به نقل از مرحوم علامه سيد محسن امين در کتاب اعيان الشيعه صفحه 130، قسم اول از جلد چهارم ، در بخش مربوط به مقتل حضرت عباس بن على عليه السلام برادر امام حسين عليه السلام نقل مى كنند:
حضرت عباس عليه السلام توانايى حركت نداشت ، چون زخمها او را سنگين كرده بود امام حسين عليه السلام براى شهادت او گريه سختى كرد.
پس از شهادت حضرت قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس عليه السلام حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام به دستهاى مقطوع وى نظر افكنده و آن تن پاره پاره را نظاره كرد، سخت گريست و فرمود: اكنون پشت من شكسته و رشته تدبير و چاره گسسته گشت . پس فرياد بر آورد: و اغوثاه بك يا الله واقله ناصراه!
ناگاه دو جوان ، مثل دو ماه ، از خيمه بيرون آمدند: يكى محمد بن عباس عليه السلام و ديگرى برادر او قاسم بن عباس عليه السلام بود و مى گفتند: لبيك يا مولى نحن بين يديك . آن حضرت فرمود: شهادت پدر شما را كفايت مى كند آن دو برادر عرض كردند: (لا و الله يا عماه )، پس دو برادر دست و پاى عمو را بوسيدند و با عمه ها و داع كرده روى به ميدان نهادند. يكى دويست و پنجاهتن از آن ملاعين و ديگرى هشتصد و بيست تن را به جهنم فرستاد سپس هر دو به شهادت رسيدند.
گريه امام حسين (ع) براى قمر بنى هاشم(ع) ، امام حسین ، قمر بنی هاشم ، خيمه ، شهادت ، گریه ، زخمها ، برادر امام حسين عليه السلام ، عمو
دیدگاه ها