نکات بسیار مهم از ژل های شستشوی مخصوص بانوان و شستوشوی واژینال با عسل
امروزه با گسترده شدن اطلاعات پزشکی بانوان و خانواده ها بیماری کمتری در بین خانواده شیوع پیدا می کند ولی متاسفانه یکی از این بیماری ها که هیچ گاه از بین نمی رورد عفونت ناحیه تناسلی بانوان است که محققان برای پیشگیری از این عفونت ها ژل های بسیاری روانه بازار کرده اند بنابراین در مطلب از دلگرم ما به مفید یا مضر بودن این ژل ها و همچنین درمان بیماری های زنانه پرداخته ایم.
ترشحات طبیعی مهبل شفاف و یا سفید،رقیق و یا غلیظ بوده اما بی بو و ایجاد سوزش و خارش نمیکند. عفونتهای باکتریایی، قارچی، انگلی و عفونتهای ادراری معمولا در زنان شایع است بطور مختصر با با علایم این بیماریها در ادامه مطلب آشنا شوید:
۱) عفونت قارچی(کلامیدیا): ترشحات سفید و پنیری شکل مهبل-تورم و درد در نواحی تناسلی-خارش شدید-مقاربت دردناک.
۲) عفونت باکتریایی:ترشحات سفید، خاکستری و زرد-بوی نامطبوع ماهی-خارش و سوزش-التهاب و تورم خفیف مهبل.
۳) عفونت انگلی(تریکومونا): خارش، سوزش و تورم شدید مهبل-ترشحات کف آلود خاکستری، زرد و یا سبز-بوی نامطبوع ماهی-درد حین ادرار و یا مقاربت جنسی.
۴) عفونت مجاری ادرار: احساس سوزش حین ادرار-وجود خون در ادرار-ادرار با بوی تند و تیره رنگ-اضطرار فراوان برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه نیمه پر باشد-قطره قطره آمدن ادرار-تکرار ادرار.
نکات بهداشتی ویژه دختران و زنان:
۱) پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو بطرف عقب خود را بشویید. این کار از رانده شدن باکتریهای نواحی مقعد به مهبل جلوگیری میکند.
۲) در طی روز لباسهای زیر با جنس الیاف نخی بتن کنید. از پوشیدن لباسهای بدون تهویه مانند لباسهای نایلونی و ساخته شده ازسایر الیاف مصنوعی خودداری کنید. تا آنجا که ممکن است شبها بدون لباس زیر بخوابید تا مهبل با جریان هوا در تماس باشد.
۳) از پوشیدن لباسهای تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباسهای گشاد و راحت بتن کنید.
۴) برای شستشوی لباسهای زیر خود از شوینده های غیر معطر و ملایم استفاده کنید.۵) از وان آب داغ و جکوزی استفاده نکنید.
۶) کاندومها و دیافراگمهای از جنس لاتکس و ژلهای اسپرم کش در برخی از زنان ایجاد تحریک میکنند که باید از سایر روشهای جلوگیری از باردار استفاده گردد.
۷) حین مقاربت جنسی از لغزنده کننده های (لوبریکیشن) پایه آب (محلول در آب) و غیر معطر استفاده کنید. از وازلین و لوبریکیشنهای حاوی سیلیکون استفاده نکنید.
۸) لباسهای زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.
۹) حتما قبل و پس از آمیزش جنسی ادرار کنید.
۱۰) از پودر تالک در اطراف مهبل استفاده نکنید زیرا که پودر تالک رطوبت را در خود نگه میدارد.
۱۱) در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده میکنید حداکثر آن را هر ۴-۳ ساعت یکبار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دستهای خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچگاه از تامپون استفاده نکنید و جای آن از پد های بهداشتی استفاده کنید.
۱۲) نوار بهداشتی (پد) را میبایست هر ۶-۴ ساعت یکبار (حداکثر ۸ ساعت) عوض کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دستهای خود را با آب و صابون بشویید.
۱۳) از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.
۱۴) همیشه مهبل و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروبها و قارچها را سرعت میبخشد.
۱۵) بطور منظم سطح خارجی مهبل را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن مهبل نیازی به استفاده از صابون نمیباشد.
۱۶) حین استحمام از صابون و شامپوهای غیر معطر و ملایم استقاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.
۱۷) هیچگاه لباسهای خیس و مرطوب را بتن نکنید. چنانچه لباسهایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.
۱۸) هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را بسمت جلو خم کنید تا شامپو با مهبل و ناحیه تناسلی تماس نیابد.
۱۹) پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار میتوانید از سشوار (با درجه باد سرد ) نیز استفاده کنید.
۲۰) هیچگاه ادرار خود را نگه ندارید.
۲۱) از دوش مهبل استفاده نکنید. چراکه این عمل ترشحات و باکتریهای طبیعی و محافظ مهبل را میشوید.
۲۲) پس از استحمام ادرار کنید.
۲۳) از روابط جنسی پر خطر اجتناب کنید.
۲۴) در طی روز آب فراوان بنوشید. استرس و وزن خود را نیز کاهش دهید.
۲۵) مصرف روزانه ماست از بروز عفونتهای قارچی مهبل جلوگیری میکند.
۲۶) مصرف بی رویه و سر خود آنتی بیوتیکها میکروبهای مفید و طبیعی مهبل را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش میدهد.
۲۷) خانمهای که در دوران حاملگی، شیر دهی ویائسگی میباشند و همچنین خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری استفاده میکنند از آنجایی که سطوح هورمونهای بدن آنها دستخوش تغییر میشود میبایست بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.
کاندیدیاز یا واژینیت کاندیدایی یکی از شایعترین عفونتهای زنانه بهشمار میآید، طوری که اغلب خانمها تا سن یائسگی بارها آن را تجربه میکنند. این بیماری قارچی که با ترشحات سفید رنگ و پنیریشکل، خارش و التهاب ناحیه تناسلی همراه است معمولا براثر افزایش رطوبت، گرما، تعریق، لباسهای زیر تنگ و شلوارهای چسبان ایجاد میشود.
این قارچ ریشهکن نمیشود!
کاندیدا نوعی قارچ است که در محیط، روی پوست، داخل حفره دهان، واژن و. . . به وفور یافت میشود. به عبارتی این قارچ جزو فلور طبیعی و غیر بیماریزای بدن به شمار میآید. با این حال گاهی اوقات تحت شرایط خاص، میزان رشد آن افزایش پیدا میکند و باعث بروز بیماری میشود که در این صورت نیاز به درمان وجود دارد اما توجه داشته باشید که هیچگاه نمیتوانیم این قارچ را بهطور کامل از بین ببریم بلکه فقط میتوانیم از رشد بیرویه آن جلوگیری کنیم.
عامل شماره 1: دیابت و قند
یكی از عواملی كه شرایط را برای رشد این قارچ مهیا میكند، دیابت كنترلنشده است. البته مصرف زیاد مواد قندی توسط افراد غیر دیابتی نیز میتواند باعث افزایش میزان گلیكوژن (نوعی قند مركب) واژن و رشد این قارچ شود، بنابراین برای پیشگیری از این بیماری باید قند خون را تحت كنترل درآورد و از زیادهروی در مصرف مواد قندی خودداری كرد.
عامل شماره 2: آنتیبیوتیكها
مصرف آنتیبیوتیكها نیز میتواند باعث افزایش رشد قارچ در واژن شود. درواقع آنتیبیوتیكها علاوه بر از بین بردن باكتریهای مضر باعث نابودی باكتریهای مفید نیز میشوند. این در حالی است كه باكتریهای مفید جلوی رشد بیرویه قارچها را میگیرند، بنابراین با مصرف آنتیبیوتیك، تعادل فلور میكروبی بدن به هم میخورد و قارچها فرصت رشد پیدا میكنند. پس اگر مستعد كاندیدیاز هستید و به هر دلیل باید آنتیبیوتیك مصرف كنید، بهتر است بهطور همزمان از كرمها یا شیافهای ضد قارچ واژن ازجمله كلوتریمازول، میكونازول، نیستاتین و. . . استفاده كنید.
عامل شماره 3: ضعف سیستم ایمنی
بیماریها و داروهای تضعیفكننده سیستم ایمنی نیز فرد را مستعد رشد قارچ میكنند، برای مثال مبتلایان به بیماریهای ویروسی شدید همراه با تب، مبتلایان به لوپوس و كسانی كه پیوند كلیه داشتهاند و مجبورند از داروهای سركوبكننده سیستم ایمنی مثل كورتون استفاده كنند، بیشتر دچار كاندیدیاز میشوند.
عامل شماره 4: قرص ضدبارداری
یكی دیگر از عواملی كه رشد قارچ را زیاد میكند، مصرف قرصهای ضدبارداری است زیرا این داروها گلیكوژن واژن را افزایش میدهند، بنابراین خانمهایی كه مستعد عفونت قارچی هستند بهتر است از دیگر روشهای جلوگیری استفاده كنند تا بیماریشان عود نكند.
عامل شماره 5: Ph اسیدی
اسیدی بودن Ph واژن از دیگر عوامل مستعدكننده رشد قارچ است. این قارچ معمولا در نیمه دوم سیكل قاعدگی یعنی قبل از عادتماهانه رشد میكند، درست وقتی كه Ph بدن خانمها اسیدی میشود. در این شرایط استفاده از مواد قلیایی مثل جوش شیرین بسیار رقیق در ناحیه واژن میتواند جلوی عود بیماری را بگیرد. برای این منظور باید در یك بطری آب جوشیده ولرم به اندازه نوك قاشق چایخوری جوش شیرین بریزید.
این محلول را میتوانید با استفاده از دوشهای واژینال (موجود در داروخانه) مصرف كنید. البته اغلب دوشهای واژینال همراه با بتادین به فروش میرسند. بتادین نیز خود باعث از بین رفتن باكتریهای مفید میشود و فقط در شرایط خاصی باید از آن استفاده كرد. بنابراین بهتر است بتادین را مصرف نكنید و فقط محلول جوش شیرین را داخل دوش واژینال بریزید. اگر بیماریتان شدید است هر شب میتوانید از این محلول استفاده كنید. در موارد خفیفتر و عودكننده نیز هفتهای یك بار مصرف كفایت میكند.
عامل شماره 6: گرما و رطوبت
از دیگر عوامل تشدیدكننده كاندیدیاز میتوان به گرما و رطوبت اشاره كرد. درواقع خانمهایی كه لباسهای تنگ و چسبان میپوشند و فعالیت بدنی و تعریق بیش از حد دارند بیشتر به این بیماری دچار میشوند، پس برای جلوگیری از ابتلا به آن باید از پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان خودداری كنید. اگر هم مجبور هستید در محیط كار شلوار بپوشید، باید از شلوارهای پارچهای و گشاد استفاده كنید، لباس زیرتان هم باید حتما نخی باشد تا رطوب بدن را بگیرد، همچنین باید لباس زیر خود را حداقل یك تا دو بار در روز تعویض كنید.
استفاده از سشوار برای خشك كردن ناحیه تناسلی نیز برای بعضی از افراد كمككننده است. آقایان هم در صورت ابتلا به كاندیدیاز باید از لباسهای نخی و گشاد استفادهكنند و ناحیه تناسلیشان را خشك نگه دارند، همچنین باید قندخونشان را تحت كنترل درآورند و در صورت علامتدار شدن از پمادهای موضعی ضدقارچ استفاده كنند.
تزریق واژینال عسل (عسل برداشتن)
برای چند روز، شبی ۲۰ سی سی تزریق عسل در واژن را تزریق واژینال عسل گویند که معمولاً در یک دوره هفت شب تجویز می گردد.
تذکر :
تزریق در داخل واژن، ویژه زنان متاهل می باشد و برای مجردها بجای تزریق برای ورود عسل به داخل واژن می بایست مقداری عسل را شبها روی گاز استریل (یا پارچه آب ندیده) ریخته و کاملاً گاز را آغشته با عسل کرد و روی بدنشان بگذارند و طاقباز بخوابند تا کم کم عسل به داخل واژن هدایت شود.
به اصطلاح برای افراد مجرد، برای ورود عسل داخل واژن از عنوان "عسل برداشتن" و برای افراد متاهل از عنوان "تزریق واژینال عسل" استفاده می شود.
انجام این کار در در دوران قاعدگی ممنوع می باشد.حتماً باید از مرغوبیت و کیفیت عسل مطمئن باشید تا دچار مشکل نگردید. عسل مورد استفاده باید زنبوری و چند گیاهی باشد و از عسلی که زنبور تنها از یک نوع گیاه استفاده کرده مانند عسل یونجه خودداری شود چراکه عسلی خوب است که زنبور هر چه بیشتر از گیاهان متنوع استفاده کرده باشد.
از سرنگ ۲۰ سی سی بدون سوزن برای تزریق استفاده شود و باید سرنگ خشک باشد و اگر برای بار دوم به بعد سرنگ را شسته اید، حتماً سرنگ را خشک و بعد استفاده نمایید.می توانید سر سرنگ را نیز قیچی کنید تا راحت تر، سرنگ کشیده شود و عسل داخل آن شود.قبل از تزریق عسل در داخل واژن، محیط بیرونی سرنگ را با ضماد زرد یا روغن محلی چرب نمایید.پس از تزریق در شب، در صبح با مقداری ضماد زرد یا روغن محلی موضع بیرونی واژن را چرب نمایید.
مضرات استفاده از ژل های واژینال
ژلهای واژینال زمینه ساز بیماری های زنان آیا می دانید که ژلهای واژینال زمینه ساز بیماری های زنان می باشند!مجرای داخلی زنان دارای فلور نرمال و باکتری و PH خاص طبیعی خودش است که نباید از اندازه و نسبت طبیعی خود خارج شود. شستن با مواد شیمیایی، می تواند این فلور نرمال را از حالت نرمال خارج کرده و PH واژن به هم بخورد و امکان عفونت و عفونتهای راجعه و مقاوم و زخمهای تناسلی افزایش یابد .
بنابراین خانمها اصلاً لازم نیست داخل مجرای تناسلی خود را به هیچ وجه با ژلهای شیمیایی واژینال شستشو نمایند.توصیه می شود خانمهای متاهل برای حفظ سلامت و بهداشت مجاری تناسلی در صورتی که هیچ مشکلی هم ندارند، ماهی سه مرتبه تزریق واژینال عسل داشته باشند.
برای رفع عفونت های حاصله نیز توصیه می گردد اگر متاهل هستید تزریق واژینال عسل بکنید و اگر مجرد هستید عسل بردارید (به شرح داده شده مربوط به تزریق واژینال عسل رجوع نمایید) و همچنین در آفتابه مسی آب را مدتی قرار داده و با آن آب خود را بشویید و بعضی مواقع نیز به آن آب مقدار کمی سرکه خانگی(خیلی رقیق) نیز اضافه کنید.همچنین می توان سماق، پوست انار و آویشن را جوشانده و بعد از صاف کردن در آن بنشینید. برای پیشگیری نیز نباید این موضع را با مواد شوینده، شیمیایی و ضدعفونی کننده ها شستشو دهید. بهداشت فردی بین زن و شوهر را نیز باید رعایت کنید و بهداشت زمان مقاربت هم مهم است.
اگر هم طبیعتتان گرم است، زیاده روی در مصرف مواد غذایی گرم باعث ایجاد خارش و سوزش و بعضاً ترشحاتی می شود که شاید به اصطلاح امروز، عنوان عفونت به آن اطلاق شود که در اصل خارش و سوزش است که با نخوردن چیزهای خیلی گرم و ادویه ها یا تعدیل در خوردن آنها و خوردن خنکی ها و مصرف شربت عناب، شربت اسپرزه یا لعاب اسپرزه، آب پرتقال، هندوانه، خاکشیر با آب گرم مشکل رفع خواهد شد.
از خوردن شیرینی های مصنوعی، چای و سرخ کردنی ها نیز بپرهیزید.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
- برچسبها
- ژل بهداشتی
- فواید عسل
- شستشوی واژینال
- بهداشت زنان
۴ دیدگاه