درمیان جوامع مختلف من جمله جامعه ی ایرانی، زن باردار اجر و قرب خاصی در میان فامیل دارد. همه در برآوردن نیازهای یک خانم باردار تلاش میکنند، در مقابل هوس های خوردنی سر تعظیم فرو می آورند و همیشه این جمله را می گویند که: " عیب نداره، بخور تو بارداری" اما آیا واقعا درست است که یک خانم باردار هر چیزی را که هوس کرد بخورد؟
ویار چیست و چرا اتفاق می افتد؟
ویار به دلیل به هم خوردن تعادل بین انتقالدهندههای عصبی بدن مادر و حالت روحی و روانی خاص و همچنین نیازهای تغذیهای او به وجود میآید.
تمایل به برخی غذاها در واقع درخواستبدن است به موادی که نیاز دارد. مثلاً وقتی هوس پنیر میکنید ممکن است بدنتان به کمی سدیم بیشتر نیاز داشته باشد یا اگر دلتان یک همبرگر بزرگ بخواهد ممکن است بدنتان پروتئین، سدیم و پتاسیم بیشتری بطلبد.
شاید هم برای یک بستنی خوشمزه بیقرار شوید و کلسیم و چربی بیشتری نیاز داشته باشید. به عبارتی آنچه شما را بیتاب میکند، دقیقاً همان خوراکی به خصوصی که ویارش را کردهاید نیست، بلکه بدنتان احتمالاً به ماده غذایی به خصوصی که در آن خوراکی وجود دارد، نیاز دارد.
آیا این موضوع کاملا علمی است؟
تحقیقات نشان میدهد سطح هورمونهای بدن در طول بارداری میتوانند حس چشایی و بویایی خانمها را تغییر دهند به همین دلیل مادر به برخی بوها و مزهها علاقه زیادی نشان میدهد و در مقابل از بعضی بوها و مزهها گریزان میشود (بیماری صبحگاهی و حالت تهوع ناشی از آن).
مهمترین هشدار درباره ویار مادران باردار جایگزین شدن ویارانهها به جای وعدههای اصلی غذایی مادر است. به عبارتی مادران نباید ویارانه را در زمانی که چند ساعت گرسنه ماندهاند و قند خونشان پایین است، میل کنند آن هم به میزان زیاد؛ زیرا دیگر میلی به خوردن وعده اصلی غذایی نخواهند داشت و نیازهای تغذیهای اصلی خود و جنینشان تأمین نمیشود.
در بیشتر موارد، مادران به مواد خوراکی عادی میل شدیدی پیدا میکنند اما برخی افراد ویارهای عجیبی دارند یعنی مواد غیرخوراکی از قبیل خاک، گچ، صابون، مداد شمعی، برفکهای فریزر و... در این حالت خانم باردار آن ماده را بدون هیچ محدودیتی میخورد که برای سلامت خود و جنینش واقعاً خطرناک است. اگرچه دلیل این هوس مادران باردار هنوز دقیقاً مشخص نیست. اما تحقیقات نشان داده زنانی که در دوران بارداری چنین موادی را طلب میکنند، معمولاً ماده مغذیای را در بدنشان کم دارند که این ماده معمولاً آهن است.
دسته بندی ویار مادران
بیشتر مادران به این 4 گروه غذایی ویار دارند: شیرینی، تندی، شوری و ترشی. عده کمی هم تمایل پیدا میکنند برخی میوهها و سبزیها را درسته یا در اندازههای درشت ببلعند مثلاً کلم، آلو، انواع توت و... اما خط قرمز ویارانه را باید بشناسید.
با ویارهای خطرناک چه باید کرد؟
از خطرات خوردن این مواد غیرخوراکی میتوان به اختلالات تکاملی، مهارتهای کلامی، کاهش ضریب هوشی، مشکلات شنوایی، ناتوانی در یادگیری، اختلال کمتوجهی و معلولیت جسمی اشاره کرد.
مسمومیت در طول بارداری هم از عوارض شایع خوردن این مواد غیرخوراکی است. توصیه میکنم به محض تمایل به خوردن مادهای غیرخوراکی، پزشک متخصص معالجتان را در جریان بگذارید تا آزمایشهای فقر آهن و مراقبتهای لازم را برایتان تجویز کند.
آیا ویار و دیابت دوران بارداری ارتباطی با هم دارند؟
در سه ماهه دوم و سوم بارداری به شدت مراقب مصرف قندهای ساده باشید؛ اگر به دیابت دوران بارداری مبتلا شدهاید به هیچوجه سرخود و بیبرنامه خوراکیهای شیرین و حاوی کربوهیدرات را میل نکنید زیرا این هوسها میتواند سلامت شما و جنینتان را به خطر بیندازد. بهترین راهحل این است که جایگزین ویار معین کنید. بهتر است ببینید ویارتان نشانه چیست و آن را با مواد سالمتر جایگزین کنید مثلاً اگر هوس همبرگر کردهاید، سراغ اولین مغازه فستفود نروید بلکه خودتان کمی گوشت چرخ شده را بدون چربی و روغن در تابه کباب کنید. یا به جای خوردن یک شیرینی مربایی، کمی نان و عسل طبیعی بخورید. اگر لواشک و هلههولههای ترش را هوس کردهاید، به جای آنها آلوی خشک یا تازه یا کمی ترشی (سبزیهایی که در سرکه ماندهاند) با غذایتان بخورید.
توصیه:
مراقب وزنتان باشید. یک خانم در دوران بارداری 12 تا 17 کیلوگرم اضافه وزن پیدا میکند که اگر مادر قبل از بارداری اضافه وزن داشته است این میزان به حدود 7 تا 12 کیلوگرم میرسد. پس اگر به بهانه بارداری هر چقدر دلتان خواست خوراکیهای چرب یا شیرین میل کنید، نباید از اضافه وزن ناگهانی در دوران بارداری چندان متعجب شوید. بسیاری از خانمها با خودشان میگویند چرا خارجیها در دوران بارداری زیاد چاق نمیشوند، در پاسخ باید بگوییم که آنها از الگوی غذایی مناسبی پیروی میکنند و مواد غذایی ضروری را به مقدار کافی میخورند؛ یادتان باشد در دوران بارداری نباید به دنبال عذاب وجدان بعد از خوردن مثلاً یک بشقاب بیسکویت یا ظرفی بزرگ ماکارونی سرخود به خودتان رژیم بدهید! اگر نمیتوانید مراقب وضعیت تغذیهایتان باشید، خیلی زود به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید.
دیدگاه ها