از انواع و اقسام پلاستیک، نایلون، بسته بندی مواد غذایی مختلف و بطریهای یک بار مصرف گرفته تا نخالههای ساختمانی و گاه زبالههای صنعتی، ریختن زباله در کوه و دشت برای خیلیهایمان اینقدر عادی است که متوجه زشتیهایشان نمیشویم؛ مگر آنکه دغدغه محیط زیست داشته باشیم و ساده از کنار مسائل عبور نکنیم.
از جمله این افراد، یکی از مخاطبان تابناک است که چندی پیش حین عبور از اتوبان قزوین ـ کرج، وقتی متوجه رها شدن زبالههایی عجیب کنار راه شده، ترجیح داده توقف کرده و چند و چون ماجرا را بررسی کند.
او در این باره میگوید: مرداد ماه سال جاری در کنار یکی از توقفگاههای خودرو در اتوبان قزوین ـ کرج (پس از کارخانه سیمان آبیک) تعداد زیادی پنیر تاریخ گذشته دیدم که ظاهرا برخی قصد داشتند آنها را بسوزانند، اما به وظیفه خود درست عمل نکرده و در نتیجه انبوهی زباله مسموم غذایی در منطقه رها شده بود.
وی میافزاید: انگار کسانی که این کار را کرده بودند از احتمال فساد این پنیرهای تاریخ گذشته و خطرناک بودن آن برای جانواری که در منطقه زندگی میکنند و حتی رهگذران آگاهی نداشتهاند، وگرنه چنین کاری نمیکردند.
این شهروند در ادامه میگوید: از این صحنه فیلم گرفتم و بعد چندین بار با شرکت... تماس گرفتم اما پاسخ قانع کننده ندادند؛ البته همانها را هم زمانی دادند که متوجه پیگیریهای مکرر بنده و تلاشم برای یافتن پاسخ چرایی این اقدام شدند؛ در حالی که س<الات بنده ساده است:
* چرا قبل از انقضای تاریخ مصرف، پنیرها را در اختیار اقشار محروم و یا م<سسات خیریه قرار ندادند؟
* چرا این مواد فاسد شده را به طریق بهداشتی امحا نکرده و جایی غیر از حاشیه اتوبان برای سوزاندنشان انتخاب نکردند؟
* چرا به محیط زیست آسیب رساندند و نگرانی از بابت جریمه بابت چنین عملکردی ندارند؟
-----------------------------------------------------------------------------
توجه: کاربر محترم؛ انتشار مطالب دیگر رسانه ها از سوی مجله اینترنتی دلگرم لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانهای منتشر نشده است از طریق ایمیل info@delgarm.com برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفههای لازم منتشر گردد.
دیدگاه ها