آنتوان پاولوويچ چخوف نويسنده و داستان سراي نامدار روسي در 17 ژانويه سال 1860م در خانواده اي فقير در روسيه به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در رشته پزشكي به پايان رساند و مدت كوتاهي نيز به طبابت پرداخت. ولي با استعداد و علاقه اي كه به نوشتن داشت، از حرفه خود دست كشيد و كار نويسندگي را دنبال كرد.
چخوف در مدت كوتاهي، آثار متعددي به نگارش درآورد و به شهرت دست يافت. او در جواني به مرض سل دچار شد و تا پايان عمر، از اين بيماري در رنج بود. از اينرو به توصيه پزشكان، به جنوب فرانسه رفت و به نوشتن نمايشنامه و داستانهاي كوتاه سرگرم شد.
در مورد آثار چخوف بايد گفت كه نوآوريهاي صوري و موضوعي او در هنر داستانپردازي، اصول و سنن ادبي را دگرگون كرد. با آنكه قسمت اعظم آثار چخوف به صورت داستانهاي منثور است، با اين حالْ وي نمايشنامه نويس چيره دستي بود و مهمترين داستان كوتاه نويس همه اعصار به شمار ميرفت.
چخوف در صنعت ايجاز و هنرِ داستان نويسي داراي قدرتي شگرف بود و در خلق شخصيتهاي جالب، مهارتي بسزا داشت. او بشردوستي و نيك نفسي و خدمت به مردم را نيز وظيفه هر انسان شرافتمند ميدانست و به طرزي گيرا و دل انگيز، اين علاقه شديدِ انسان دوستي در آثارش به چشم ميخورد.
آثار متعدد ومتنوع اين نويسنده بزرگ روس، پر از لطف و زيبايى و نيز آميخته با هزل و طنز ميباشد. چخوف خواننده را در عين حال كه ميخنداند، به فكر و دقت نيز وا ميدارد و معايب اجتماعي را در نظرش جلوه گر ميسازد. فاجعه در شكارگاه، دهقانان، دكتر بيمريض، مرد زود رنج، باغ آلبالو و سه خواهر از جمله آثار مشهور اوست.
آنتوان چخوف سرانجام در دوم ژوئيه 1904م در حالي كه بيش از 44 سال از عمرش نميگذشت، در اوج شهرت و محبوبيت بر اثر مرض سل درگذشت.
دیدگاه ها