آيت اللَّه محمدباقر قايني بيرجندي در سال 1238 ش (1276 ق) در يكي از روستاهاي اطراف بيرجند در استان خراسان به دنيا آمد. وي تحصيلات اوليه خود را در زادگاهش آغاز كرد و سپس در مشهد از محضر استاداني همچون ميرزا رضا مدرس سبزواري، محمدتقي بجنوردي و سيدمرتضي يزدي قايني بهره برد.
آيت اللَّه بيرجندي از آن پس راهي نجف اشرف گرديد و در حلقه درس استادان نامداري همچون ميرزا حبيب اللَّه رشتي، ميرزا حسين نوري، ميرزا حسين خليلي تهراني و ميرزاي بزرگ شيرازي قرار گرفت. وي پس از اخذ اجتهاد، راهي بيرجند گرديد و محل رجوع مردم شد. ايشان در بيرجند با علماي مذهب حنفي در مسأله امامت مباحثه ميكرد و اين جلسات سبب شهرت وي گرديد. از آيت اللَّه بيرجندي آثار متعددي بر جاي مانده كه نورالمعرفه، زُهَرُالرِّياض و ديوان اشعار و... از آن جمله اند. اين عالم رباني سرانجام در دهم فروردين 1313 ش برابر با چهاردهم ذيحجه 1352 ق در 75 سالگي درگذشت و در بيرجند به خاك سپرده شد.
دیدگاه ها