ترش، پیچ امین الدوله، امپاتیانس، یاس بنفش، گل شور ،گل رز، آفتابگردان، لاله، بنفش. توجه داشته باشید که برگهای بعضی از این گیاهان سمی هستند .
میوه (به جز آوکادو که سمی هستند): گوجه فرنگی، تمام انواع سیب (حذف تمام دانه)، موز تازه، همه انواع توت، همه انواع مرکبات، انگور، کیوی، انبه، خربزه، هلوی شیرین و ابدار، پاپایا، هلو، تمام انواع گلابی، آلو ، ستاره میوه. چاله ها و دانه ها از هر مرکبات و گونه های شفت همیشه باید دور انداخته شود به عنوان آنها مست.
با این حال، دانه های کوچک از توت های کاذب و واقعی (موز، زغال اخته، بادمجان، خرمالو، انار، تمشک، توت فرنگی، گوجه فرنگی) همه مناسب است.
حبوبات: بادام، لوبیا، عدس، نخود، آجیل و سویا.
سبزیجات (به جز سیب زمینی خام، پیاز خام و همه قارچ): چغندر، کلم بروکلی، گل کلم، هویج، خیار، همه از انواع کلم، لوبیا تازه، کاهو تازه، نخود فرنگی تازه، هویج وحشی، تمام انواع فلفل، تمام انواع کدو، سیب زمینی شیرین، شلغم، زمینی هندی، کدو.
علائم بیماری
- تغییر رنگ دادن یا باد کردن نوک (منقار) پرنده
- خسخس کردن هنگام تنفس یا صرفه کردن
- تغییر حالت چشم
- از بین رفتن طراوت پرهای بدن
- بیرنگ شدن مدفوع
- نشستن بر روی کف قفس
- نشستن با یک پا روی میله
- بیاشتهایی
با مشاهده این رفتارها حتما" با یک متخصص مشورت کنید و هرگز راسا" اقدام به درمان پرندگان خود نکنید
دیدگاه ها